dla zespołu tak przesiąkniętego niedawną porażką, New York Knicks z pewnością odrabiają swoją pracę domową, jeśli chodzi o zatrudnienie następnego trenera. W sumie 11 kandydatów wiadomo, że wywiad, niektóre wiele razy. To nie gwarantuje udanego zatrudnienia, ale proces, jak dotąd, wydaje się być solidny. Jest to postęp w przypadku organizacji, która dość szybko skwapliwie zatrudnia nowych pracowników. David Fizdale otrzymał tylko 104 mecze przed zdobyciem topora.
Fizdale nie do końca świecił w swoim roku i zmienił się w Nowym Jorku (21-83), ale sama praca jest obarczona. Presja Nowego Jorku i typowo rozczarowujący skład Knicks pochowali w tym stuleciu 10 pełnoetatowych trenerów. Obecna grupa Knicksów jest bardziej obiecująca, a fani prawdopodobnie bardziej cierpliwi po doświadczeniu z pierwszej ręki szaleństwa wrzucania wszystkich jaj do wolnego kosza agencji. Następny trener Nowego Jorku prawdopodobnie rozegra więcej niż 104 mecze.
ale to nadal Knicks, a wszystko wskazuje na to, że liczyli na zwycięstwo raczej wcześniej niż później. Oznacza to znalezienie trenera zdolnego do szybkiego sprowadzenia obecnych młodych ludzi, aby zachęcić weteranów do wskoczenia na pokład w najbliższej przyszłości. Kto spośród kandydatów, których ścigali, pasuje do ustawy? Idźmy jeden po drugim, aby dowiedzieć się, jak każdy potencjalny kandydat może pasować do Nowego Jorku.
Tom Thibodeau
: Domniemany faworyt
był czas, w którym Tom Thibodeau był najbardziej pożądanym trenerem na rynku. Jego praca Z Boston Celtics (jako asystent) i Chicago Bulls (jako trener) definiowała wartość pół dekady obrony NBA. Program, w skrócie, został zaprojektowany tak, aby utrzymać piłkę z dala od środka boiska i opierał się w dużej mierze na następujących zasadach:
- zalej mocną stronę, aby uczynić handlarzy piłkami nieszczęśliwymi.
- upuść wysokie pick-and-rolls, aby chronić obręcz, Ice side pick-and-rolls, aby zmusić Handlera piłki do linii podstawowej, gdzie jego opcje są bardziej ograniczone. Podobnie, Cień graczy ofensywnych w kierunku linii bazowej w Ustawieniach jeden na jeden.
- Chroń obręcz za wszelką cenę.
Bulls mieli najlepszą obronę NBA w obu pierwszych dwóch sezonach Thibodeau i nie ukończyli niższej niż szósta, aż do piątego sezonu. Choć jego innowacyjny program był częściowo odpowiedzialny za ten sukces, podobnie jak jego zdolność do rozwijania talentów w locie. Thibodeau przez pewien czas był jednym z najlepszych zaklinaczy w NBA. Pomógł Derrick Rose stać się najmłodszym MVP w historii ligi, a po tym, jak został odłożony z powodu kontuzji, Thibodeau wznowił karierę Johna Lucasa III po trzech latach poza ligą. Wygrał również serię playoff z Nate Robinsonem jako drugim strzelcem.
jego rekord rozwojowy z żółtodziobami był równie silny. Jimmy Butler, nr 29 w drafcie NBA 2011, stał się gwiazdą pod jego opieką, podczas gdy nr 26 ogólnie wybrał Taj Gibson i nie. 36 ogólnie pick Omer Asik obaj wyrosli na zawodników startujących jako byki. Na początku 2010 roku Thibodeau był prawdopodobnie najlepszym trenerem NBA. Sukces ten osiągnął w Chicago w roli asystenta trenera drużyny USA, co teoretycznie dawało mu awans do przyszłych celów wolnych zawodników.
oczywiście wszystkie te kwalifikacje czasowe nie są przypadkowe. Nowsza praca Thibodeau z Minnesota Timberwolves była znacznie mniej imponująca. W sezonie 2017/2018 Butler wrócił do swojego narożnika, a jego obrona zajęła 25.i 27. miejsce w całym sezonie. Gdy NBA przyjęło rozstawienie i ambitniejsze koncepcje ruchu, doprowadzenie piłki do pustej słabej strony nagle stało się znacznie łatwiejsze.
jego gracze mogli powstrzymać przypływ, gdyby ich rozwój poszedł zgodnie z planem. Jednak Karl-Anthony Towns pozostał postrzępionym obrońcą pod okiem Thibodeau, podczas gdy Andrew Wiggins stał po obu stronach piłki. Jego mniej zapowiadane młodzież starała się znaleźć minuty w ogóle. Thibodeau konsekwentnie inwestował swoją przestrzeń i minuty w weteranów dla swoich młodych drużyn Timberwolves, w tym drogie kontrakty dla Jeffa Teague ’ a i Taj Gibsona.
