w piątek Netflix miał premierę niezwykle niegodziwy, szokująco zły i podły thriller Joe Berlingera oparty na__prawdziwym życiu Elizabeth Kloepfer, około pięcioletnim romansie z Tedem Bundy. Kloepfer, grana przez Lily Collins, jest samotną matką mieszkającą w Seattle w 1969 roku, kiedy po raz pierwszy spotyka Bundy ’ ego (Zac Efron) w barze i zaczyna się z nim spotykać. Wydaje się być idealnym mężem i ojcem dla jej małej jednostki rodzinnej—gotuje obiad i pomaga opiekować się córką, nawet jeśli czasami potrzebuje pożyczyć pieniądze. Ale kiedy w 1974 roku zaczyna się przerażający szał morderstw, a policja zaczyna ujawniać szczegóły dotyczące podejrzanego-uważanego za przystojnego, dobrze ubranego mężczyznę o imieniu „Ted”, który jeździ VW Beetle— Kloepfer staje się podejrzliwa wobec własnego Ted, nagle ponownie analizując chwile z jej związku, które w tym nowym kontekście nabierają mrożącego krew w żyłach znaczenia.
scenariusz filmu, autorstwa Michaela Werwie, został zaadaptowany z nieopublikowanego pamiętnika Kloepfera THE Phantom Prince: My Life with Ted Bundy z 1981 roku i został zrealizowany z błogosławieństwem Kloepfera. Ale aby dopasować historię Kloepfera do około 100-minutowego filmu, istniały elementy prawdziwej historii, które musiały zostać wycięte lub wyprofilowane.
lekkie spojlery dla tych, którzy jeszcze nie widzieli skrajnie nikczemnych, szokująco Złych i nikczemnych.
w pamiętniku Kloepfera, po tym jak zaczyna słuchać szczegółów na temat sposobu działania podejrzanego o morderstwo, zaczyna myśleć o małych zbiegach okoliczności, które wydają się łączyć go z jej własnym Tedem. Policja opisuje podejrzanego jako okazjonalnie rannego, aby zwabić jego ofiary do pomocy w powrocie do samochodu. Kloepfer pamięta, że podczas przeglądania mieszkania swojego chłopaka znalazła kiedyś gips z Paryża, który ukradł z firmy zaopatrzeniowej, w której kiedyś pracował. Innym razem zauważyła parę kul w jego mieszkaniu, które powiedział, że były jego gospodarzem. Przy innej nawiedzającej okazji, sięgnęła pod jego fotelik samochodowy, aby znaleźć coś, co upuściła, tylko po to, aby odkryć topór wojenny. Była przerażona, ale Bundy wyjaśnił to z taką łatwością-musiał ściąć drzewo dla rodziców—że machnęła nim w tej chwili. Podczas pożyczania samochodu, Kloepfer znalazł stos paragonów z paliwem nad jego wizjerem-sugerując, że był na długich podróżach, nie mówiąc jej o tym.
Kloepfer wielokrotnie kontaktował się z policją z tymi szczegółami-ale ponieważ Bundy nie był wcześniej karany, władze Seattle nie uważały go za poważnego podejrzanego. Kloepfer opowiedział im także o zwyczaju Bundy ’ ego do kradzieży—od telewizora po podręczniki. Kiedy oficer zapytał Bundy ’ ego, czy może mieć powód, by chcieć krzywdzić kobiety, powiedziała im, że urodził się nieślubnie—i żywiła urazę do matki, że nigdy nie powiedziała mu prawdy o ojcu.
dopiero w 1975 roku, po tym jak Bundy przeniósł się do Utah na studia prawnicze, został zatrzymany za przekroczenie prędkości i aresztowany. Jego samochód zawierał coś, co wyglądało na Narzędzia włamania—łom, kajdanki, linę, maskę narciarską i inną maskę uszytą z rajstop. Ale w rozmowie z Kloepfer miał szybsze i łatwiejsze wyjaśnienia dotyczące przedmiotów-powiedział jej, że nosił Rajstopy, na przykład pod maską narciarską podczas odśnieżania. W tym czasie Bundy i Kloepfer wielokrotnie zrywali; była gotowa do małżeństwa i sfrustrowana, że Bundy był tak odległy, łuszczący się i z tego, co zebrał Kloepfer, spotykał się z innymi kobietami. Mimo, że nie byli oficjalnie parą, Bundy wciąż czasami głosił swoją miłość do niej w telefonach i listach. Kiedy Bundy stanął przed sądem w Utah w 1976 roku za próbę porwania i napaści, płaczliwy Kloepfer dołączył do rodziców Bundy ’ ego podczas wyroku.
w niezwykle nikczemnym, szokująco złym i podłym życiu, Kloepfer jest i był nawiedzany przez tajemnicę, czy Bundy zamordował kobiety, o których czytała. W filmie Kloepfer w końcu odwiedza Bundy 'ego w celi śmierci, a w końcu kończy sprawę winy Bundy’ ego, w nawiedzającym spotkaniu twarzą w twarz, którego tutaj nie zepsuję.
w prawdziwym życiu jednak chłodne zamknięcie kloepfera nastąpiło inaczej – przez telefon. Był luty 1978. W grudniu tego samego roku Bundy dokonał drugiej ucieczki z więzienia, z Kolorado, wspinając się przez sufit swojej celi. Kloepfer nie wiedział, gdzie jest Bundy – ale kiedy w styczniu rozeszła się wiadomość, że dwie siostry z Bractwa zostały brutalnie zamordowane na Florydzie, Kloepfer miał „złowieszcze uczucie”, że Bundy jest w stanie. Bundy, jeden z najbardziej poszukiwanych zbiegów FBI, został aresztowany za prowadzenie skradzionego pojazdu. Po aresztowaniu Bundy targował się z funkcjonariuszami—którzy nie zdawali sobie jeszcze sprawy, że aresztowali seryjnego mordercę—o telefon i zadzwonił do Kloepfera w panice.
