werset 1
Księga Jozuego zamyka się uroczystą ceremonią prowadzoną przez Jozuego, podczas której Izrael ponownie ratyfikował przymierze z Jehową, swoim Bogiem, ich prawdziwym królem i wybawicielem.
w ciągu ostatnich dwóch lub trzech dekad nastąpił wielki przełom w zrozumieniu cech Pięcioksięgu i Jozuego, które nie były znane do niedawna, i ta nowa wiedza sprawiła, że praktycznie wszystkie komentarze, które można jeszcze przeczytać w wielu komentarzach, są absolutnie nieaktualne i niepoprawne.
błędne komentarze
zamiast poświęcać czas na obalenie zarzutów krytycznych uczonych na zasadzie werset po wersecie, przytaczamy tutaj szereg deklaracji zastosowanych przez różnych krytyków do różnych wersetów, akapitów, a nawet rozdziałów w Jozuego, które nie są już akceptowane:
„książka wydaje się być mieszanką sprzecznych narracji, z których większość jest niehistoryczna. Było wielu redaktorów Joshua. Ostatnie kilka wersów zostało prawdopodobnie dodane przez ostatniego redaktora. To jest adres, jak” E ” myślał o tym.; Jozue 24:17-18, odpowiedź ludu jest wykonywaną jednostką liturgiczną (oczywiście późniejszą od Jozuego). Uznaliśmy panowanie Jozjasza (Około 621 r.p. n. e.) za najbardziej prawdopodobną scenerię pierwszego wydania Jozuego (Powtórzonego Prawa 1).”Itd., itp., itp.
autentyczność Jozuego jako historycznej i autentycznej narracji podanej przez samego Jozuego w samym cieniu dni Mojżesza jest dzisiaj, przez konserwatywnych uczonych, akceptowana jako praktycznie poświadczona i potwierdzona przez odkrycia archeologiczne sprzed kilku lat wielu zapisów Starego Imperium Hetytów dotyczących ich stosunków z ich państwami wasalnymi, datowanych przez George ’ a E. Mendenhalla w połowie drugiego tysiąclecia przedchrześcijańskiego (1450-1200 p. n. e.). Bardzo duże znaczenie mają kopie starych traktatów suzerenskich, podsumowujących zobowiązania Przymierza nałożone na wasali przez króla hetyckiego. Forma tych starych przymierzy jest ściśle przestrzegana zarówno w Księdze Powtórzonego Prawa, jak i tutaj w Księdze Jozuego, i to zdecydowanie identyfikuje zarówno Pięcioksiąg, jak i Jozue jako napisane w tym wczesnym okresie. Nie ma przykładów tej szczególnej formy dokumentów traktatu z suzeren-przymierze po roku 1000 p. n. e.główna krytyczna teza, że kapłani z VII wieku p. n. e. „produkowali” duże fragmenty tych wczesnych ksiąg, jest przez to obalana. Sama znajomość tej starej formy została utracona przez tysiąclecia po roku 1000 p. n. e.i dopiero w ostatnich dwóch lub trzech dekadach została „odkryta.”Jednak właśnie tutaj jest w Joshua!
Tak więc, jak kline powiedział o Deuteronomy, możemy również powiedzieć o Jozuem:
„zwykłe roszczenia samego Deuteronomy do pożegnalnych ceremonialnych przemówień samego Mojżesza do dzieci Izraela na równinach Moabu są akceptowane przez obecne ortodoksyjne nauki chrześcijańskie.”
Blair określił tę nową informację jako ” jeden z najważniejszych punktów orientacyjnych w ostatnich badaniach O. T.”Opiera się na publikacji George Mendenhall’ s Law and Covenant in Israel and The Ancient Near East, opublikowanej w the Biblical Archeologist w 1954 roku.
oczywiście nie ma sensu twierdzić, że Jozue zgłosił swój własny pogrzeb. Nie jest też w żaden sposób właściwe odnosić się do tego opisu jako do pracy jakiegoś „redaktora”.”To, że jakiś natchniony człowiek dodał konto jest pewne, ale nie ma potrzeby nazywać tej nieznanej osoby „redaktorem”, sugerując, że napisał całą książkę lub ją poprawił! Sir Izaak Newton prawdopodobnie miał rację w swoim przypuszczeniu, że to prorok Samuel dodał zapis o śmierci Mojżesza i Jozuego, mówiąc, że ” Samuel miał czas wolny za panowania Saula, aby umieścić je w postaci ksiąg Mojżesza i Jozuego, które obecnie istnieją.”
