Jean-Marie Tjibaou Cultural Center / Renzo Piano Building Workshop
zrozumienie rozwoju kultury Kanak było istotną częścią tego projektu – zapoznanie się z historią, środowiskiem i wierzeniami Kanak umożliwiło zaprojektowanie budynku, który pasowałby do tego kontekstu. Bliska współpraca z miejscową ludnością, Marie-Claude Tjibaou (wdowa po Jean-Marie Tjibaou) i antropolog Alban Bensa były istotną częścią tego procesu uczenia się. Czerpiąc inspirację z głębokich więzi mieszkańców Kanak z naturą, projekt miał na celu spełnienie dwóch głównych celów: jeden miał reprezentować talent Kanak w budownictwie, a drugi-wykorzystanie nowoczesnych materiałów, takich jak szkło, aluminium, stal i nowoczesne technologie świetlne wraz z bardziej tradycyjnym drewnem i kamieniem. Centrum zaprojektowane przez RPBW to skupisko „chat”, małych pawilonów i zadrzewionych przestrzeni. Znajduje się na Mierzei zwanej Półwyspem Tina, otoczonej z trzech stron wodą. Bujna roślinność terenu poprzecinana jest szlakami i ścieżkami, wśród których znajdują się „wioski”: skupiska budynków silnie związanych z ich kontekstem, ich półkolisty układ definiujący otwarte obszary komunalne.
Fotografia © Flickr user Fourrure
struktura i przede wszystkim funkcjonalność Chat Nowokaledońskich została odtworzona i zaadaptowana, zarówno pod względem architektonicznym, jak i społecznym. Istnieje dziesięć chat, trzech różnych rozmiarów, od 20 do 28 m wysokości, wszystkie połączone ścieżką. W ramach Centrum Kultury chaty te pełnią różne funkcje. Pierwsza grupa to przestrzenie wystawiennicze, druga seria chat to pomieszczenia badawcze, sala konferencyjna i biblioteka. Ostatnia seria chat zawiera studia muzyczne, taneczne, malarskie i rzeźbiarskie. Budynki te mają zakrzywiony kształt, który nawiązuje do tradycyjnych konstrukcji Kanak, ale tutaj zamiast tradycyjnego tkanego włókna roślinnego, budynki te są wykonane z drewnianych żeber i listew: tradycyjne Elewacje, w których znajdują się wszystkie zalety nowoczesnej technologii. Do projektu wybrano drewno odporne na termity Iroko o niskich wymaganiach konserwacyjnych. Budynki posiadają wysoce wydajny system wentylacji pasywnej, który eliminuje potrzebę mechanicznej klimatyzacji. Dzięki podwójnej elewacji zewnętrznej powietrze swobodnie krąży między warstwami drewna listwowego. Kątowanie otworów elewacji zewnętrznej miało na celu osłonięcie wiatrów monsunowych napływających z Morza, wiatrów dominujących. Przepływ powietrza jest regulowany przez regulowane żaluzje, które otwierają się, gdy wiatr jest lekki, aby umożliwić świeże powietrze, ale zamykają się, gdy prędkość wiatru wzrasta. Po jego zaprojektowaniu to unikalne rozwiązanie zostało przetestowane na modelach w skali w tunelu aerodynamicznym.
zdjęcia: © Flickr user Eustaquio
informacje o projekcie
Architekci: Renzo Piano Building Workshop
lokalizacja: Noumea, Nowa Kaledonia
Konkurs,1991:
zespół projektowy: A. Chaaya (architekt odpowiedzialny) z F. Pagliani, J. Moolhuijzen, W. Vassal I O. Doizy, A. Schultz (modele)
konsultanci: A. Bensa (etnolog); Desvigne & Dalnoky (architektura krajobrazu); Ove Arup & partnerzy (struktura i wentylacja); GEC Ingénierie (kontrola kosztów), Peutz & Associés (akustyka), Scène (scenografia)
projekt wstępny, 1992:
zespół projektowy: A. Chaaya, D. Rat (architekci odpowiedzialni) Z J. B. Mothesem A. H. téménidès i R. Phelan, C. Catino, A. Gallissian, R. Baumgarten; P. Darmer (modele)
konsultanci: A. BENSA (etnolog); GEC ingénierie (kontrola kosztów); Ove Arup & partnerzy (strukturalna & koncepcja Inżynierska MEP); CSTB (badania środowiskowe); Agibat MTI (struktura); Scène (scenografia); Peutz & Associés (akustyka); Qualiconsult (bezpieczeństwo); Végétude (sadzenie)
Faza projektowania i budowy, 1993-1998:
zespół projektowy: D. Rat, W. Vassal (architekci odpowiedzialni) Z A. El Jerari, A. Gallissian, M. Henry, C. Jackman, P. Keyser, D. Mirallie, G. Modolo, J. B. Mothes, M. Pimmel, S. Purnama, A. H. téménidès i J. P. Allain (modele)
konsultanci: A. Bensa (etnolog); agibat MTI (struktura); GEC ingénierie (Inżynieria i kontrola kosztów MEP); CSTB (badania środowiskowe); scène (Scenografia); Peutz & Associés (akustyka); Qualiconsult (bezpieczeństwo); Végétude (sadzenie); Intégral R. Baur (podpisywanie).
Rok: 1998
Typ: Centrum Kultury
zdjęcia: Dzięki Uprzejmości Renzo Piano Building Workshop, Flickr użytkownik Fourrure, Flickr użytkownik xyotiogyo, Flickr użytkownik Eustaquio, Flickr użytkownik saturnino, Flickr użytkownik bectrynes, Flickr użytkownik tim-waters