W sezonie 2017/2018 jego pięciu starterów w Minnesocie znalazło się wśród 37 najlepszych graczy NBA pod względem minut na mecz. Luol Deng dwukrotnie poprowadził NBA w minutach na mecz pod wodzą Thibodeau, a On, Rose i Joakim Noah doznali gwałtownych upadków z grace. Trudno byłoby nie połączyć tego z nadużywaniem, reliktem w erze zarządzania obciążeniami.
nie ma konsensusu w całej lidze co do obciążeń, a nawet jest konflikt w Nowym Jorku. Chociaż nie był to jego największy błąd, Fizdale był krytykowany za nadużywanie R. J. Barretta, zanim został zwolniony. Jednak produkcja i wydajność Barretta pozostały stabilne po tym, jak Miller stracił cztery minuty na mecz od średniej. Czasy, w których Deng grał 39,4 minuty na mecz dawno minęły, a Thibodeau zdawał sobie z tego sprawę. Żaden Timberwolf w swoim ostatnim pełnym sezonie w Minnesocie nie rozegrał średnio nawet 37 minut na mecz. Jego obrona interesowała się nawet bardziej nowoczesnymi taktykami, takimi jak przełączanie i zabezpieczanie pod koniec jego kadencji. Powiedział właściwe rzeczy na konferencji Sloan w marcu, przynajmniej wydawał się nieco otwarty na sposób, w jaki zmieniła się gra.
ale to były małe kroczki, a jeśli Thibodeau ma być opłacalny jako trener NBA w 2020 roku, musi się szybciej modernizować. Przynajmniej na początku jego domniemanej kadencji, Knicks nie będą mieli supergwiazdy, która nadrobiłaby pradawny Plan. Natychmiastowe wygrane będą musiały pojawić się na marginesie. Droga Thibodeau do posady Knicksów polega na przekonaniu zespołu, że nauczył się na swoich błędach. A jeśli nie? Będzie kolejnym wielkim płomieniem w Nowym Jorku.
Kenny Atkinson
Status: Ma „legalne wsparcie wewnętrzne”
rok temu Brooklyn Nets wpadli i złapali Kevina Duranta i Kyrie Irvinga spod nosów Knicksów, stawiając ich w tej sytuacji na pierwszym miejscu. Atkinson, były trener Brooklynu, był ofiarą oczekiwań, które pojawiły się po jego dwóch nowych gwiazdach. Niewiele może być bardziej dopasowane niż Knicks ucząc się na błędach i sprowadzając trenera, który umożliwił przewrót Brooklynu. Mam nadzieję, że to może stworzyć własną linię. Jeśli nic innego, System Atkinsona jest wyjątkowo przyjazny.
uczeń Mike ’ a Budenholzera, który w sumie w każdym sezonie na czele Nets podobnie utrzymali się w pierwszej piątce NBA w stawce 3-punktowej przez cały okres kadencji Atkinsona, jednak w przeciwieństwie do Budenholzera, Atkinson kładzie duży nacisk na indywidualną kreację w tych ramach. Brooklyn należy do najbardziej wybrednych w koszykówce. Jego rozstaw wzmocnił te sztuki na tyle, że D ’ Angelo Russell stał się gwiazdą.