wielu szanowanych i uczonych ludzi akceptuje to nowe zrozumienie, które daje tyle pewności co do historyczności, dokładności i autentyczności tych biblijnych ksiąg. Woudstra cytował::
„komentatorzy, którzy zastosowali ten schemat do swojej interpretacji Jozuego 24 to: J. J. De Vault, John Rea, C. F. Pfeiffer, E. F. Harrison, (redaktorzy), Wycliffe Bible Commentary (Chicago, 1962), C. Vonk, P. C. Craigie (jego Deuteronomy jest skonstruowany w całości wokół wzoru Przymierza-Traktatu).”
do powyższej listy możemy również dodać Merrill F. Unger, Hugh J. Blair i innych.
znamienne jest również to, że praktycznie wszyscy niedawni Liberalni uczeni przyznają istnienie tych starożytnych form Przymierza-Traktatu i opisują je nieco w pełni, jednak w niektórych przypadkach trzymają się samych teorii, których ta informacja zaprzecza. W rzeczywistości jesteśmy wdzięczni Mortonowi za ten dobry opis starożytnego Traktatu suzerainty:
sześć elementów jest typowo znalezionych w tekstach Traktatu hetyckiego. Każdy element zawiera odnośniki z tego rozdziału:
1. Identyfikacja Wielkiego Króla i autora Przymierza (Jozuego 24:2; Exodus 20:1-2).
2. Wyliczenie łaskawych czynów Króla, zobowiązujących wasala do lojalności (Księga Jozuego 24.2-13; Księga Wyjścia 20.2).
3. Zobowiązania Przymierza wasala, typowo domagające się bezwzględnej lojalności i wyraźnie zabraniające oficjalnych stosunków z obcymi mocarstwami(Księga Jozuego 24.14, 23; Księga Wyjścia 20.3).
4. Instrukcje dotyczące złożenia dokumentu w sanktuarium do regularnego publicznego czytania (Księga Jozuego 24.25, 26; Księga Powtórzonego Prawa 31.9-13).
5. Bóstwa stron Przymierza powoływane jako świadkowie (Jozuego 24: 22); w Monoteistycznym Izraelu konieczne było przystosowanie (Izajasz 1:2; Micheasz 6:1-2).
6. Błogosławieństwa towarzyszące wierności; przekleństwa wynikające z naruszenia (Jozuego 24:20; 8:34; Powtórzonego Prawa 27-28).
kolejnym bardzo ważnym elementem, który powinien być zawarty w tym podsumowaniu, jest przepis o odnowieniu Przymierza od czasu do czasu. Zostało to nazwane „wymogiem dynastycznym.”Zauważymy to poniżej.
znowu od Mortona ” z tego podsumowania wynika, że Jozue 24 ma wyraźny związek z formami Przymierza bliskowschodnich starożytnych traktatów.”Morton rzeczywiście przyznał, że wskazuje to na „jedność i starożytność podstawowych tradycji, na których opierało się przymierze Sychem”, ale naszym zdaniem idzie to znacznie dalej. Wskazuje na starożytność i jedność Pięcioksięgu i księgi Jozuego.
„i zebrał Jozue wszystkie pokolenia Izraelskie do Sychem, i wezwał starszych Izraelskich, i głowy ich, i sędziów ich, i urzędników ich, i stawili się przed Bogiem. I rzekł Jozue do wszystkiego ludu: tak mówi Pan, Bóg Izraelski: ojcowie wasi mieszkali dawniej za rzeką, Tare, ojciec Abrahama i ojciec Nachora, i służyli bogom obcym. Wziąłem więc ojca twego Abrahama zza rzeki i poprowadziłem go po całej ziemi Chananejskiej, rozmnożyłem jego potomstwo i dałem mu Izaaka.”
wzmianka tutaj o wszystkich sędziach i urzędnikach ludu podkreśla ścisłą formalność tej uroczystej ceremonii. Joshua 23 i Joshua 24 oba zawierają adres Joshua; i na tej podstawie krytycy spieszą się do wniosku, że są one oddzielnymi relacjami z tego samego wydarzenia ;” ale Jozue 23 jest nieformalnym przemówieniem Jozuego do przywódców ludu, a Jozue 24 jest formalnym, publicznym odnowieniem Przymierza.”Tak więc ostatnim publicznym działaniem Jozuego było poprowadzenie swego ludu w formalnym i ceremonialnym odnowieniu Przymierza w Sychem.
