pochodzący z okresu Heian jako Bielizna zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, kosode był zwykłym białym, często jedwabnym ubraniem noszonym bezpośrednio przy skórze. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety warstwowe, owinięte frontem, z szerokimi rękawami szaty na górze kosode, w stylu warstw noszonych przez kobiety cesarskiego dworu japońskiego-znany jako jūnihitoe, dosłownie „dwanaście warstw”-wyposażony w większą liczbę szat niż widziano na mężczyznach. Kosode będzie również noszony jako odzież do spania.
po edyktach strojów mających na celu zmniejszenie liczby warstwowych ubrań noszonych na dworze, kosode stopniowo stawało się odzieżą wierzchnią od mniej więcej okresu Kamakura. Style noszenia kosodu – takie jak nakładanie dwóch kosodów i noszenie najwyższej szaty rozebranej z ramion-stały się popularne, wraz ze stopniowym rozwojem technik dekoracji kosodów.
proporcje kosode – szerokie ciało i stosunkowo wąskie rękawy – stopniowo się wyrównywały, zanim zaczęły przypominać nowoczesne kimono z okresu Edo. Rękawy na niektórych damskich kosodach również stały się dłuższe i zaczęły odrywać się od ciała poniżej ramienia, co pozwoliło obi z czasem stać się szersze.