Spencer Dinwiddie rozpoczął sezon 2016-17 w ówczesnej D-League. Teraz jest gwiazdą graniczną. Joe Harris nie mógł nawet znaleźć minuty jako strzelec wyborowy w drużynie LeBrona Jamesa. Kilka lat pod okiem Atkinsona i nagle stał się jednym z najcenniejszych zawodników w koszykówce. Za kadencji Atkinsona Nets ani razu nie trafili do pierwszej rundy. To nie miało znaczenia. Podobnie jak jego były mentor w Atlancie, Atkinson wykazywał oszałamiającą skłonność do tworzenia wartościowych graczy z powietrza.
to są cechy, które zespół na stanowisku w Nowym Jorku zazwyczaj nagradzałby w kandydacie na trenera. Knicksi mają jednak większe ambicje od typowego rebuildera. Ich ruchy pod przywództwem Rose sugerują, że postrzegają rozwój jako środek w kierunku wolnej agencji jako cel, tak jak zrobił to Brooklyn, a kiedy Nets ostatecznie wylądowali swoimi supergwiazdami, nie mieli skrupułów w odrzucaniu infrastruktury, która teoretycznie przyciągała ich w pierwszej kolejności.
nie było żadnych ostatecznych doniesień na temat związku między Atkinsonem a Irvingiem czy Durantem, ale to prosta sprawa, aby przeczytać między wierszami tutaj. Jeśli supergwiazdy lubią trenera, ten trener rzadko zostaje zwolniony. DeAndre Jordan, bliski przyjaciel Irvinga i Duranta, spędził sezon wchodząc z ławki pod wodzą Atkinsona. Został przesunięty do wyjściowego składu, gdy tylko Jacque Vaughn awansował na tymczasowego trenera.
Atkinson zabrał już drużynę z punktu A do punktu B. jego kandydatura opiera się na jego umiejętności przekonania Knicksów, którzy pewnego dnia mają nadzieję wylądować dokładnie z takimi graczami, którzy prawdopodobnie doprowadzili do jego upadku, że może zabrać ich z punktu B do punktu C(hampionship).
Jason Kidd
Status: „Świetny wywiad”
daj Jasonowi Kiddowi to: żaden trener w historii koszykówki nigdy nie był lepszy w sprzedawaniu się drużynom. Swój pierwszy występ w Brooklyn Nets zapewnił sobie zaledwie dziewięć dni po przejściu na emeryturę. Rok później udało mu się ukraść pracę z zajmowanym już Milwaukee Bucks. The Bucks zwolnili Larry ’ ego Drew, żeby oczyścić mu drogę. Doniesienia z ostatniego sezonu sugerowały, że Los Angeles Lakers przeprowadzili z nim wywiad w sprawie posady trenera tylko w ramach przysługi dla jego potężnego agenta, Jeffa Schwartza. Byli tak zakochani w nim, że podobno nalegali, aby inni kandydaci do trenowania zatrudnili go jako asystenta, czego ty Lue nie mógł znieść. Na pewno Wywiad Kidda z Knicksami okazał się wielkim sukcesem.
ale rozmowy kwalifikacyjne i coaching to zupełnie inne umiejętności, a Kidd nie ma takiego CV, które typowo zasługiwałoby na trzecią pracę head-coaching. Nieudany zamach na władzę kadrową zakończył jego roczny stint z Netsem (44-38) nagle, a po nim trzy i pół pod -.500 sezonów z Bucks (139-152), którzy od tego czasu wygrali prawie 77 procent swoich meczów pod jego następcą, Mike Budenholzer.
W sezonie 2015/2016 zespół zajął 24.lub mniej miejsce w 3-punktowych próbach za sterami, w tym ostatnie miejsce w sezonie 2015/2016. Jego hiperagresyjna obrona była podobnie bluźniercza z analitycznego punktu widzenia, wymuszając wysokie obroty, ale konsekwentnie dopuszczając najcenniejsze strzały w koszykówce. Milwaukee dopuszczało najwyższą lub drugą najwyższą liczbę rzutów rożnych w trzech pełnych sezonach Kidda. Podobnie jak w lidze konsekwentnie pod względem procentu oddanych strzałów na obręcz. W sezonie 2015-2016 Kidd ’ s Bucks dopuszczał 33,4 procent oddanych strzałów z trzech stóp obręczy. Bucks budenholzera w tym sezonie spadł do zaledwie 22,3 proc. Takie zagrania dają darmowe punkty:
Traping może działać w NBA, gdy obroty za nim są napięte, a odzyskiwanie jest szybkie. Kidd ’ s Bucks wyprzedał się za obroty, które po prostu nie przyszły. Na papierze gra w koszykówkę zdaje się minąć.
ale Kidd jest sławny. Żadna drużyna nie jest bardziej szalona od Knicksów, a Gwiazdy przeklinają Kidda. Wiele źródeł powiedziało Kevinowi Arnovitzowi z ESPN, że LeBron postrzega Kidda „jako jedyną żyjącą osobę, która widzi grę w koszykówkę z jego poziomem jasności.”Sam Kidd twierdził, że Giannis Antetokoun próbował ratować pracę po tym, jak został zwolniony. Antetokounmpo, obecny MVP NBA, dlatego Kidd jest kandydatem na początku.
