chociaż mitologia Rzymska stanowiła połączenie mitologii greckiej i Etruskiej, nadal miała pewne unikalne cechy, które oddzielają tę mitologię od tych, które były używane jako jej podstawa.
mitologia Rzymska przyniosła nam jedne z najciekawszych opowieści i mitów o starożytnych bogach i boginiach. Ich znaczenie symboliczne jest do dziś cenne i są często wykorzystywane jako odniesienie w sztuce i literaturze.
najwyższym bóstwem w starożytnym Rzymie był Jowisz, a wszystkie inne bóstwa miały od niego mniejsze znaczenie. Chociaż był najwyższym bóstwem, inni bogowie i boginie byli równie, a czasem nawet bardziej czczeni od niego. Starożytna mitologia opierała się na historiach stworzonych przez ludzką wyobraźnię. Wszystko, czego ludzie nie potrafili wyjaśnić rozumem, stworzyli historie, które później stały się mitami i legendami.
każde naturalne wydarzenie, którego nie można było wyjaśnić, stało się dziełem bogów i bogiń, które rządziły Rzymem w tym czasie. Boska interwencja była najłatwiejszym sposobem wyjaśnienia wszystkiego, co wydarzyło się w tamtym czasie i tak jak dzisiaj, ludzie wierzyli w bogów i szanowali ich.
w dzisiejszym tekście będziemy mówić więcej o rzymskiej bogini Juno, która była boginią rodziny, porodu i doradcą Państwa. Jeśli chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej o tym rzymskim Bóstwie, oto doskonała okazja, by to zrobić.
mitologia i symbolika
bogini Juno była jednym z najwyżej cenionych rzymskich bóstw żeńskich. Jej znaczenie dla ludu rzymskiego było wielkie i ludzie uważali ją za najwyższe bóstwo obok Jowisza, jej męża. Juno była rzymską boginią rodziny, obrończynią państwa i królową bogów w mitologii rzymskiej. Jej mitologia jest bardzo złożona i skomplikowana, dlatego jest jednym z najwyżej cenionych bóstw w Rzymie.
Juno posiadała wiele ważnych epitetów i nosiła wiele różnych tytułów. Była najpierw boginią małżeństwa, ale także boginią siły witalnej, energii witalnej i wiecznej młodości. Była boską protektoratem państwa i była symbolem płodności i suwerenności nad ludem. Epitet Lucyna był szczególnie ważny, ponieważ reprezentował powiązane ze sobą aspekty funkcji Junony.
według mitologii rzymskiej miesiąc Luty jest miesiącem oczyszczenia i oczyszczenia. 15 lutego odbywa się festiwal na cześć Juno i nazywa się Juno Sospita. Ten festiwal świętował oczyszczenie i płodność.
Juno była boginią, która rozmnażała ludzi i była protektorką rzymskich obywateli. Chroniła także armię rzymską i wszystkich swoich żołnierzy. Jako Juno Moneta była czczona w Arx Capitolina) jako bogini ostrzegająca ludzi przed katastrofami i niebezpieczeństwami. Jako Juno Curis była malowana tarczą i ostrogą, a miejsce, w którym stał ten posąg, było miejscem, w którym Rzymianie nosili swoje dary bogini i inne ofiary.
Juno była żoną Jowisza, który był najwyższym bóstwem Rzymskim. Ich małżeństwo stanowiło ideał, do którego dążyli obywatele Rzymu. Jako żona najwyższego bóstwa była postrzegana jako królowa i obrończyni ludu razem z Jowiszem. Ludzie szanowali ją, ale też bali się jej natury, ponieważ w niektórych przedstawieniach była symbolem siły, a czasem nawet okrucieństwa.
Rzymianie wierzyli, że Juno jest boginią porodu, dlatego też świętowali Juno po narodzinach dziecka. Ustawiali wielką ucztę na jej cześć i celebrowali boginię, aby chroniła ich dziecko.
Juno była związana z niemal wszystkimi aspektami życia kobiety, a najważniejszym aspektem było małżeństwo. Chroniła wszystkie kobiety, ale skupiała się na mężatkach i ciężarnych.
