| japoński samolot ogniskowy 35MM VF i RF (edycja) | ||
|---|---|---|
| mocowanie śrubowe Leica | Alta | Bessa L/T/R | Canon II/III/IV | Canon VT | Canon VI-T | Canon L-3 | Canon P | Canon 7 | Canon 7s | Chiyoca | Chiyotax | Honor S1 | Honor SL | Ichicon-35 | Jeicy | Konica FR | Leotax | Leotax G | Melcon | Melcon II | Minolta 35 | Muley | Nicca | Nicca III-L | Nippon | Tanack 35/IIIS/IV-s | tanack SD | Tanack Vp | teica | Yasuhara T981 | |
| uchwyt Leica M | Bessa R2/R3/R4 | Konica Hexar RF | Minolta CLE | Rollei 35 RF | Zeiss Ikon | |
| Nikon mount | Bessa R2S | Nikon rangefinder models | |
| Contax G mount | Contax G1 | Contax G2 | |
| Other | Bessa R2C | Kwanon | Tanack V3 | |
| Japanese TLR and pseudo TLR -> | ||
| Japanese 6×6, 4.5×6, 3×4 oraz 4×4 -> | ||
w listopadzie 1933 roku Yoshida Gorō (吉田五郎) i Uchida Saburō (内田三郎) założyli Seiki Kōgaku Kenkyūjo (精機光学研究所, co oznacza „Laboratorium optyki precyzyjnej”), firmę znaną obecnie jako Canon. Postanowili wyprodukować pierwszy aparat 35 mm wyprodukowany w Japonii.
wczesne modele były oznaczone jako Kwanon, archaiczny sposób romanizacji 観音 (który wtedy i teraz byłby umownie romanizowany jako Kannon), japońska nazwa chińskiego Guānyīn, Bodhisattwy Miłosierdzia (prawdopodobnie pochodzi z sanskrytu Awalokiteśwara).
Leica II-inspirowany Kwanon
obraz Franka.H ^.^ (Prawa do obrazu)
zdjęcie z kamery Asahi czerwiec 1934.
obraz Inugami Mamoru (prawa do obrazu)
obraz z kamery (ARS) lipiec 1934.
zdjęcie autorstwa National Diet library, Japan (Zezwolenie National Diet Library, Japan. 国図利1401065-7-63, sierpień9.2014) (prawa do wizerunku)
modele Kwanon
modele Kwanon nigdy nie były oznaczone żadną z liter od ” A „do ” X”, są tutaj używane do odróżnienia czterech odmian obserwowanych w reklamach od okazu w Muzeum aparatu Canona. Kamery „Kwanon” są praktycznie nieznane poza reklamami czasopism. Być może nigdy nie wykraczały poza prototypy i nigdy nie były sprzedawane przez Seiki Kōgaku. Strona internetowa Canona podaje nawet, że wcześniejsze modele były tylko drewnianymi modelami lub ilustracjami. Jeden z przykładów przetrwał w kolekcji aparatów Canona w Tokio.
Kwanon Model A
Kwanon a ma pokrętło/framecounter w stylu Leica, ale jest umieszczony z przodu aparatu. Miał migawkę od 1/20 do 1/500 s, co wyeliminowało konieczność umieszczania w tym miejscu pokrętła wolnej prędkości. Reklama w Canon ’ s History hall pokazuje ilustrację tego wczesnego modelu. Film był prowadzony od magazynu do magazynu, więc nie było potrzeby stosowania pokrętła do przewijania. Okna dalmierza i wizjera zostały umieszczone na górnej płycie, podobnie jak w Leica II. górna płyta na Kwanon jest podzielona przez dwa cylindry; jeden dla wizjera i jeden dla okna dalmierza. Ten pierwszy model nie był oznaczony na górnej płycie. Sugerowano, że był to niedziałający prototyp.
Kwanon Model B
miesiąc po ogłoszeniu Kwanon a, Seiki Kogaku Kenkujo reklamował inny model Kwanon, Model B. Był podobny do poprzedniego i prawdopodobnie nigdy nie został wyprodukowany, ale ta wersja miała mieć spłaszczoną górną płytę z wygrawerowanym napisem Kwanon i zwiniętym podkreśleniem.
Kwanon Model C
dwa miesiące później, we wrześniu 1934 roku, dodano trzecią odmianę, tym razem zastępując wizjer w korpusie składanym wizjerem albada. Ten typ znalazĹ ’ siÄ ™ później na linii aparatăłw Hansa Canon. Model C był ostatnią konstrukcją, która miała gałkę nawijania z przodu aparatu. Na aukcji w 2006 roku sprzedano prawdopodobnie Model Kwanon C (patrz linki).
Kwanon Model D
w końcu Model D przesunął gałkę nawijania do górnej części korpusu, pozostawiając z przodu tylko tarczę licznika ramy, jak w canonie Hansa. jest dyskusja, czy w ogóle istniał oddzielny model D; ilustracje Modelu C są tak niejasne,że C i D mogły być tym samym aparatem.
Kwanon Model X
Kwanon-X jest najwcześniejszym zachowanym aparatem Canona i mógł być wyprodukowany już w 1933 roku. Ten aparat inspirowany Leica II nie był zbyt dobrze wykonany i został sprzedany w 1937 roku. Canon odkupił go od konsumenta na targach w Osace pod koniec lat 50. może to być ostatni zachowany przykład serii aparatów wykonanych w latach 1937-1940 lub może to być tylko prototyp. Posiada obiektyw KasyaPa 5cm o maksymalnej przysłonie f / 3.5.w porównaniu do modelu D, przednia rama została usunięta, a jej płaska górna płyta ze zintegrowanym wizjerem w stylu Leica II. McKeown wspomina, że kilka reprodukcji tego aparatu zostało wykonanych do celów reklamowych.
Notki
- jak zwykle w Camera-wiki.org, te japońskie imiona są przedstawione w porządku japońskim, najpierw nazwisko. Popularne źródła w języku angielskim mogą je odwracać.
- Dechert, Aparaty Dalmierzowe Canon, s. 9.
- Canon ’ s history hall: Prelude to the National Product High-End 35mm Camera
- Dechert, Canon Dalmierz Kamery, s. 18.
- Dechert, Aparaty Dalmierzowe Canon, s. 18.
- Dechert, Aparaty Dalmierzowe Canon, s. 22.
- Dechert, Aparaty Dalmierzowe Canon, s. 18.
- Dechert, Aparaty Dalmierzowe Canon, s. 9.
Bibliografia
- Dechert, Peter. Aparaty dalmierzowe Canon z lat 1933-68. Hove, East Sussex: Hove Foto Books, 1985. ISBN 0-906447-30-5.
- Miyazaki Yoji. Kyanon renjifaindā kamera (jap.ーーンレンジインダカラー) / aparat dalmierzowy Canon. Tokio: Asahi Sonorama, 1996. ISBN 4-257-04011-4.
linki
- w sali historii Canon
- Kwanon (C) nr 2: lot nr 376 z aukcji 29 lipca 2006 roku Skinnera; zapis aukcji na Liveauctioneers pokazuje dodatkowe zdjęcia, również wyświetlane na tej stronie strony z aparatem Franka Mechelhoffa
