Elizabeth Bowes Lyon była córką przyszłego hrabiego i hrabiny Strathmore i Kinghorne. Pochodziła z królewskiego domu Szkocji i w 1923 roku poślubiła księcia Yorku, drugiego syna króla Jerzego V. Mieli dwie córki Elżbietę (HM królową) i Małgorzatę. Po śmierci króla Jerzego V i abdykacji króla Edwarda VIII w 1936, książę i księżna Yorku zostali następcami króla Jerzego VI i królowej Elżbiety.
babcia królowej Elżbiety mieszkała we Florencji i w dzieciństwie często odwiedzała to miasto. Jej kontakt z wczesnorenesansowymi rzeźbiarzami, takimi jak Donatello, mógł mieć wpływ na wczesne zamówienie rzeźbiarskie Arthura Walkera (RCIN 95575), pokazując ją ze starszą córką.
kilka lat po tym, jak Elżbieta została królową, naród był w stanie wojny. Podczas ii Wojny Światowej Królowa Elżbieta odegrała kluczową rolę w utrzymaniu morale narodu i ducha walki, szczególnie odwiedzając mocno zbombardowane obszary Londynu. W 1941 roku, po obejrzeniu wystawy obrazów w National Gallery, rejestrującej kluczowe budynki zagrożone bombardowaniem, Królowa Elżbieta zleciła brytyjskiemu artyście Johnowi Piperowi kilka widoków zamku Windsor. Łącznie w latach 1941-2 namalował 26 akwarel zamku, ich ponure Tony sugerujące groźby wojny.
podobnie jak wielu jej poprzedników, jej dodatki do kolekcji obejmowały nabytki, zamówienia i dary dyplomatyczne. Królowa Elżbieta cieszyła się najwyższej jakości dwudziestowiecznymi sztukami dekoracyjnymi, takimi jak to dzieło Fabergé (RCIN 50706). Wśród innych darów dyplomatycznych Francuzi wręczyli jej w 1938 r. mszę stołową Lalique, a prezydent nowojorskich Targów światowych upamiętnił wizytę w 1939 r. zegarem biurkowym Cartiera. Królowa Elżbieta interesowała się również pozyskiwaniem dzieł związanych z brytyjską rodziną królewską, np. Nadzwyczajny Gabinet Jakuba II. Wspaniała Porcelana Chelsea, wykonana dla Jerzego III i królowej Charlotty, ale podarowana starszemu bratu Charlotty, księciu Mecklenburg-Strelitz, została podarowana królowej Elżbiecie w 1947 roku z okazji jej Srebrnej Rocznicy ślubu (RCIN 5000031).
Królowa Elżbieta była również gorliwą patronką XX-wiecznej sztuki brytyjskiej, a jej kolekcja zawierała prace Augustusa Johna, Waltera Sickerta, Paula Nasha i Grahama Sutherlanda. Jej patronat nad sztuką brytyjską był postrzegany jako patriotyczny i wspierający malarzy narodu, ale wykazywała również zainteresowanie stylem malarskim i sugestywną tematyką, taką jak ta praca Paula Nasha. Nabyła do swojej prywatnej kolekcji dzieło Claude ’ a Moneta, które również wykazuje zainteresowanie tą mniej skończoną, szkicową jakością charakterystyczną dla grupy impresjonistów.
po śmierci króla Jerzego VI Clarence House stał się londyńskim domem królowej Elżbiety I był tam, gdzie wystawiała większość swojej kolekcji. W 1953 roku zakupiła również i odrestaurowała Zamek Mey na północnym wybrzeżu Szkocji.
małżonka króla Jerzego VI
