Información visita
Dom Muzeum w La Chascona ma system audio-guide. Ten nowy system, wliczony w cenę wstępu, jest dostępny w języku angielskim, francuskim, niemieckim, portugalskim i hiszpańskim.
aby odwiedzić domy muzealne Fundacji Pablo Neruda, nie jest wymagana wcześniejsza rezerwacja. Goście są przyjmowani na zasadzie kto pierwszy, ten lepszy, w zależności od codziennej dostępności. Tylko wizyty ze szkół muszą być zarezerwowane z wyprzedzeniem.
drogi gościu: Twoja wizyta w La Chascona nie wymaga wcześniejszej rezerwacji. Domy muzealne mają ograniczoną pojemność dzienną i dostęp jest kto pierwszy, ten lepszy. W przypadku Domu Muzeum Isla Negra sugerujemy wcześniejsze przybycie i należy pamiętać, że czas oczekiwania jest długi. Zapraszamy do odwiedzenia Muzeum Isla Negra Domu Fundacji Pablo Neruda.
lokalizacja
• Fernando Márquez de la Plata 0192, Barrio Bellavista, Providencia, Santiago.
* telefon: +56-2-2777 87 41 / +56-2-2737 87 12
godziny otwarcia
- od marca do grudnia: Od wtorku do niedzieli od 10: 00 do 18: 00
- Styczeń i Luty: od wtorku do niedzieli od 10: 00 do 19: 00
- poniedziałek zamknięte
koszt
- wstęp ogólny: Ch$7,000 za osobę
- wstęp specjalny: Ch$2,500 dla studentów i Chilijczyków powyżej 60 roku życia lata
Historia
w 1953 roku Pablo Neruda rozpoczął budowę domu w Santiago dla Matilde Urrutii, jego sekretnej miłości w tym czasie. Na jej cześć nazwał dom „La Chascona”, taki przydomek nadał jej ze względu na obfite Rude Włosy.
Matilde pamiętają popołudnie, w którym spacerowali po okolicy, która dziś nazywa się Bellavista, znaleźli nieruchomość na sprzedaż, na dole wzgórza San Cristobal. Wydawało się pokryte jeżyny i miał ostry stok „byliśmy zaczarowani na dźwięk wody-Matilde napisała w swoich wspomnieniach -, to był prawdziwy wodospad, który pochodził z kanału, na szczycie działki”. Obaj byli pełni entuzjazmu i postanowili go kupić. Później, w swoim wierszu „La Chascona”, z książki „La Barcarola”, Neruda przywołał „wodę, która płynie pisaniem w jego języku”, i jeżyny”które strzegą miejsca krwawymi gałęziami”.
budowę zlecono katalońskiemu architektowi Niemcowi Rodriguezowi Ariasowi. Kiedy zobaczył tak stromy teren, przewidział, że mieszkańcy domu zostali skazani na życie wchodząc i schodząc po schodach. Projektował budynek zorientowany w stronę słońca, oznaczał zwrócony w stronę miasta. Neruda jednak pragnął widoku na kordylierę, więc obrócił dom w planie. Nie była to jedyna interwencja poety. Przyniósł pnie cyprysów do salonu od południa. Osobiście zajmował się poszukiwaniem drewna i innych materiałów, omawianiem i modyfikowaniem szczegółów. Niemiecki Rodriguez musiał uznać, że dom stał się bardziej tworem Nerudy niż jego własnego.
początkowo zbudowano tylko salon i sypialnię. W tym czasie Matilde mieszkała sama w domu. „Pracowałam cały dzień w moim ogrodzie – pamięta-nie było ani jednego drzewa ani rośliny, której nie wybrałam i posadziłam własnymi rękami …”
tymczasem poeta nadal mieszkał ze swoją żoną, Delią del Carril, w Michoacan, jak nazwał swój dom na Lynch street, w dzielnicy Ñuñoa.
wielu przyjaciół Nerudy było uczestnikami strzeżonej tajemnicy”La Chascona”. Wśród nich meksykański muralista Diego Rivera, który namalował portret Matilde z dwiema głowami. Jeśli zwrócisz uwagę na jej włosy, możesz zobaczyć rozproszony profil Nerudy, kochanka, który nadal pozostawał Ukryty. Jest to jeden z eksponatów prezentowanych dziś w domu – muzeum.
w lutym 1955 Neruda został oddzielony od Delia del Carril i przeniósł się do „La Chascona”. Dom rozwijał się z dodatkiem kuchni i jadalni. Następnie wybudowano bar i bibliotekę. W 1958 roku architekt Carlos Martner był odpowiedzialny za ostatnie prace. Wówczas Rodriguez Arias powrócił do Europy.
Martner skomentował osobliwość, z jaką Neruda budował swoje domy. Nie robił tego zgodnie z konwencjonalnymi procedurami, zaczynając od projektowania funkcji, przestrzeni i planów konstrukcyjnych: „kiedyś miał okno, obraz i fotel, który bardzo mu się podobał, chciał stworzyć narożnik, gdyby były one włączone” – następnie poeta uwarunkował przestrzeń do przedmiotu, całości do części.
w „La Chascona” spełnia się to, co Miguel Rojas Mix zaobserwował, gdy zauważył, że Neruda modelował swoje przestrzenie z dala od mieszczańskiej przyjemności: Bardziej niż ostentacyjne fronty interesował się intymnością wnętrza.
„La Chascona” miała swoją śmierć i zmartwychwstanie. 23 września 1973, kilka dni po wojskowym zamachu stanu obalającym prezydenta Salvadora Allende, Neruda zmarł w klinice Santa Maria w Santiago. „La Chascona była obiektem aktów wandalizmu. Rów tak kochany przez poetę został zablokowany, a dom został zalany, trzeba było umieścić kilka drewnianych płyt nad błotem, aby umożliwić wejście jego szczątków, ponieważ Matilde Urrutia nalegała na jego pogrzeb tam. Razem z kilkoma przyjaciółmi spędziła tę noc w rozbitym salonie.
Matilde dołożyła wszelkich starań, aby naprawić szkody w domu, który zbudowała z Nerudą i mieszkała w nim aż do śmierci w 1985 roku. W ten sposób „La Chascona” odrodziła się i w rzeczywistości jest domem–muzeum, którego przeznaczeniem jest szerzenie życia poety poprzez umożliwienie dostępu do intymnego otoczenia, w którym żył i tworzył.
w ramach „La Chascona” przechowywana jest m.in. ciekawa Pinakoteka, z obrazami chilijskich i zagranicznych artystów ze wszystkich czasów. Posiada również afrykańską kolekcję rzeźbionego drewna oraz meble i przedmioty włoskiego projektanta Piero Fornasettiego, a na pewno są ambient Nerudy, taki jak jadalnia z oryginalną porcelaną i sztućcami.
