Iwan Groźny i jego żony

Iwan Groźny i jego żony. Pokaz narzeczonych

Iwan Groźny jest pierwszym carem całej Rosji, znanym ze swoich barbarzyńskich i niezwykle surowych metod. Mimo to jego panowanie jest uważane za znaczące dla państwa, które dzięki polityce zagranicznej i wewnętrznej stało się większe na jego terytorium. Pierwszy rosyjski władca był apodyktycznym i bardzo złym monarchą, ale był w stanie osiągnąć wiele na międzynarodowej arenie politycznej, wspierając w swoim państwie całkowitą jednoosobową dyktaturę pełną egzekucji, opali i terroru za jakiekolwiek nieposłuszeństwo wobec władcy.
Iwan Wasiliewicz urodził się 25 sierpnia 1530 roku w Kołomenskoe pod Moskwą w rodzinie Wielkiego księcia Wasilija III Rurikowicza i księżniczki Litewskiej Eleny Glinskiej. Był najstarszym synem swoich rodziców, więc został pierwszym następcą tronu swojego ojca. Kiedy Iwan miał 3 lata, Wasilij III zachorował i nagle zmarł. Pięć lat później zmarła jego matka, a chłopiec został sierotą w wieku 8 lat.
Młody monarcha spędził dzieciństwo w atmosferze zamachów pałacowych, poważnej walki o władzę, intryg i przemocy, które tworzyły twardy charakter. Powiernicy nie zwracali uwagi na chłopca, bezwzględnie zabijali jego przyjaciół i utrzymywali przyszłego króla w biedzie. Stał się agresywny i okrutny.
w tym samym czasie przyszły król poświęcił wiele czasu na samokształcenie, przeczytał wiele książek, co uczyniło go najlepiej oczytanym władcą tamtych czasów. Jego główną ideą było uzyskanie pełnej i nieograniczonej władzy nad ludźmi, którą stawiał ponad wszelkimi prawami moralności.
w 1545 r., gdy Iwan osiągnął dorosłość, został carem. Od pierwszych dni jego panowania nastąpił szereg kluczowych zmian i reform w państwie. Rozpoczął się okres autokracji, podczas którego cała władza znajdowała się w rękach jednego monarchy.
polityka zagraniczna Iwana obfitowała w liczne wojny, które były bardzo udane. Osobiście brał udział w kampaniach i już w 1552 przejął kontrolę nad Kazaniem i Astrachaniem. W 1553 r. monarcha zaczął organizować stosunki handlowe z Anglią, a pięć lat później przystąpił do wojny z Wielkim Księstwem Litewskim, w której poniósł wielką klęskę i stracił część ziem rosyjskich.
wtedy jego panowanie stało się jeszcze surowsze i krwawe.
pierwszy Car całej Rosji zmarł 28 marca 1584 roku w Moskwie. Iwan został pochowany obok syna w Katedrze archangielskiej, znajdującej się na Kremlu Moskiewskim. Kronikarze twierdzą, że Iwan Groźny został otruty przez Borysa Godunowa, który został władcą Rosji. W kraju rozpoczął się czas kłopotów.

28 października 1571 roku Iwan IV poślubił Marfę Sobakinę. Małżeństwo było krótkotrwałe. 15 dni później dziewczyna zmarła. To nie było pierwsze małżeństwo strasznego cara. Ile miał żon i kim byli? Zobaczmy.

Marfa Sobakina
Iwan Groźny zorganizował pokaz panny młodej, aby wybrać swoją trzecią żonę: dwa tysiące najpiękniejszych dziewcząt zostało przywiezionych do Aleksandrowskiej Słobody. Najpierw Car wybrał 24 piękności, a następnie – 12. „Konkurs” był poważny: dziewczyny były badane przez lekarzy. Marfa Sobakina była najpiękniejsza i najzdrowsza. 26 czerwca 1571 Car ogłosił zaręczyny. W tym czasie Iwan polegał na Malyucie Skuratovie. To on poradził, aby wybrać oblubienicę. Z powodu małżeństwa Malyuta związał się z rodziną królewską. Na ślubie jego żona i córka były druhami Marfy i Małyuty, a zięć Borys Godunow drużbami. Jednak panna młoda prawie natychmiast zachorowała. Dwa tygodnie później marfa zmarł. Przyczyny jej śmierci nie są znane, choć istnieje wiele wersji: zatrucie, tajemniczy eliksir, czary…

Marfa Sobakina

Anastazja Zacharyina-Yurieva
aby znaleźć żonę, siedemnastoletni Car zorganizował pokaz panny młodej i wybrał Anastazję wśród ogromnej liczby pretendentów. Według historyków Anastazja była jedyną żoną, którą Iwan naprawdę kochał i był szczęśliwy. Urodziła sześcioro dzieci, ale większość z nich zmarła w niemowlęctwie. Caryca zmarła w 1560 roku. Według jednej wersji zmarła z powodu choroby i porodu, według innej-została otruta. Carowi trudno było poradzić sobie ze stratą żony i dzieci, które zginęły w wyniku absurdalnych wypadków. Możliwe, że Wydarzenia te wpłynęły na charakter Iwana.

