Komenda Wars

Komenda wars to seria czterech różnych starć wojskowych zdefiniowanych przez przesuwanie sojuszy i zaangażowanie sił wojskowych z wielu królestw w regionie. Wojny zakończyły się intronizacją przez Brytyjczyków Takyi Kuma na króla Eguafo. Willem Bosman był głównym kronikarzem wojen komend, będąc aktywnym uczestnikiem Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej i publikując swoje dzienniki w 1703 roku.

ogólnie rzecz biorąc, przedłużająca się wojna obejmowała holenderską Kompanię Zachodnioindyjską (WIC) i brytyjską Królewską Kompanię afrykańską (Rac) wspierającą różne strony w Królestwie Eguafo w celu wsparcia ich pożądanych przywilejów handlowych. Siły Johna Cabessa, wybitnego kupca w mieście Komenda, były blisko sprzymierzone z Brytyjczykami i często stawały po ich stronie. Wojna rozpoczęła się od ataku Johna Cabessa na Holenderski Fort Vredenburgh w Komendzie, a Holendrzy zorganizowali siły regionalne przeciwko królowi w Eguafo w Takyi. Ostatecznie strony się zmieniły i Brytyjczycy zaczęli wspierać pretendenta do tronu Eguafo, Takyi Kumę. W walkach wzięło udział wiele innych akan w regionie, w tym: Adom, Akani, Akrons, Asebu, Cabess Terra, Denkyira, Fante,Ahanta i Twifo.

pierwszy warEdit

pierwsza wojna rozpoczęła się w wyniku sporów między wybitnym afrykańskim kupiec, John Cabess (czasami Kabes), który miał siły zbrojne lojalne wobec niego, w Eguafo i holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej (WIC). Cabess był formalnym i lojalnym sojusznikiem Brytyjskiej Królewskiej Kompanii Afrykańskiej i wspomagał ich działania w regionie. Holendrzy, konkurując z Królewską Kompanią afrykańską, toczyli szereg sporów z Cabessem, w tym w 1684 roku z holenderskim panyarring Cabess i zabraniem jego dóbr. Spory nasiliły się w listopadzie 1694, kiedy Cabess zaprosił brytyjską Królewską Kompanię afrykańską do powrotu do Komendy, a następnie zaatakował Holenderskich górników poza miastem. Po ponownym zajęciu przez Brytyjczyków dawnego Fortu Brytyjskiego w Komendzie zostali ostrzelani przez Fort Holenderski.

w wyniku tych działań wojennych król Brytyjski, holenderski i Eguafo zaczął kontaktować się z ewentualnymi sojusznikami w okolicznych afrykańskich królestwach, aby przygotować się do wojny. Cabess Terra i Twifo początkowo dołączyli do Holendrów, ale sojusz ten został przerwany, gdy Denkyira zagroziła, że zaatakuje Twifo, jeśli wybuchnie wojna. Adomowie wzięli pieniądze od Eguafo, aby pozostać neutralnym w każdej walce.

wojna wybuchła w lutym 1695 roku, kiedy siły Johna Cabessa zaatakowały Holenderski fort i uniemożliwiły posiłki. 28 kwietnia 1695 siły Twifo zostały pokonane. Wojna przybrała wówczas w dużej mierze formę panierowania, w którym jedna siła regularnie zabierała członków innych grup. John Cabess i Holendrzy rozpoczęli negocjacje w tym roku, ale 26 czerwca Holenderski szef Fortu, Willem Bosman, wyciągnął pistolet i próbował strzelać do Cabessa. Do czasu zawarcia krótkotrwałego pokoju w końcu 1695 r.wybuchały gwałtowne i sporadyczne akty przemocy.

druga warecja

21 stycznia 1696 r. młody książę Eguafo rozpoczął wojnę domową, próbując zdobyć tron królestwa. Imię młodego księcia było często tłumaczone jako Takyi Kuma lub mały Takyi (w odniesieniu do obecnego króla Takyi). Holendrzy poparli Takyi Kumę i zdołali skłonić sąsiednie państwa Adom i Akani do przyłączenia się do walki wspierającej Takyi Kumę. Akronowie dołączyli do Takyi ’ ego w obronie Eguafo. Walki zakończyły się szybko porażką Takyi Kuma i jego sił 20 marca. Przegrana zaowocowała formalnymi negocjacjami między Holendrami a Eguafo. Jan van Sevenhuysen, Nowy wicegubernator Złotego Wybrzeża zawarł pokój z Eguafo, co pozwoliło Holendrom zachować swoją fabrykę i fort w Komendzie. Jednak działania wojenne Brytyjczyków i Holendrów pozostały na wysokim poziomie, a ich forty w Komendzie wymieniały regularne, drobne działania wojenne.

trzeci warEdit

Holendrzy zaczęli namawiać inne partie afrykańskie, by spróbowały zorganizować kolejne siły przeciwko Reżim Eguafo i takyi. 5 sierpnia 1697 roku Holendrzy i Fante zawarli porozumienie o ataku na Eguafo w zamian za znaczne złoto przekazane Fante. Brytyjczycy byli w stanie złożyć ofertę Fante w takiej samej wysokości, aby utrzymać ich neutralnych i Fante przyjęte. Inne Holenderskie wysiłki zostały w dużej mierze odparte przez aliantów. Na początku 1698 roku Brytyjczycy i Holendrzy doszli do Porozumienia o wzajemnym uznaniu praw handlowych i utrzymaniu fortów w Komendzie.

w listopadzie 1698 roku Brytyjczycy doszli do wniosku, że Takyi staje się bardziej zgodny z holenderskimi interesami i dlatego zaczęli wspierać Takyi Kumę. W listopadzie 1698 roku Brytyjczycy zabili Takyi ’ ego w ramach próby osadzenia na tronie Takyi Kuma. Brytyjczycy zapłacili najemnikom z Asebu, Cabess Terra i Akani, aby przyłączyli się do konfliktu. Natomiast Holendrzy, Fante i Denkyira pozostawali w dużej mierze neutralni w wojnie. Połączone siły Takyi Kuma ruszyły na Eguafo, ale zostały pokonane przez siły Królestwa.

czwarty warEdit

czwarta wojna rozpoczęła się w listopadzie 1699 roku od Zjednoczonych Sił wspierających takyi Kumę, rozpoczynając działania wojenne w regionie. Panyarring stał się procesem na dużą skalę między różnymi siłami i zwiększonymi napięciami. Na początku 1700 r. indywidualni kupcy związani z Twifo i Johnem Cabessem zostali spanikowani przez Adoma, prawdopodobnie na polecenie Holendrów. Przemoc pozostawała sporadyczna z regularnymi atakami jednostek rywalizujących sił, dopóki wspierane przez Brytyjczyków siły najemne nie ruszyły na Eguafo i 9 maja 1700 r. Takyi Kuma został mianowany nowym królem Eguafo.