Antetokounmpo ma dotrzeć do nieograniczonej bezpłatnej agencji po sezonie 2020-21, kiedy tylko nadejdzie. Knicks jasno stwierdzili, że ich celem jest jak najszybsze ściganie wolnych agentów. Zatrudnianie Kidda byłoby symbolicznym gestem i wskazaniem, że franczyza jest skłonna nagiąć się do jego kaprysów. Ale historia sugeruje, że Kidd miał niewielki wpływ na zainteresowanie Antetokounmpo Nowym Jorkiem.
od czasu wprowadzenia w NBA w 1988 roku nieograniczonej wolnej agencji, 18 obecnych graczy All-NBA używało jej do zmiany drużyn. Tylko dwóch z nich połączyło się z trenerem, z którym pracowali na każdym szczeblu. Jeden z nich, Michael Jordan, wziął trzy lata przerwy między ostatnim sezonem Bulls i powrotem do NBA Z Washington Wizards, a jako prezes Wizards w tym czasie zatrudnił Douga Collinsa. Amar 'e Stoudemire dołączył do Mike’ a D ’ Antonio w Nowym Jorku w 2010 roku, ale Knicks są jedynym znanym zespołem, który zaoferował mu pięcioletni kontrakt max z powodu skrzypiących kolan. Mniejsi gracze uczynili coaching kluczowym punktem w swoich decyzjach, takich jak Gordon Hayward przyznając, że Brad Stevens był głównym powodem jego decyzji o dołączeniu do Boston Celtics, ale nigdy w historii NBA nie ma Gwiazdy kalibru All-NBA opartej na decyzji wolnego agenta o możliwości ponownego dołączenia do starego trenera.
Knicks nie byliby pierwszą drużyną, która spróbowałaby zwiększyć swój profil wolnej agencji. Washington Wizards zatrudnili byłego trenera Oklahoma City Thunder Scotta Brooksa w 2016 roku, prawdopodobnie w celu sprowadzenia do domu rodzimego Kevina Duranta. Sami Knicks zatrudnili Fizdale 'a, gdy po raz ostatni potrzebowali trenera przynajmniej częściowo ze względu na jego silne relacje z supergwiazdami Jamesem i Dwyane ’em Wade’ em. Historycznie rzecz biorąc, gracze opierają swoje decyzje na innych graczach, a nie trenerach. Knicksi potrzebują trenera bardziej niż rekrutera, a jeśli Kidd planuje tę pracę, będzie musiał ich przekonać, że jest tak samo zdolny do pierwszego, jak do drugiego.
Status: Organizacja ma „silne pragnienie” utrzymania Millera jako szefa lub asystenta trenera
Knicks byli lepsi praktycznie we wszystkim pod Millerem niż pod Fizdale. Ich atak skoczył ze 102 punktów na 100 dobytków do 107,8, co było skokiem z ostatniego miejsca o milę do pełnoekranowego odpowiednika rankingu nr 22. Popełnili mniej faulów i obrotów, podczas gdy zbierali więcej asyst i zbiórek. Ich 38,6 procent wygranych pod Millerem miałyby je w Disney bubble nad Washington Wizards, gdyby utrzymali je przez cały sezon.
Knicks grali bardziej tak, jak oczekiwali Zarząd zespołu po awansie Millera, ale nie stało się to kosztem rozwoju zawodników. Mitchell Robinson poczynił znaczące kroki w pokonaniu swojego problemu zanieczyszczenia pod kierunkiem Millera. Barrett pod koniec sezonu również oddał rzut rożny, notując średnio 17,2 punktu przy rozsądnych wskaźnikach skuteczności strzelania w ostatnich 10 meczach. W każdym razie Miller lepiej trenował Knicks niż Fizdale.
ale gdyby bycie lepszym od Fizdale było jedynym kwalifikacją do tej pracy, Knicks mieliby dziesiątki kandydatów do przesiania. Miller był lepszy, ale poprzeczka była tak niska, że zmierzenie go obiektywnie jest dość trudne. Knicks pod wodzą Millera byli mniej więcej tym, czego oczekiwali w sezonie. To samo w sobie nie jest godne pochwały i chociaż próbka jest zbyt mała, aby narysować coś szczególnie znaczącego w jego stylu, są dotyczące znaków.
