Abstract
Chociaż istnieje wiele debat w dziedzinie badań nad niepełnosprawnością i usług dla osób niepełnosprawnych, większość ludzi zgodziłaby się z tezą, że osoby niepełnosprawne1 doświadczają różnych stopni podporządkowania i zmniejszenia życia poprzez dyskryminację ekonomiczną, społeczną, prawną, religijną i kulturową. Problemy te zostały niedawno formalnie uznane przez Organizację Narodów Zjednoczonych w formie Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych, która wiąże kraje członkowskie, które stały się sygnatariuszami. W świetle tego uznania ważne jest, aby zatrzymać się i zastanowić nad naturą krzywd, których doświadczają osoby niepełnosprawne, oraz samą koncepcją krzywdy. Na przykład, czy to samo upośledzenie powoduje szkodę? Jeśli tak, powinniśmy skupić się na zmniejszeniu lub wręcz wyeliminowaniu upośledzenia, co jest wspólną perspektywą. Taki pogląd interpretuje niepełnosprawność jako szkodliwą samą w sobie. W przeciwieństwie do tego, wśród niektórych osób niepełnosprawnych istnieje pogląd, że chociaż upośledzenie czasami powoduje niedogodności, zmęczenie, a nawet ból, podstawowym źródłem szkody jest zewnętrzne wobec osoby, znajdujące się w sferze wiary.
