Kronika kariery i życia Kobe Bryanta

ludzie pytali mnie raz po raz: jaki jest Kobe Bryant?

„po prostu najlepszy” zawsze odpowiadałem.

po raz pierwszy dowiedziałem się, jak bardzo mu zależy, kiedy pojawił się na charytatywnym meczu dla ofiar huraganu Katrina w Houston we wrześniu. 11, 2005. Nigdy nie zapomnę obrazu, jak siedzi obok młodego czarnego chłopca na ławce podczas imprezy charytatywnej. Nie zapomnę też, jak poświęcił mi czas na zadawanie pytań o moich rodziców i rodzinę z Nowego Orleanu, którzy zostali dotknięci przez Katrinę. To wiele dla mnie znaczyło. Tego dnia były tam inne gwiazdy NBA, w tym LeBron James i Allen Iverson, ale Bryant był gwiazdą gwiazd.

o łaskawości Kobe dowiedziałam się po raz pierwszy w październiku. 24 sierpnia 2008 roku, kiedy mój były kolega z drużyny koszykarskiej z college ’ u Troy McCoy zabrał swojego 7-letniego syna Camerona i dwóch jego przyjaciół na mecz przedsezonowy Los Angeles Lakers w prezencie urodzinowym. Po usłyszeniu, jak dzieci głośno dopingują Lakers w cichym meczu, Dyrektor ds. relacji z mediami Lakers Alison Bogli dała Mccoyowi i dzieciom przepustki do gry, aby spotkać się z niektórymi graczami. Długo po meczu Bryant wyszedł z szatni i zapytał: „Gdzie jest Cameron? Gdzie Cameron?”

oszołomiony Cameron podniósł rękę do góry, ale był zbyt nieśmiały, by cokolwiek powiedzieć. Kobe podszedł do chłopca i powiedział: „Cześć, nazywam się Kobe. Jak masz na imię?”Bryant namówił Camerona do odpowiedzi, a następnie zaproponował dzieciom słowa mądrości i zrobił im zdjęcie.

Kobe podszedł do wielu ludzi, których poproszono o spotkanie z postgame z dbałością o szczegóły i skupienie, podobnie jak grał w piłkę.

„zrobiłby wiele due diligence na własną rękę,” Michelle Obeso-Theus, która pracowała dla Bryanta od 2011-15, powiedział kiedyś niepokonanym. „Niezależnie od tego, jak ludzie go postrzegają, jest geniuszem. Bardzo wytrwały. Odporny.

” nauczył mnie poświęcenia i poświęcenia, aby być wielkim. Jego wizja widzenia przyszłości była szalona. Kiedy mówił, że chce kogoś poznać, zawsze chciał wiedzieć, co czyni go wspaniałym. Nie miało znaczenia, czy byli rzeźbiarzami. Chciał zrozumieć mentalność tego, czego potrzeba, aby byli rzeźbiarzami.”

w niedzielę rano Bryant zginął w wieku 41 lat w katastrofie śmigłowca w Calabasas w Kalifornii, wraz ze swoją 13-letnią córką Gianną i siedmioma innymi osobami. Pozostawia po sobie koszykarską spuściznę jako jeden z największych graczy NBA wszech czasów i jeden z jego najgroźniejszych konkurentów. Był MVP NBA, pięciokrotnym mistrzem, 18-krotnym All-Star, 11-krotnym selekcjonerem pierwszej drużyny all-NBA i dwukrotnym złotym medalistą olimpijskim. Ale był kimś więcej.