Knicks próbowali tylko 27.5 rzutów za 3 punkty na mecz z Millerem na czele. To wiązałoby ich na dead-last w NBA w całym sezonie, a jego stewardship Westchester Knicks opowiada podobną historię, ponieważ kończyli ostatni w G League w próbach 3-punktowych w trzech z jego pięciu sezonów tam. Jego Obrona Westchester była Dominująca, zajmując odpowiednio drugie i trzecie miejsce w ostatnich dwóch sezonach, ale to nie przełożyło się na NBA, ponieważ Knicks poprawili się tylko o 0,9 punktu na 100 dobytków w defensywie po zwolnieniu Fizdale ’ a. Ta poprawa nastąpiła głównie w wyniku regresji strzelania ze strony przeciwników.
parsowanie negatywów kadencji Millera ze złamanej listy, którą odziedziczył, byłoby praktycznie niemożliwe. Wykorzystał złą sytuację, ale prawdopodobnie Knicks będą mieli lepszych graczy w najbliższej przyszłości. Szanse Millera na pełnoetatową pracę opierają się na jego zdolności do sprzedaży zarządzania na ostatecznej stylistycznej wizji przyszłości Nowego Jorku.
Mike Woodson
Status: przeprowadził dwa wywiady
podczas gdy jego kadencja w Nowym Jorku była krótka, Mike Woodson był bez wątpienia najbardziej utytułowanym trenerem Knicksów od czasów Jeffa Van Gundy ’ ego. W sezonie 2011-2012 zdobył 18-6 punktów, po czym wygrał dominującą kampanię 54-wygraną, która, gdyby nie przedwczesne zawieszenie J. R. Smitha, mogłaby zakończyć się co najmniej finałem konferencji, a następnie został zwolniony przez Phila Jacksona po sezonie 37-45 nie na podstawie zasług, ale z powodu chęci Jacksona, aby zatrudnić wielbiciela jego ofensywy w trójkącie. System woodsona był antytezą Jacksona w najlepszy możliwy sposób.
Próbowali więcej 3-punktowych niż Houston Rockets, wyczyn tylko 73-win 2015-16 Golden State Warriors dorównały od tego czasu. Ośmiu z ich dziewięciu najczęściej używanych graczy próbowało co najmniej 127 rzutów za 3 punkty, a tylko Tyson Chandler powstrzymał się od oddania strzału. Jako roller drużyny, skorzystał na stosunkowo nieprzyzwoitej ilości miejsca, które generowały strzelanie. Carmelo Anthony odebrał LeBronowi głos MVP na absolutny szczyt jego mocy, a wynik był w dużej mierze oparty na decyzji Woodsona, który zmusił go do zagrania power forward. Podczas gdy naturalna regresja rozpoczęła się rok później, ten sukces powinien dać mu więcej czasu, niż Jackson był skłonny przyznać.
przez następne kilka lat był asystentem w Los Angeles Clippers. Szkoła Doc Rivers Prep School dla początkujących trenerów ma znakomite osiągnięcia. Thibodeau i Lue odnieśli natychmiastowy sukces w najlepszych zawodach po ukończeniu studiów, a Lawrence Frank wykorzystał swoją współpracę z Rivers do objęcia prezydentury Clippers. Woodson wycofał się z ligi w 2018 roku, ale opierając się wyłącznie na kadencji Knicksów, nie ma wątpliwości, że zasługuje na kolejną szansę.
ale czy to przyjdzie w Nowym Jorku zależy od tego, czy po jego bezceremonialnym obaleniu w 2015 roku będzie jakaś zła krew. Marc Berman z New York Post poinformował, że Fizdale był zainteresowany zatrudnieniem Woodsona jako asystenta, ale kierownictwo odmówiło. Kierownictwo Knicks oczywiście się zmieniło, ale James Dolan pozostaje na swoim miejscu, a świadomy wizerunku nowy reżim może mieć mieszane uczucia co do zatrudniania rekolekcji, gdy dostępne są większe nazwiska, takie jak Thibodeau. Potencjał każdego innego kandydata w Knicksach jest hipotetyczny. Woodson ma dowód koncepcji. Jeśli uda mu się przekonać nowy front office, że może utrzymać swój poprzedni sukces w nowej dekadzie, zasługuje na to, aby być jednym z najlepszych kandydatów do tej pracy.
