kto był prawdziwym Judaszem Iskariotą: zdrajcą czy wiernym uczniem? Od pism św. Pawła po dawno zaginioną Ewangelię Judasza, oto mity, kłamstwa i historyczne rzeczywistości prawdziwego Judasza.
do dziś imię „Judasz” jest synonimem zdrady. Uczeń Jezusa Chrystusa, Judasz Iskariota rzekomo sprzedał swojego mistrza rzymskim władzom za 30 sztuk srebra.
mitologia wokół Judasza i Jezusa jest u podstaw wiary chrześcijańskiej. Ale historycy nie są przekonani, że ta historia biblijna jest historycznie dokładna.
po pierwsze, poza rolą łotra w tradycji chrześcijańskiej, nigdzie indziej nie można znaleźć pisemnego dowodu jego istnienia.
„nikomu nie udało się zlokalizować żadnych źródeł Judasza niezależnie od opowieści o narracjach Nowego Testamentu”, napisała Susan Gubar z Indiana University Bloomington w Judas: A Biography.
” bardzo niewiele wersetów jest poświęconych Judaszowi w Biblii i zgadzają się tylko co do tego, że jest on uczniem, który oddał Jezusa władzom Jerozolimy.”
jako takie, wszelkie fakty dotyczące Historycznego Judasza byłyby karłowate przez ponad 2000 lat chrześcijańskich pism, które mitologizowały go jako uosobienie zła.
Judasz, mit
Wikimedia Commonszgodnie z Nowym Testamentem, Judasz identyfikuje Jezusa z Rzymianami, całując go. Starożytny egipski tekst sugeruje, że zrobił to, ponieważ Jezus był znany z „zmiany kształtu”, co sprawiło, że trudno było go odróżnić.
Ewangelie Marka, Mateusza, Łukasza i Jana oraz Dzieje Apostolskie (zwane także „Księgą Dziejów Apostolskich”) opowiadają historię zdrady Judasza. Nie określają one wiele więcej o samym człowieku, tj. gdzie się urodził, gdzie zmarł, kim była jego rodzina itp. Ale wszystkie relacje zgadzają się, że Judasz, kiedyś zaufany Naśladowca Jezusa, z jakiegoś powodu lub innego powodu przekazał Jezusa władzom w zamian za nagrodę pieniężną.
według Mateusza, 26: 14 I 27, Judasz zgodził się przekazać Jezusa Rzymskiemu rządowi za 30 srebrników. Miał wskazać Jezusa władzom Rzymskim, całując go. Cztery Ewangelie nie wyjaśniają, dlaczego Judasz musiał pocałować Jezusa, aby go zidentyfikować, ale 1200-letni egipski tekst przetłumaczony w 2013 roku sugeruje, że musiał to zrobić, ponieważ Jezus był znany z „zmiany kształtu” i dlatego był trudny do odróżnienia.
ponadto Ewangelia Jana stwierdza, że Jezus już wiedział, że Iskariota miała go zdradzić i zbliżył się do apostoła przed Ostatnią Wieczerzą mówiąc: „co masz zamiar zrobić, zrób szybko.”
wszystkie cztery Ewangelie opisują Judasza jako jakąś formę zła. Nawet jego nazwisko, „Iskariota”, jest postrzegane przez niektórych historyków jako bastardyzacja łacińskiego słowa” sicarius”, oznaczającego ” morderca.”
według niektórych relacji Judasz został pokonany duchem diabła, w innych był już znany jako dwulicowy człowiek z natury. Według Jana, chociaż Judasz był skarbnikiem Apostołów, był również znany jako złodziej i ” jako strażnik worka z pieniędzmi, pomagał sobie w tym, co włożono do niego.”
wszystkie cztery Ewangelie twierdzą, że Judasz popełnił samobójstwo krótko po tym, jak odwrócił Jezusa. To, jak to zrobił, różni się w zależności od konta, w którym się zawiesza, a w drugim, jego jelita wyskakują z jego ciała.
ale Iscariot był jednak zaufanym apostołem z jakiegoś powodu. Nawet najwybitniejsi naśladowcy Jezusa, jak Maciej, przyznawali, że Judasz „był jednym z nas i dzielił naszą posługę.”Rzeczywiście, Judasz musiał czuć jakieś pokrewieństwo dla swojego mistrza, ponieważ po tym, jak przekazał Jezusa władzom, jak jest napisane w Mateuszu, był tak przemożny winą, że porzucił nagrodę pieniężną i powiesił się.
według Dziejów Apostolskich samobójstwo Judasza było jeszcze bardziej żałosne: „z zapłatą, którą otrzymał za swoją niegodziwość, Judasz kupił pole; tam upadł na głowę, jego ciało pękło i wszystkie jego jelita wylały się. Wszyscy w Jerozolimie słyszeli o tym, więc nazwali to pole w ich języku Akeldama, to jest ” pole krwi.”
co więc skłoniło Judasza do zdradzenia swego mistrza?
alternatywne tłumaczenia i teorie
możliwe, że Judasz w ogóle nie zdradził Jezusa i że Biblia błędnie zinterpretowała znaczenie, które kryje się za nim, identyfikując Jezusa władzom. Niektórzy historycy twierdzili, że frakcja radykalnych Żydów miała nadzieję użyć wpływów Jezusa jako środka do konfrontacji z ich zagranicznymi ciemiężcami, Rzymianami, ale ta konfrontacja poszła strasznie nie tak.