Juno była córką Saturna, ale ostatecznie poślubiła swojego brata bliźniaka Jowisza, który był bogiem nieba i grzmotu. Była znana jako królowa wszystkich bogów i razem z Jowiszem i Minerwą była jednym z trzech pierwotnych bóstw Rzymu. Juno była obecna przez 16 nimf i zawsze była na zdjęciu z Iris jej najbardziej ukochaną nimfą.
Juno miała dwoje dzieci, Marsa i Wolkana. Według starożytnego mitu syn Juno, Mars, który był bogiem wojny) nie został poczęty przez Jowisza. Mit opowiada historię flory, bogini wiosny, która dała Juno kwiat, który sprawił, że zaszła w ciążę z Marsem.
kolejny mit opowiada o Juno i Jowiszu, którzy wrzucili swojego syna Vulcana do wulkanu, ponieważ był zbyt brzydki. Później było im przykro i odesłali go z powrotem na ziemię.
Juno była zaciekle lojalna wobec męża, a także zazdrosna i mściwa. Kiedy Jupiter urodziła Minerwę z jego głowy, Juno stała się zbyt zazdrosna. Jest to jeden z powodów, dla których Juno zdecydowała się urodzić Marsa samodzielnie, a nie przez Jowisza.
wraz ze wszystkimi innymi obowiązkami Juno była przede wszystkim częścią triady, która mieszkała na wzgórzu Kapitolińskim. Żyła z Jowiszem i Minerwą, a jej głównym tytułem była bogini porodu i małżeństwa. Była czczona przez wiele nimf i chroniła wszystkie kobiety, zwłaszcza żonate i te, które były w ciąży.
znaczenie i fakty
Juno była córką Saturna, a według starożytnych mitów była żoną swojego brata Jowisza. Istnieje wiele artystycznych przedstawień Juno i jej brata, którzy wskazywali, że związek między nimi nie jest tylko romantyczny. Juno była rzymską boginią rodziny, małżeństwa, porodu i była ogólną protektorką ludu rzymskiego.
Juno była zazwyczaj przedstawiana w pozie wojownika w zbroi i jako silna kobieta w ogóle. Była żoną Jowisza, co uczyniło ją królową wszystkich rzymskich ludów. Juno była również przedstawiana z dużymi brązowymi oczami, piękną twarzą i ciałem młodej panny.
była również przedstawiana w tarczy lub ostrogach, a Rzymianie ZARÓWNO się jej bali, jak i szanowali. Juno miał wiele epitetów, ale najważniejsze z nich były związane z małżeństwem i porodem.
ludzie często organizowali ceremonie i festiwale na jej cześć, aby przyciągnąć jej uwagę i łaskę. Jej wizerunek łączył zarówno piękno, jak i siłę, a jej przedstawienie różni się nieco od przedstawienia Hery w mitologii greckiej, mimo że są bardzo podobne w cechach.
Festiwal, który odbył się i cześć Juno nazwano Matronalia. Święto obchodzono w marcu i był to dzień, w którym od mężów oczekiwano dawania żonom prezentów. Ta tradycja przypomina Międzynarodowy Dzień Kobiet, który mamy dzisiaj, co jest dowodem na to, że pozycja kobiety była ważna w czasach starożytnych. Niektóre źródła wspominają, że festiwal ten odbył się na cześć syna Juno, Marsa, ponieważ odbył się w jego urodziny.
trzecie źródło uważa, że święto stanowiło koniec wojny Rzymsko-Sabinskiej, w której kobiety odgrywały ważną rolę, a kobiety były odpowiedzialne za przywrócenie pokoju.
greckim odpowiednikiem Junony była Hera, która była żoną Zeusa. Juno często pojawiała się jako symbol w sztuce i literaturze rzymskiej, ale jej wygląd nigdy nie jest mniej ważny w kulturze popularnej. w Vigil ’ s Aeneid, Juno została przedstawiona jako okrutna bogini.