” Do Sychem …”(Jozuego 24: 1). Niektórzy uczeni dziwią się, że ceremonia ta odbyła się w Sychem, zamiast w Szilo, gdzie znajdował się przybytek, najwyraźniej zapominając, że Przybytek był rzeczą ruchomą. Prosta i oczywista prawda jest taka, że została ona przeniesiona tam do Sychem na tę właśnie okazję; fakt, że nie została ona wyraźnie wymieniona, nie ma znaczenia. Tabernakulum musiało spoczywać w stu różnych miejscach w historii Izraela, a jednak w Biblii nie ma prawie żadnych informacji na temat faktycznego dokonania takich posunięć, wyjątkiem jest przewiezienie go do Jerozolimy nowym wozem Dawida! Skąd wiemy, że Przybytek z Arką Przymierza i wszystkie inne święte meble były w Sychem? Słowa” przed Bogiem ” w Księdze Jozuego 24:1 dowodzą tego. Sto miejsc w Księdze Wyjścia i Księdze Kapłańskiej pokazuje, że kiedy czciciel przyszedł przed Boga z ofiarą, to był przy Przybytku! Tłumacze Septuaginty (LXX) wiedzieli o tym, ale w roku 255 p. n. e., kiedy dokonano Septuaginty (LXX), teoria „tylko jednego miejsca” została powszechnie przyjęta. Tak więc, aby dostosować się do tego, po prostu przenieśli miejsce tej ceremonii odnowienia przymierza do Shiloh (Jozuego 24:1,25 w LXX), gdzie oczywiście, Przybytek odpoczywał, dopóki nie przenieśli go do Sychem na tę ceremonię. Uczeni odrzucają lokalizację Shiloh dla tej ceremonii. Wielkie prawdopodobieństwo, że Przybytek zostanie przeniesiony do Sychem na opisane tu wydarzenie, wszystko wyjaśnia. Klauzula „przedstawili się przed Bogiem” po prostu nie może być rozumiana w żaden inny sposób. Jak zauważył Boling, ” przed Bogiem oznacza obecność Arki.”Wywód Plummera odnośnie tego pytania jest po prostu taki ,że Przybytek był bez wątpienia przeniesiony przy tej wielkiej okazji do Sychem.”
Woudstra zauważył, że niektórzy nie myślą, że „przed Bogiem” koniecznie odnosi się do Arki lub Przybytku; ale ” wyrażenie to jest wystarczająco wyjaśnione przez święte związki Sychema, sięgające czasów patriarchalnych.”Takie skojarzenia, oczywiście, były bardzo ważne i zauważymy je w artykule „Sychem”, poniżej, ale nie możemy przyjąć Oświadczenia Jakuba po śnie w Betel, że „zaprawdę, Bóg jest na tym miejscu”, jako jakiegokolwiek dowodu, że Bóg zamieszkał na stałe w Sychem!
Sychem
kolejna wielka odnowa ceremonii Przymierza została już tam przeprowadzona, jak czytamy w Księdze Jozuego 8. Miejsce to było bogate w historię patriarchów. Była to scena pierwszego przymierza Boga z Abrahamem (1 Księga Mojżeszowa 12.6-7). Abraham zbudował tu ołtarz, pierwszy zbudowany w Kanaanie, w drodze z Haran, po śmierci Teracha. Jakub miał tu przybyć w czasie lotu z Ezawa. To tutaj, najprawdopodobniej, Jakub nakazał swojej rodzinie pochować swoich bożków. Jakub wybrał to jako swoją rezydencję i pozostał tam aż do gwałtu na Dinie i strasznej zemsty na mieszkańcach tego miejsca przez Symeona i Lewiego. Było to miasto Lewickie i jedno z miast schronienia. Jakub kupił tu pole pod grób, a Kości Józefa zostały tam pochowane. „Sychem był miejscem, które miało inspirować Izraelitów najgłębszymi uczuciami.”(Patrz dalsze informacje o Sychem w Księdze Jozuego 21.)
” za rzeką …”Jest to nawiązanie do Eufratu.
„wasi ojcowie … służył innym bogom.”Zarówno TERA (ojciec Abrahama), jak i Nachor, jego stryj, byli bałwochwalcami, ale nie jest powiedziane, że Abraham był bałwochwalcą. Nie ma powodu wątpić w żydowską tradycję, że ” Abraham, będąc w Ur Chaldejczyków był prześladowany za swoją odrazę bałwochwalstwa i dlatego został powołany przez Boga z ojczyzny swojej.”W całej historii Izraela przez wiele lat niektórzy z nich preferowali bałwochwalstwo. Należy pamiętać, że domowi bogowie Labana zostali skradzieni przez Rachelę, i tutaj, w tym rozdziale, (Jozue 24: 14), Jozue błagał ludzi, aby: „odłóż bogów, którym służyli twoi ojcowie za rzeką.”
Blair wskazał, że tutaj w Joshua 24:1, mamy identyfikację Stwórcy Przymierza w preambule. „Jest to regularny wzór przymierzy suzerainty-treaty.”Jedną z cech tej starożytnej formy Przymierza” była konieczność jej odnowienia od czasu do czasu i to właśnie mamy tutaj w Sychem.”
