Geologia środowiskowa

termin teren krasowy obejmuje zespoły form lądowych, które są charakterystyczne dla obszarów pokrytych rozpuszczalnymi skałami wapiennymi (Jennings, 1985; Sweeting, 1972): słowo Kras pochodzi od jugosłowiańskiego obszaru wapiennego Kras, gdzie takie zespoły zostały po raz pierwszy opisane i są szczególnie dobrze rozwinięte. Ponieważ istotą form lądowych jest to, że są one wytwarzane dominująco przez procesy erozji solutionowej, termin Kras został rozszerzony o funkcje solutionowe na wszystkich rozpuszczalnych skałach, takich jak bazalt, ale pierwotnie był stosowany do wapienia i nadal jest najczęściej używany w odniesieniu do tego typu skał. Wapienie składają się głównie z węglanu wapnia, CaCO3 i jako takie są klasyfikowane jako skały węglanowe, zdefiniowane jako posiadające ponad 75% zawartości węglanu (CO3). Do klasyfikacji tej zalicza się również Skały dolomitowe (zwane także dolostonem), zbudowane głównie z węglanu wapnia i magnezu CaMg(CO3)2, na których również rozwijają się cechy solutionowe.