Mike Brown
Status: Przeprowadzony przynajmniej raz
ocena Mike ’ a Browna na podstawie jego własnych zasług jest praktycznie niemożliwa ze względu na zawodników, których trenował. Nigdy nie miał takiego planu odbudowy, jaki odziedziczyłby w Nowym Jorku. Jego pierwszym trenerem był LeBron James w Cleveland. Drugi był z Kobe Bryantem i Lakers. Nawet jego tymczasowa kadencja w Golden State Warriors była prawdopodobnie najlepszym składem w historii NBA.
chociaż to oczywiście zabarwia jego osiągnięcia, to również zabarwia jego taktykę. Brown trenował tak odmienną taktykę, że z jego historii nie można wyciągnąć żadnych strategicznych zasad. Polegał w dużej mierze na indywidualnym geniuszu LeBrona w Cleveland, próbował wyegzekwować więcej struktury na Bryancie w Los Angeles z ofensywą Princeton, a następnie prowadził System Steve ’ a Kerra podczas jego krótkiego odcinka jako nauczyciel zastępczy Golden State. Nie ma zbyt wiele, co można powiedzieć definitywnie o tym, jakiego rodzaju trenerem byłby Brown z typowym harmonogramem 2020.
Kerr był kiedyś nowojorskim białym wielorybem, a pokusa złapania jego najlepszego asystenta jako nagrody pocieszenia jest rozsądna. Ale nie ma gwarancji, że Brown dorówna sukcesowi swojego szefa. Luke Walton tego nie zrobił, a Kerr jako pierwszy powie, że system, który zainstalował, opiera się głównie na dwóch najlepszych Strzelcach wszech czasów. Knicks mają dokładnie taki skład, jakiego Brown nigdy nie trenował.
to czyni go bardziej czystym kontem, niż sugeruje jego historia, zwłaszcza w świetle jego porażki w zdobyciu mistrzostwa z Jamesem w Cleveland. Jego rozległa Historia pod kierunkiem Kerra i Gregga Popovich ’ a jest jego największym sukcesem. Zbudowali zrównoważone Kultury wygrywające, i będzie musiał w Nowym Jorku, biorąc pod uwagę jego brak talentu Gwiazdy.
kandydaci bez doświadczenia trenerskiego
Ime Udoka: Udoka, podobnie jak wielu trenerów z tej listy, ma powiązania z San Antonio. Pomiędzy karierą gry i trenerską spędził prawie dekadę z Greggiem Popovichem i San Antonio Spurs. Odszedł, aby zostać najlepszym asystentem Bretta Browna w Philadelphia 76ers w tym sezonie, prawdopodobnie z aspiracjami trenerskimi, ponieważ niedawny exodus asystentów San Antonio pozostawił Becky Hammon i Tima Duncana jako dwóch domniemanych kandydatów, aby ostatecznie zastąpić Popovicha. Udoka prowadził drużynę letniej ligi San Antonio w 2013 i 2014 roku i jest uważany za najlepszego kandydata do pracy w Chicago Bulls, jeśli odejdą od Jima Boylena. Popovich ma jedno z największych drzew trenerskich w koszykówce nie bez powodu. Jego pieczęć aprobaty sugeruje, że Udoka ma świetlaną przyszłość jako trener.
Pat Delany: Delany pochodzi z jednego z najbardziej udekorowanych drzew, o których nigdy nie słyszałeś: Miami Heat video room. To właśnie praca zapoczątkowała karierę Erika Spoelstry. W przeciwieństwie do Spoelstry i Fizdale nigdy nie pełnił funkcji trenera w Miami, zamiast tego spędził sześć sezonów pod wodzą Steve ’ a Clifforda w Charlotte i Orlando. Szybko awansował i jest kluczowym członkiem personelu Clifforda z magią.
