we, The Colonized Onesedytuj
w latach 1990-1992 Velarde pracowała i wystawiała swoją serię we, The Colonized Ones w Nowym Jorku. Do kolekcji Velarde użył czerwonej i białej ceramiki glinianej, która według uczonego Fernando Torresa Quirósa miała przekazać emocje rdzennych mieszkańców pod dominacją Europejczyków. Następnie stwierdził, że Velarde przywiązywała szczególną wagę do portretowania bólu swoich przodków, skupiając się na rysach twarzy. Per Ivor Miller, tradycyjne metody ceramiki, takie jak nieszkliwione rzeźby, są włączone do tej serii, celowo pokazując odłączenie od metod zachodnich. Seria obejmuje również krótkie performansy i instalacje, z których pierwsza obejmuje Velarde wykorzystującą swoją ceramikę i siebie, aby pokazać historię kolonizacji w historii Peru.
Plunder Me BabyEdit
Plunder Me Baby (2007), seria rzeźb ceramicznych, jest jedną z prac Velarde ’ a, która była pokazywana na różnych wystawach w Stanach Zjednoczonych i Peru. Amerykańskie Muzeum Sztuki Ceramicznej wyjaśnia inspirację Velarde do tego przedstawienia jako wspomnienie z dzieciństwa, w którym jej niania zaprzeczyła swoim rdzennym korzeniom, twierdząc, że nie potrafi mówić językiem Inków keczua, co później skłoniło ją do stworzenia rzeźb jako sposobu na rozwiązanie problemu dyskryminacji rdzennej ludności. Edytorka Sztuki Janet Koplos, opisuje serię jako składającą się z brązowej, czerwonej i białej gliny lub terakoty, pomalowanej geometrycznymi kształtami, jednocześnie portretując wyprofilowane ciała ze szczegółowymi ludzkimi twarzami uformowanymi z własnej twarzy artysty. Edytorka sztuk wizualnych, Leah Ollman, dodaje, że kapryśna mimika rzeźb również przedstawia komediowy nastrój, mający na celu zobrazowanie satyry Velarde ’ a na latynoamerykańską kolonizację. Seria ta jest również komentarzem na temat kobiecego ciała i kobiecej seksualności poprzez ukazanie kobiecych części ciała.
The Complicit EyeEdit
najnowsze dzieło Velarde ’ a, The Complicit Eye, wystawiane w organizacji artystycznej Taller Puertorriqueño w Filadelfii (od listopada 2018 do lutego 2019), jest pierwszą solową wystawą malarską artysty w Stanach Zjednoczonych. Współuczestniczące oko rozważa kobiece standardy ciała i urody w kategoriach patriarchalnego społeczeństwa poprzez Autoportrety z ostatnich 14 lat. Taller Puertorriqueño wyjaśnia, w jaki sposób wystawa komentuje społeczną definicję kobiecości i jej związek z latynoskimi ciałami, szczególnie w kulturze zachodniej, gdzie oczekuje się, że latynoamerykańskie kobiety będą wyglądać w określony sposób. Obrazy przedstawiały kobiece ciała o różnych wyobrażeniach kobiecości, takich jak styl” pin up „i cechy podobne do” bogini”, które pokazują rzeźbione nogi i przesadny rozmiar piersi, z twarzą artystki. Niektóre z prac są portretami naturalnej wielkości, podczas gdy inne mają charakter komiksowy, prezentujący różne style sztuki, z którymi Velarde pracował. Obrazy zawierają również tożsamość Velarde jako Peruwianki, matki i artystki. Przykładami prac prezentowanych na wystawie są Pinup Wannabe (2005) i Superperuvian (2005).