PHAS/Universal Images Group za pośrednictwem Getty ImagesJudas Iskariota otrzymuje 30 srebrnych monet za przekazanie Jezusa władzom Rzymskim.
nazwisko Judasza mogło również oznaczać, że był częścią brutalnej żydowskiej grupy o nazwie „Sicarii”, którzy sami byli częścią radykalnego ruchu zelotów. Zeloci byli jakby politycznymi zabójcami i podobno nosili małe sztylety lub „sica” pod szatami, aby nożować przeciwników na ulicy. Rzeczywiście, nawet w Biblii mówi się, że Jezus był związany ze znanymi Zelotami, takimi jak Szymon Zelota.
Zeloci byli w buncie przeciwko Rzymianom, którzy podbili Izrael i mogli widzieć w Jezusie okazję do obalenia swoich ciemiężców. Jak pisał Romańsko-żydowski historyk z pierwszego wieku Józef Flawiusz: „kiedy zobaczyli jego zdolność do robienia wszystkiego, co chciał, powiedzieli mu, że chcą, aby wszedł do miasta, zniszczył rzymskie wojska i uczynił się królem, ale nie zwrócił na to uwagi.”
jako apolityczny, religijny przywódca, Jezus najwyraźniej nie chciał przewodzić radykalnej grupie żydowskiej. Zeloci mieli nadzieję przeciwstawić się Rzymianom Zjednoczonym pod Mesjaszem, którym sądzili, że Jezus może być. Aby ustalić, czy był on prawdziwym Mesjaszem, Zeloci musieli postawić Jezusa na próbę. W greckiej wersji Biblii czasownikiem używanym do opisania konfrontacji Judasza z Jezusem podczas Ostatniej Wieczerzy jest paradidomei, co tłumaczy się jako ” przekazał go.”
Museu Nacional de Belas Artes/Wikimedia CommonsJudas odrzuca pieniądze z żalu. Obraz José Ferraz de Almeida Júniora. 1880.
tak więc, kiedy Judasz przekazał Jezusa władzom, nie chodziło o zdradę, ale o próbę sprawdzenia, czy męczennik może być Mesjaszem, aby poprowadzić radykalną grupę w buncie przeciwko ich zagranicznym ciemiężcom.
oczywiście Rzymianie nie aprobowali tego potencjalnego przeciwnika, czy to jako krzyżowca na chrześcijaństwo, czy też na los zelotów, i tak go zabili.
jak Judasz stał się zdrajcą
pierwszym głównym chrześcijańskim pisarzem, który omawiał zdradę Judasza wobec Jezusa, był teolog Orygenes z Aleksandrii.
w swoich pismach Orygenes obala twierdzenia współczesnego teologa Celsusa, który twierdził, że Judasz tak naprawdę nie zdradził Jezusa. Orygenes pisze:
„czy Celsus i jego przyjaciele powiedzą teraz, że te dowody, które pokazują, że odstępstwo Judasza nie było zupełnym odstępstwem, nawet po jego próbach przeciw swemu mistrzowi, są wynalazkami i że tylko to jest prawdą, mianowicie., że jeden z jego uczniów zdradził go; i czy dodadzą do opisu biblijnego, że i on zdradził go z całego serca? Działanie w duchu wrogości z tymi samymi pismami, zarówno co do tego, w co mamy wierzyć, jak i w co nie mamy wierzyć, jest absurdem.”
późniejsi pisarze zdublowali tę narrację i uczynili „zdradę” charakterystyczną cechą Judasza. Często, jak zauważył Gubar, Ojcowie Kościoła kojarzyli Judasza z narodem żydowskim jako swego rodzaju figuranta w antysemickiej retoryce.
na przykład, św. Hieronim napisał, że zdrada Żydów i Judasza była jednym i tym samym: „Judasz jest przeklęty, że w Judaszu w szczególności, został rozerwany przez demony — i ludzi, jak również.”
Wikimedia Commons pisarz i uczony Chrystian Orygenes z Aleksandrii
tacy jak Marcin Luter propagowali te antysemickie stowarzyszenia, które przetrwały do współczesności. Jak napisał dziennikarz Jonathan Freedland w The Guardian:
„teraz, oczywiście, wszyscy 12 uczniowie, jak sam Jezus, byli Żydami-jednak, jak pokazuje ta nowa wystawa, to Judasz, który Sztuka zachodu wybrała do przedstawienia jako Żyda, często z rudymi włosami, które oznaczały go jako zdrajcę, obok jego tajemniczo jasnowłosych, jasnoskórych braci Apostołów. Siła Judasz historia żyje dalej: jego imię jest synonimem zdrajcy, słowo Żyd i Judasz prawie nie do odróżnienia w kilku językach, w tym niemieckim.”
rzeczywiście, niektórzy uczeni, jak April D. DeKonick, profesor studiów biblijnych na Rice University, uważa, że demonizacja Judasza została wykorzystana do potępienia niechrześcijan. Jak wyjaśnił DeKonick, ” jego historia była przez wieki nadużywana jako usprawiedliwienie do popełniania okrucieństw przeciwko Żydom. Zastanawiam się, czy jednym ze sposobów, w jaki nasza wspólna psychika poradziła sobie z tym w ostatnich dziesięcioleciach, jest próba wymazania lub wyjaśnienia złego Judasza, usunięcia z niego winy za śmierć Jezusa.”