Szekspir wspomina również o Juno jako postaci masque w swoim dziele zatytułowanym Burza. Czerwiec ma swoją nazwę od Juno. Juno reprezentował również przeciwieństwo geniuszu, który był używany do reprezentowania płci męskiej.
w holenderskim mieście Maastricht znajdują się posągi Juno i Jowisza, które mają 2000 lat. Historia tych szczątków jest taka, że Juno została wysłana na Samos po jej narodzinach. Przebywała tam aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej, a następnie została żoną swojego brata Jupitera.
posąg przedstawia Juno jako pannę młodą, a posąg ten należy do najstarszych posągów i przykładów sztuki ludzkiej. Posąg po raz pierwszy znajdował się w Rzymie na wzgórzu Kapitolińskim, ale został przeniesiony do Holandii w IV wieku.
Znaczenie Juno dla Rzymian było niezwykle duże, a jej obecność w mitologii rzymskiej jest jedną z najbardziej wpływowych. Mimo że istnieją różne źródła i opowieści o jej wyglądzie i zachowaniu, Juno jest nadal uważana za miłosierną boginię, która chroniła rzymskich obywateli i noworodków. Ludzie wierzyli w nią i modlili się za Juno, a jej kult należy do najstarszych.
starożytna tradycja Rzymska bardzo szanowała kobiety, co wyraźnie widać po pozycji, jaką kobiety miały w mitologii rzymskiej. W przeciwieństwie do wielu dzisiejszych religii Rzymianie dawali kobietom silną pozycję religijną, a ich obecność w mitologii rzymskiej była znacząca. Juno była częścią triady, która mieszkała na wzgórzu Kapitolińskim, a także jednym z głównych bóstw Rzymu.
podsumowanie
każde naturalne wydarzenie, którego nie można było wyjaśnić, stało się dziełem bogów i bogiń, które rządziły Rzymem w tym czasie. Boska interwencja była najłatwiejszym sposobem wyjaśnienia wszystkiego, co wydarzyło się w tamtym czasie i tak jak dzisiaj, ludzie wierzyli w bogów i szanowali ich. Juno była żoną Jowisza, który był najwyższym bóstwem Rzymskim. Ich małżeństwo stanowiło ideał, do którego dążyli obywatele Rzymu. Jako żona najwyższego bóstwa była postrzegana jako królowa i obrończyni ludu razem z Jowiszem.
Juno była zaciekle lojalna wobec męża, a także zazdrosna i mściwa. Kiedy Jupiter urodziła Minerwę z jego głowy, Juno stała się zbyt zazdrosna. Jest to jeden z powodów, dla których Juno zdecydowała się urodzić Marsa samodzielnie, a nie przez Jowisza. Juno była boginią, która rozmnażała ludzi i była protektorką rzymskich obywateli. Chroniła także armię rzymską i wszystkich swoich żołnierzy. Jako Juno Moneta była czczona w Arx Capitolina) jako bogini ostrzegająca ludzi przed katastrofami i niebezpieczeństwami.
Juno mogła być opisana na wiele różnych sposobów, ale jej znaczenie dla mitologii rzymskiej jest znaczące. Wpłynęła również na zupełnie inne podejście do kobiet i ich praw. Nawet w czasach, gdy ludzie nie byli na wysokim poziomie rozwoju, boginie takie jak Juno odgrywały ważną rolę w emancypacji kobiet. Juno była boginią opiekuńczą wszystkich kobiet, zwłaszcza tych, które były w ciąży i zamężne. Była oddana wyłącznie kobietom, podczas gdy mężczyźni Rzymianie mieli Jowisza i inne bóstwa, na których mogli polegać.
wpływ Junony na mitologię rzymską i dzisiejszą kulturę jest z pewnością wielki, mimo że wywodzi swoje korzenie z mitologii greckiej. Jej liczne epitety są świetną metaforą zdolności kobiety do osiągnięcia wielu rzeczy i utrzymania całego narodu w jednym miejscu. Juno była unikalnym symbolem silnej i potężnej kobiety, która pokonała przeszkody i uplasowała się na najwyższej pozycji w mitologii rzymskiej.