Kobe nie był tylko kolejnym graczem, którego opisałem.

po urazie ścięgna Achillesa w 2013 r. Bryant, pokazując swój wyczynowy ogień, powiedział przez e-mail: „Proszę wyświadczyć mi przysługę i napisać artykuł o tym, co robiłem, zanim zostałem zraniony, i o numerach, które wkładałem i doprowadzałem zespół do kroków po sezonie. Czuję, że zapominają, jak dobry byłem w każdym wieku. I że nic w mojej karierze nie sugeruje, że w przyszłym sezonie nie wrócę tak dobrze lub lepiej.”

innym razem, gdy przez pomyłkę zadałem pytanie i nawiązałem do jego czterech mistrzostw NBA, szybko mnie poprawił-było ich pięć-i dał mi ten blask Mamby.

Kobe był dla mnie często przychylny podczas wywiadów po grach i ćwiczeniach. Nazwał mnie ” wielkimi włóczniami „i sprawiał, że ciężko mi było zadawać skłaniające do myślenia pytania, raz mówiąc:” człowieku, zawsze zadajesz mi te Dr. Seuss a-pytania.”Wiedział, że zniosę jego żarty. Kobe miał ostre poczucie humoru.

Pewnego razu z prawą ręką Nike Nico Harrisonem u boku, żartobliwie sprzeciwił się zrobieniu ze mną wywiadu po treningu Lakers, chyba że tego dnia zmieniłem garderobę: dres i buty adidas. Pamiętaj, że Kobe był wtedy endorserem Nike, który miał złe rozstanie z Adidasem. Po kilku dobrodusznych prążkach przeprowadził wywiad.

ale kiedy do tego doszło, Kobe był troskliwy. W marcu 2016 roku dostałem pracę jako senior NBA w ESPN ’ s The Undefeated i przekazałem mu wiadomość e-mailem. Bryant odpowiedział pisząc: „Szczęśliwy dla Ciebie mój bracie!!! Pisz z serca!!! Zawsze tu dla ciebie.”

17.01.2018, byłem pod ręką, jak Lakers przeszedł na emeryturę zarówno jego nr 8, jak i Nr 24. To była jego noc, ale wychodząc, ujrzał mnie i krzyknął: „Wielkie włócznie.”Podzieliliśmy się uściskiem i odbyliśmy krótką rozmowę, zanim został wyrzucony. I jestem daleki od jedynego reportera, dla którego Kobe był łaskawy, ponieważ znalazł czas dla niezliczonych innych ludzi mediów w sporcie i nie tylko.

zobacz ten post na Instagramie

dziękuję za wszystko @kobebryant. Po prostu najlepszy. Spoczywaj w pokoju bracie.

a post shared by Marc J. Spears (@marcjspears) on Jan 26, 2020 at 1:16PM PST

ostatnio miałem pogłębioną rozmowę z Kobe w wywiadzie telefonicznym w lutym ubiegłego roku. Powiedział mi o swoim napiętym grafiku, kiedy zapytałem, czy ma oko na Lakersów.

„Spójrz,” powiedział, ” między zbudowaniem całego studia od podstaw, wynajęciem firmy wydawniczo-produkcyjnej, licencjonowaniem, budową studia animacji, pisaniem książki, między tym a trenowaniem zespołu mojej córki każdego dnia, nie mam czasu. Nie mam czasu. Brak”

pozostał napędzany i oddany swojej rodzinie.

19 marca 2019 r.Bryant wydał swoją pierwszą książkę sportowo-fantasy, serię Wizenard: Training Camp. Napisana przez Wesleya Kinga seria młodzieżowa Bryanta zawiera postacie różnych ras i pochodzenia. Uważał, że jego córki muszą widzieć postacie, które wyglądają jak one.

„nie miałem wątpliwości, że postacie będą dziećmi kolorowych, mieszanych ras, bo to mam w domu” „I z tym dorastałem. Ale w samej branży bardzo trudno to znaleźć. Bardzo, bardzo trudno to znaleźć, ponieważ mamy tendencję do … ogólny argument jest taki ,że ” cóż, nie mogą odwoływać się do mas.””

świat koszykówki bez niego nie będzie taki sam. Mój też nie. Spoczywaj w pokoju, Kobe.