Ewangelia Judasza
w 2006 r.odkryto tak zwaną „Ewangelię Judasza”, „zaginiony” tekst napisany w koptyjskim Egipcie około 300 r. n. e. Znaleziona w latach 70.i uważana za kopię i tłumaczenie tekstu datowanego na 180 R. n. e., Ewangelia Judasza opowiada historię Iskarioty nie jako łotra, ale jako lojalnego sługę Jezusa, który robił tylko to, o co prosił jego mistrz.
WolfgangRieger/Ewangelia Judasza. Edycja krytyczna / Wikimedia CommonsA strona z Ewangelii Judasza w oryginalnym koptyjskim skrypcie.
z tego powodu Jezus rzeczywiście poprosił Judasza, aby go zdradził. Ewangelia opisuje sekretną rozmowę pomiędzy Jezusem i Jego uczniami przez „osiem dni, trzy dni przed świętowaniem Paschy”, podczas której męczennik besztuje swoich apostołów za to, że nie rozpoznali jego prawdziwej natury.
tylko Judasz zdaje się rozpoznawać, kim naprawdę jest Jezus-boską istotą z „nieśmiertelnego eonu Barbelo”, szczególnego królestwa niebieskiego. Jezus mówi mu:
„odłącz się od nich, a powiem ci tajemnice królestwa, nie po to, abyś tam poszedł, ale po to, abyś był bardzo zasmucony. Dla kogoś innego zajmie Twoje miejsce, tak, że dwunastu może być kompletne w ich boga.”
następnie Jezus uczy Judasza wyłącznie o naturze dusz i o powtórnym przyjściu. Kiedy Judasz widzi siebie potępionego w wizji, Jezus mówi, że Judasz musi go zdradzić, aby osiągnąć cele Jezusa. „Ale wy przekroczycie je wszystkie”, mówi mu Jezus, ” bo poświęcicie człowieka, który mnie nosi.”
w przeciwieństwie do Nowego Testamentu, Ewangelia Judasza nie wydaje się odzwierciedlać rzeczywistości historycznej, podobnie jak alternatywna tradycja mistyczna, zgodna z Gnostycznymi poglądami kosmologicznymi obecnymi w tym czasie na starożytnym Bliskim Wschodzie. Tak więc w starożytności wydaje się, że nie każda społeczność uważała Judasza za zdrajcę; w przeciwieństwie do tego, niektórzy najwyraźniej uważali go za ulubionego ucznia Jezusa.
Herb Krosney, który był współautorem zaginionej Ewangelii, powiedział NPR:
” Judasz to inny rodzaj charakteru. On jest osobą, która ma dokonać ostatecznego poświęcenia. A ofiara ta polega na poświęceniu życia Jezusa, aby Jezus mógł osiągnąć wieczność i nieśmiertelność. A Judasz jest Tym, który pozwala nam wszystkim pomóc znaleźć tę wewnętrzną iskrę w nas samych.”
Ewangelia Judasza jest więc tylko kolejną wersją jego historii i prawdopodobnie równie ważną, jak wersje przedstawione w czterech Ewangeliach i Dziejach Apostolskich. Jako jedna z wielu wersji życia Jezusa krążących po Morzu Śródziemnym, historia ta nie utrzymała się zbytnio w nowoczesności.
w tradycji Islamskiej to Judasz został ukrzyżowany zamiast Jezusa.
muzułmańskie tradycje o Judaszu również oczyszczają Apostoła i twierdzą, że zdradził Jezusa tylko jako środek pomagający mu osiągnąć jego ostateczny cel, jakim jest męczeństwo. Inna wersja sugeruje, że Judasz zajął miejsce Jezusa na krzyżu i umarł zamiast niego.
Judasz mógł być niczym więcej niż fikcyjną postacią w przypowieści mającej ugruntować fundament chrześcijaństwa jako całości. W końcu, gdyby nie zdradził Chrystusa, Jezus nie umarłby i chrześcijaństwo nie istniałoby. Wydaje się, że wiele odmian Judasza działa, aby rozwinąć dany program i zilustrować, jak to tylko dlatego, że jest napisane w Biblii, nie czyni go ewangelią.
po tym spojrzeniu na historię Judasza, odkryj prawdę o prawdziwym imieniu Jezusa. Następnie dowiedz się, kto właściwie napisał Biblię.
