Kody Williams, ten jeden jest stałą nazwą w świecie snowboardu od ponad dekady – z różnym kontekstem. Krótka? Kody Williams jeździł po parku, ulicy, filmował, rywalizował na całym świecie, mieszkał w Ontario w Kalifornii, a obecnie w Whistler. Kody Williams również oficjalnie wraca na śnieg po traumatycznym urazie mózgu zmieniającym życie w 2016 roku. Ale nie będziemy próbować opowiadać wam historii Kody 'ego, pozwolimy Kody’ emu mówić.
KODY WILLIAMS, by KODY WILLIAMS
Nazywam się Kody Williams.
urodziłem się i wychowałem w Londynie, Ontario w Kanadzie. Zacząłem jeździć na snowboardzie, gdy miałem około siedmiu lat w naszym miasteczku. Moje rodzinne wzgórze znajdowało się około dziesięciu minut drogi od domu, gdzie zacząłem uczyć się snowboardu na plastikowej desce-nie wiedząc nic innego ani mając pieniądze na prawdziwy snowboard lub bilety na wyciąg, aby jeździć na lokalnym wzgórzu ” Boler Mountain.”W miarę upływu czasu moja mama kupiła mojego brata Brysona I mnie, nasze własne prawdziwe snowboardy i zawsze upewniała się, że mam jeden dzień na wzgórzu w każdy weekend, zamiast po prostu jeździć na moich małych zestawach na podwórku z Brysonem. Kiedy mama zabrała mnie do Boler, wiedziałam, że jestem uzależniona i ona też.
pieniądze mogły być ciasne, ale mama zawsze je znalazła. Moim sposobem na pomoc było codzienne wędrowanie po górach, aby uniknąć płacenia za bilety na wyciąg, ponieważ w moim umyśle uznałem, że nie potrzebuję biletu na wyciąg. Nie skończyło się to zbyt długo, gdy” Boler ” mnie złapał, a policja się w to zaangażowała, bo wtargnąłem-młody i głupi.
w końcu dostałem przepustkę sezonową w Boler i zacząłem rywalizować i podróżować do większych, bardziej wymagających gór wokół Ontario. Rywalizacja była fajna, ale i kosztowna. Skończyło się na tym, że zacząłem jeździć na ulicy z całą dziewczęcą ekipą. Wraz z rozwojem mojej miłości do sportu również. W klasie jedenastej podjąłem już decyzję, że spędzę dużo czasu w Kalifornii i będę jeździł na Big Bear Mountain, ponieważ Bear był miejscem, z którego pochodzi większość filmów z planszy, które oglądałem.
po pięciu sezonach spędzonych w Big Bear, zdecydowałem się na przejażdżkę Whistler, BC, Kanada i uczyniłem go moim nowym domem w 2016 roku.
grudzień 2016 był nie tylko szalonym czasem dla mnie z powodu urazu mózgu, ale także dla mojej rodziny, przyjaciół dziewczyny Dom &. W środowisku snowboardowym historia szybko się rozeszła. Źle wypadłem na ulicach Vancouver podczas kręcenia filmu z ziomkami z Dope Industries.
*ukradliśmy mikrofon na sekundę*
oczywiście, humble Kody pominął swoje niesamowite triumfy w regeneracji i pominął od razu podziękowania, ale wtrąciliśmy się tutaj, aby zauważyć, że Kody musiał-uczyć się wszystkiego, co kiedyś wiedział ze spaceru i rozmowy – nie mówiąc już o snowboardzie. Jesteśmy upokorzeni jego odpornością, poświęceniem, determinacją i pozytywnym deminerem. Nie mogliśmy być bardziej podekscytowani, aby świętować jego powrót do snowboardu Z Burton Snowboards wspieranie jego zjednoczenia ze sportem, który kocha tak bardzo.
*Mic toss back To Kody*
ostatnia rzecz, którą chciałbym powiedzieć, to szczere i szczere podziękowania i kocham cię globalnej społeczności snowboardowej za wspieranie nie tylko mnie, ale całej mojej rodziny podczas mojego traumatycznego urazu mózgu, który potrwa 4 lata 19 grudnia 2020 roku. Również, chciałbym podziękować VGH, gf Strong, wysokie 5s, mój niesamowity krąg przyjaciół, i mój brat z innej matki, Brett Wilkinson za rozpoczęcie mój Go mnie finansować. Evan Stum, który nie opuszczał szpitala, kiedy byłem w śpiączce. Dave Denier za niesamowitą hojność w zakwaterowaniu mojej rodziny i najbliższych przyjaciół w Twoim domu. Jest tak wiele osób, które mógłbym specjalnie zawołać, ale mam nadzieję, że wiesz, kim jesteś! Więc dziękuję i kocham was chłopaki i dziewczyny.
na koniec dziękuję mojej dziewczynie Dominique, która była ze mną przez kilka moich najstraszniejszych chwil z powodu moich efektów po urazie, takich jak napady padaczkowe, a teraz zdiagnozowano padaczkę. Każdego dnia rozpoznaję moje błogosławieństwa, mimo że czasami utknąłem we mgle urazowej. Jestem wdzięczny, że Burton wspierał mnie przez te wszystkie lata i przywrócił mnie do ich rodziny.
więcej Burtona.
WIECEJ KODOW.
WIĘCEJ SNOWBOARDU.