„będzie źle”, powiedział, według pamiętnika Kloepfera, ” naprawdę źle, gdy jutro pęknie. Chcę, żebyś był przygotowany. To może być naprawdę brzydkie.”
Kloepfer zapytał, czy jest podejrzany o morderstwa w bractwie-nieświadomy, w tym czasie, że Bundy zabił również 12-letnią dziewczynkę, w tym samym wieku co córka Kloepfera.
. . sam . . . i rozmawiać o rzeczach – powiedział jej Bundy-nikt nie słuchał . . . o tym, dlaczego jestem taka, jaka jestem.”
kiedy Kloepfer naciskał Bundy ’ ego na szczegóły, rozzłościł się i odwrócił rozmowę. Ale tydzień później Bundy znowu zadzwonił.
. . o tym, o czym rozmawialiśmy w czwartek „- powiedział w „pamiętniku”.
” o byciu chorym?”Kloepfer zapytał.
„Bałem się, że nie będziesz miał ze mną nic wspólnego, jeśli ci powiem.”W trakcie rozmowy wyjaśnił, że coś jest z nim nie tak—Siła budująca się w nim. „Po prostu nie mogłem tego powstrzymać. Walczyłem z tym od bardzo dawna . . . zrobiło się za mocne.”
Kloepfer zapytał, Czy kiedykolwiek rozważał zamordowanie jej. Po długiej ciszy wyznał, że pewnej nocy, kiedy zatrzymał się u niej w mieszkaniu, czuje „to nadchodzi”. – Zamknęłam klapę, żeby dym nie mógł wejść do komina-powiedziała Bundy. „A potem wyszedłem i włożyłem ręcznik do szczeliny pod drzwiami, żeby dym pozostał w mieszkaniu.”
Kloepfer przypomniała sobie tę noc-obudziła się, bo nie mogła oddychać, w mieszkaniu wypełnionym dymem i biegała, aby otworzyć okna. Kloepfer napisał (a): „To nie pasowało do morderstw. Myślałam, że może nie chce mówić o poważniejszych próbach zabicia mnie.”
Kloepfer zapytał go, czy użył jej do „zetknięcia się z rzeczywistością” po morderstwach. W tym czasie obsesyjnie przeglądała kalendarz, aby dowiedzieć się, czy była z Bundy ’ m w czasie morderstw. Zdawała sobie sprawę, że czasami Bundy kontaktował się z nią zaledwie kilka godzin przed lub po tym, jak ponownie zamordował.
„Nie mam rozdwojonej osobowości. Nie mam zaciemnień. Pamiętam wszystko, co zrobiłem. Moc by mnie pochłonęła. Pewnej nocy przechodziłem koło kampusu i śledziłem dziewczynę z Bractwa. Nie chciałem jej śledzić. . . . Starałbym się tego nie robić, ale i tak bym to zrobił.”
Kloepfer zapytał, dlaczego Bundy nie mógł powstrzymać swoich impulsów, nawet po ponownym uwolnieniu z więzienia. Dlaczego miałby ryzykować tę wolność?
„mam chorobę-odpowiedział. „Choroba jak Twój alkoholizm . . . nie możesz wypić kolejnego drinka i z moim . . . choroba . . . jest coś . . . że po prostu nie mogę być w pobliżu . . . teraz to wiem.
kiedy poprosiła go o wyjaśnienie, Bundy odpowiedział:”
rozmowa zakończyła się, a Kloepfer usiadła w swoim salonie w milczeniu. – Modliłem się tak długo, żeby wiedzieć-napisał Kloepfer-a teraz odpowiedź zabiła część mnie.”
w przedmowie książki Kloepfer wyjaśniła, że początkowo chciała utrzymać swoje zaangażowanie z Bundy w tajemnicy—ale reporterzy, pisarze i prywatni detektywi ją namierzyli. Jeśli jednak miała zamiar opowiedzieć swoją historię, chciała to zrobić na własnych warunkach i w pełni wyostrzyć zawiłości ich związku. „Pomimo wszystkich zniszczeń, które spowodował wokół niego, nadal obchodzi mnie, co stanie się z Tedem”, napisał Kloepfer. „Przyszedłem zaakceptować, że część mnie zawsze będzie kochać część jego.”
niezwykle nikczemny, szokująco zły i podły kończy się kartą tytułową wyjaśniającą, że Kloepfer z Pomocą Anonimowych Alkoholików wytrzeźwiał i ma się dobrze.
kiedy Vanity Fair rozmawiała z Berlingerem, który spotkał się zarówno z Kloepfler, jak i jej córką, Molly, w trakcie adaptacji historii Kloepfera, wyjaśnił, jak zareagowali na film: „oboje mieli trudności z przetwarzaniem tego. Spotkanie z nami wymagało od nich dużego zaufania . . . nadal nie widział filmu i nie chce go oglądać, i nie chce robić prasy do filmu. Nadal ma z tym problem. Ale myślę, że jest szczęśliwa, że nakręciliśmy ten film i że Lily ją zagrała.”