Anastazja Zacharyina-Juriewa

Maria Czerkasska
w 1560 roku Iwan wysłał swoich ambasadorów, aby znaleźli nową narzeczoną. W rezultacie wybrano Marię Temrjukową (przed chrztem – księżniczkę Kuchenei), szesnastoletnią córkę księcia Kabardyjskiego. Iwan zawsze wybierał piękne kobiety, ale historycy twierdzą, że Maria miała niezwykłą, szczególną urodę. Początkowo nie znała ani słowa w języku rosyjskim, jednak po pewnym czasie nauczyła się tego języka.
dziewczyna mogłaby obrócić Iwana przeciwko niepożądanym ludziom. Uwielbiała też oglądać egzekucje, sprawiało jej to dziwną przyjemność. Dziewczyna była analfabetą, mściwa i przebiegła. Więc ich życie rodzinne było trudne. Ale Iwan miał harem, a jego żona miała kochanków.
pewnego dnia Maria zachorowała na zapalenie płuc i zmarła. Car wierzył, że została otruta.

Maria Czerkasskaya

Anna Koltovskaya
po śmierci żony Iwan stał się jeszcze bardziej podejrzliwy i wierzył, że ktoś chce go obalić. Więc następna żona została wybrana nie od razu. Osiemnastoletnia Anna Kołtowska została jego czwartą żoną. Kościół był przeciwny czwartemu małżeństwu i Car po prostu nakazał księdzu ożenić się z nimi.
Anna była kochana przez cara i lud, ale bojarzy (szlachta) nienawidzili jej z powodu jej walki z Opriczniną. Postanowili więc się jej pozbyć i poradzili carowi, aby wysłał Annę do klasztoru. Została mniszką Darią i została uwięziona w podziemnej komnacie. Po śmierci Iwana chcieli uwolnić Annę, ale ona postanowiła tam zostać i zmarła w sierpniu 1626.

Anna Koltovskaya

Maria Dolgorukaya
zgodnie z kanonami Kościoła Prawosławnego nie miał już prawa poślubić kogoś. Jednak księżniczka Maria Dołgorukaja została jego piątą żoną. W listopadzie 1573 Iwan i Maria mieli romans. Uczucia były tak silne, że kochankowie byli potajemnie małżeństwem. Ale w noc poślubną stało się jasne, że wybrana nie jest dziewicą. Zszokowany Car kazał przywiązać ją do końskich ogonów. Konie zostały uderzone i popędzone w różnych kierunkach. Nietrudno sobie wyobrazić, co stało się potem.

Anna Wasilczikowa
kiedyś Iwan odwiedził księcia Piotra Wasilczikowa i zobaczył jego siedemnastoletnią córkę Annę. Car, nie zastanawiając się dwa razy, zaproponował, że wyśle dziewczynę do swojego pałacu. Ojciec był temu przeciwny, ale Iwan IV wysłał swatów następnego dnia. Więc Anna została jego żoną. Małżeństwo to nie zostało uznane przez Kościół. Życie rodzinne trwało trzy miesiące. Wtedy zdrowa przed dziewczyna nagle zmarła. Ogłoszono, że jest to „choroba piersi”. Ciało zostało jednak potajemnie zabrane z pałacu w nocy i wysłane do Suzdalskiego Klasztoru w celu pochówku.

Anna Wasilczikowa

Vasilisa Melentyeva
Vasilisa była żoną Nikity Melentjewa, carskiego patriala. Pewnego dnia Car, chcąc zwrócić szczególną uwagę na Nikitę, przyszedł go odwiedzić. To właśnie Uroda Wasilisa przyciągnęła starzejącego się Iwana IV. Wkrótce po tym, jak jej mąż zachorował i zmarł, kilka dni później Vasilisa pojawiła się w Pałacu. O dziwo, Ivan był gotowy spełnić każde jej życzenie. Wszystkie kobiety, które mogły stać się rywalkami Wasilisa, zostały odesłane z pałacu. Powstrzymywała orgie, festiwale i egzekucje. Wasilisa chciała zostać królową i osiągnęła swój cel: Car poślubił ją. Mieszkali razem przez dwa lata. Ale pewnego dnia Ivan przyszedł do jej sypialni i zobaczył swoją żonę z kochankiem. Chociaż kochał Wasilisę, rozkazał wykopać dziurę na skraju Aleksandrowskiej Słobody. Pochowano dwie osoby, a ksiądz nawet nie wiedział, kogo pochował. W jednej trumnie był Iwan Kołyczew, a w drugiej Wasilisa Melentyewa. Według legendy została pochowana żywcem.

Wasilisa Melentyewa

Maria Fiodorowna Nagaja
Maria Nagaja została ostatnią żoną Cara. Błagała ojca, aby nie oddawał jej carowi, który miał już ponad 50 lat. Iwan był poważnie chory, wyglądał na zdegenerowanego i na wpół oszalałego. Początkowo Car był zadowolony ze swojej nowej żony, ponieważ Maria była bardzo piękna, ale szybko miał dość jej ataków smutku. Ivan zastanawiał się, jak pozbyć się żony, a nawet zaczął szukać nowej. Jednak 18 marca 1584 roku zmarł nagle podczas gry w szachy.