Czy KCCQ może zastąpić wadliwy system NYHA w niewydolności serca?

badanie przesiewowe pacjentów za pomocą kwestionariusza kardiomiopatii Kansas City (Kccq) zamiast klasyfikacji New York Heart Association (NYHA) może zbliżyć klinicystów i trialistów do wyboru odpowiednich terapii i zapisania odpowiednich pacjentów do badań, sugerowała jedna grupa.

A clear weakness of the NYHA system is that people with KCCQ Overall Summary (KCCQ-os) scores 80 or better — indicating good to excellent self-reported health status — fell under a wide range of NYHA classifications assigned by clinicians in various studies:

• KCCQ Interpretability Study (KCCQINT): 26.4% deemed NYHA class I, 54.7% NYHA class II, 18.9% NYHA class III, none class IV
• HF-ACTION: 80.9% NYHA class II, 18.9% NYHA class III, 0.1% NYHA class IV
• TOPCAT: 85.2% NYHA class I-II, 14.8% NYHA klasa III-IV

artykuł został opublikowany online w JAMA Network Open.

„tradycyjnym sposobem pomiaru stanu zdrowia jest przeprowadzanie przez klinicystów niestrukturalnych wywiadów z pacjentami i przydzielanie klasy NYHA. Ten artykuł pokazuje, że środki do kwantyfikacji stanu zdrowia nie odzwierciedlają zbytnio objawów, funkcji i jakości życia, jak zgłaszają pacjenci”, według starszego autora John Spertus, MD, MPH, z St.Luke ’ s Mid America Heart Institute w Kansas City, Missouri.

warto zauważyć, że Spertus opracował i zatwierdził instrument KCCQ. Posiada patent i otrzymuje tantiemy za jego użytkowanie.

„wierzymy, że wykorzystując raporty pacjentów o ich stanie zdrowia, za pomocą narzędzi takich jak KCCQ, możemy zapisać bardziej jednorodną grupę pacjentów do badania i że wyniki badania mogą być dokładniej stosowane do przyszłych pacjentów, w oparciu o raporty pacjentów, a nie NYHA”, powiedział Spertus MedPage dzisiaj.

klasyfikacja NYHA jest już dobrze uznana za wadliwą, ponieważ opiera się na lekarzy zgadujących, co pacjenci mogą zrobić, według Lynne Warner Stevenson, MD, z Vanderbilt University Medical Center w Nashville, Tennessee. „Nie ma wątpliwości, że prawie wszystko jest lepsze niż NYHA.”

jednak powiedziała, że nie zgadza się z wykorzystaniem KCCQ do identyfikacji kwalifikujących się pacjentów do badań niewydolności serca.

jednym z jej problemów z wykorzystaniem KCCQ jest to, że nie jest pomocny w kierowaniu wyborem pacjentów lub terapii: „łączy” wiele rzeczy, w tym aktywność, zatory, ograniczenia funkcji społecznych i zadowolenie z życia, tak że „bardzo trudno jest wiedzieć, w jaki sposób można go konkretnie wykorzystać, ponieważ nie mamy terapii, które poprawiają to wszystko.

to, co muszę zrobić jako lekarz, to dowiedzieć się, co sprawia, że jesteś nieszczęśliwy i spróbować to leczyć” – powiedziała w wywiadzie. „Korzystając z tego jednego wyniku, przegapimy wiele niuansów tego, co ogranicza pacjenta … Jak my i inni pokazali, niektórzy pacjenci z niewydolnością serca są ograniczone nie przez niewydolność serca, ale zapalenie stawów i może rzeczy, które nie są nawet Medyczne.”

ostatecznie Stevenson zasugerował, aby zapytać pacjentów konkretnie, co mogą zrobić (np. czy mogą się ubrać? Przejść przecznicę? Zająć się ich podwórkiem?) w ocenie ich stanu zdrowia lub kwalifikacji do badania.

Spertus i jego współpracownicy przeanalizowali typy uczestników uczestniczących w rejestrze obserwacyjnym KCCQINT (n=546), HF-ACTION trial of exercise training (n=2129) i Topcat trial spironolactone (N=1725). Uczestnicy TOPCAT z Rosji i Gruzji zostali wykluczeni ze względu na znane problemy związane z rejestracją w tych krajach.

„niektóre ograniczenia naszych badań obejmują wiek badań (chociaż dokładność NYHA prawdopodobnie nie zmieni się w czasie), ograniczoną uogólnialność badania tylko trzech badań i brak dostosowania do innych czynników pacjenta, chociaż nie powinno to być konieczne dla dwóch ocen tego samego podstawowego konstruktu”, przyznali.

„wyniki te mają istotne implikacje dla badań klinicznych mających na celu zapisanie pacjentów jednorodnie chorych, w tym możliwość, że niektóre z wysokimi wynikami KCCQ-os nie będą w stanie poprawić (osłabiając siłę), niektóre z niskimi wynikami są zbyt chore, aby uzyskać potencjalne korzyści terapeutyczne, i duże trudności w przełożeniu wyników na praktykę kliniczną”, utrzymywali badacze.

gdyby kccq zostało przyjęte do rutynowej oceny klinicznej pacjentów z niewydolnością serca, praktyki i szpitale musieliby uzyskać roczne licencje na korzystanie z tego instrumentu – i nie każda praktyka może być w stanie oszczędzić kosztów, zasugerował Stevenson.

” to nie jest zbyt praktyczne. Opieka zdrowotna jest już bardzo droga ” – powiedziała.