Will Hardy: Podobnie jak Delany, Hardy pochodzi z pokoju wideo, i podobnie jak Udoka, ma bogatą historię pod Popovich w San Antonio. Niewielką przewagą dla Hardy ’ ego są jednak jego doświadczenia z Team USA w 2019 roku. Popovich zatrudnił Hardy ’ ego do kadry na Mistrzostwa Świata FIBA i chociaż większość najlepszych amerykańskich talentów była młodsza i daleka od wolnej agencji, nigdy nie zaszkodzi nawiązać już relacji z tymi gwiazdami.
Chris Fleming: Fleming jest byłym asystentem Atkinsona na Brooklynie, ale spędził ostatni sezon w Chicago jako najlepszy asystent Boylena. Ma reputację silnego ofensywnego umysłu, ale Bulls zakończyli sezon na 29 miejscu w ataku. Ich personel jest przynajmniej częściowo winny, ale Knicksi nie będą wcześniej bici na całym świecie. Wyjaśnienie tego, co wydarzyło się w Chicago, było prawdopodobnie głównym elementem jego wywiadu.
Jamahl Mosley: Mosley spędził czas w Denver i Cleveland, ale tak naprawdę dał się poznać jako jeden z asystentów Ricka Carlisle ’ a w Dallas. W ostatnich latach objął rolę koordynatora defensywy w Mavericks i pomimo ofensywnie nastawionej kadry, utrzymał ich w tym względzie blisko środka ligi. Jego historia w rozwoju graczy jest również zachęcająca, a Dallas przywiózł ze sobą wielu niekwestionowanych graczy w ostatnich latach, że Knicks chcieliby powtórzyć. Sukcesy takie jak Dorian Finney-Smith i Maxi Kleber byłyby mile widziane w Nowym Jorku.
werdykt
niejasna filozofia Rose jako lidera organizacji utrudnia wybór idealnego wyboru. Gdyby Knicks byli typową drużyną, Atkinson byłby najbardziej sensowny, biorąc pod uwagę jego osiągnięcia w Brooklynie. Wszystko, co Knicks mogli zrobić w ciągu następnych kilku lat, zrobił tylko z siatkami. Miller lub jakiekolwiek wyróżniające się wśród asystentów, którzy przeprowadzili wywiad, mogą pasować do podobnych powodów. Cierpliwość jest cnotą.
to po prostu nie jest takie, jakie Knicks mieli w pikach. Dolan pokazał swoje karty, gdy zatrudnił Rose, byłą agentkę, której największą kwalifikacją do tej pracy był jego Wizytownik. Rose odpowiedział w naturze, zatrudniając jednego z najbardziej powiązanych mężczyzn w koszykówce, Williama” World Wide ” Wesleya, jako najlepszego zastępcę. Typowe zespoły przebudowujące nie zatrudniają menedżerów marek, którzy pojawiają się w „pierwszym podejściu”, ale Steve Stoute właśnie to zrobił.
wszystko wskazuje na to, że Knicks nie są zainteresowani działaniem jako typowy zespół odbudowujący. Spodziewają się walczyć w najbliższej przyszłości, i uczciwie czy nie, najnowsza Historia Atkinsona jest znakiem przeciwko niemu w tym względzie. Thibodeau, mimo swoich wad strategicznych, ma duże doświadczenie w pracy z gwiazdami. Żaden trener nigdy nie wystarczy, aby zatrudnić jednego wprost, ale komfort nigdy nie jest złą rzeczą.
Knicks powinni zatrudnić Atkinsona. Po prostu nie ma wystarczających dowodów, aby sugerować, że zamach stanu wolnego agenta w niedalekiej przyszłości jest dla nich możliwe, aby postawić na to swoją przyszłość. Powolna i stabilna odbudowa to właściwy kurs, ale jeśli Knicksi nie chcą go kontynuować, Thibodeau do pewnego stopnia pasuje do rachunku. Woodson też. Kidd, mimo całej siły sieciowej, którą wniósł, jest po prostu zbyt słaby jako taktyk, aby usprawiedliwić zatrudnianie.
zatrudnienie samo w sobie będzie mniej ważne niż to, co oznacza o przyszłości Nowego Jorku. Knicks starali się przewijać do przodu przez brzydkie części odbudowy wystarczająco razy, aby wiedzieć, jaki to zły pomysł. Ich rozległy proces sugeruje, że są co najmniej otwarci na zmianę kursu, ale niewłaściwe zatrudnienie może całkowicie zepchnąć ich z właściwej ścieżki.
