Literaturaedytuj
literaturaedytuj
najwcześniejsze wzmianki można znaleźć w powieści Richarda Le Gallienne’ a czciciel obrazu z 1900 roku, w której angielski poeta zakochuje się w masce, co ostatecznie prowadzi do śmierci córki i samobójstwa żony.
obraz L 'inconnue został użyty na ilustracji okładkowej do powieści kryminalnej „nawyk umierania” D. J. Wisemana.
literatura niemiecka
Bohater jedynej powieści Rainera Marii Rilkego, Die Aufzeichnungen des Malte Laurids Brigge (1910), odbija:
rzucający, którego odwiedzam każdego dnia, ma dwie maski wiszące obok drzwi. Twarz młodego, który utonął, którą ktoś skopiował w kostnicy, bo była piękna, bo wciąż się uśmiechała, bo jej uśmiech był tak zwodniczy-jakby wiedziała.
w 1926 roku Ernst Benkard opublikował Das Ewige Antlitz, książkę o 126 maskach śmierci, pisząc o naszym temacie, że jest dla nas jak delikatny motyl, który, beztroski i radosny, trzepotał prosto w lampę życia, paląc swoje piękne skrzydła.”
powieść Reinholda Conrada Muschlera Die Unbekannte z 1934 roku opowiada o losach prowincjonalnej sieroty Madeleine Lavin, która zakochała się w brytyjskim dyplomacie Lord Thomas Vernon Bentick i po romansie popełnia samobójstwo w Sekwanie, gdy Bentick wraca do swojej narzeczonej. Powieść ta została przekształcona w film o tym samym tytule w 1936 roku.
mężczyzna patolog powiedział, że zarejestrował twarz niezidentyfikowanej młodej kobiety, która w wieku około szesnastu lat, zgodnie z jego historią, została znaleziona utopiona w Sekwanie w Paryżu pod koniec 1880 roku. mężczyzna w paryskiej kostnicy był tak zachwycony jej pięknem, że pracował godzinami, aby wykonać gipsowy odlew jej twarzy. Była uważana za tak piękną, że robotnik powiedział: „jej uroda zapierała dech w piersiach i wykazywała niewiele oznak cierpienia w momencie odejścia. Tak urzekające, że wiedziałem, że piękno jako takie musi zostać zachowane.”Obsada była również znana jako” Bewitching Woman”, pseudonim, który nigdy się nie przykuł. Obsada była również porównywana do Mona Lisa i innych słynnych obrazów i rzeźb tak bardzo, że w kolejnych latach kopie maski stały się modnymi postaciami w paryskim społeczeństwie bohemy. Inne relacje podają, że obsada została zabrana młodej Niemieckiej kochance (mówi się również, że jest naturalną córką mężczyzny), która urodziła dziecko twórcy masek, który sprzedał gips, a następnie popełnił samobójstwo (w Sekwanie), gdy jej dziecko urodziło się martwe.
inne przykłady pojawiają się w:
- esej Alfreda Döblina „o twarzach, obrazach i ich prawdzie” („Von Gesichtern, Bildern, und ihrer Wahrheit”), opublikowany jako wstęp do kolekcji fotografa Augusta Sandera z 1929 r.twarz naszych czasów (Antlitz der Zeit).
- opowiadanie Herthy Pauli z 1931 roku „l’ inconnue de la Seine”, które po raz pierwszy pojawiło się w Berliner Tageblatt
- Sztuka Ödöna von Horvátha oparta na opowiadaniu jego przyjaciółki Herthy Pauli, napisanym w 1934 roku i zatytułowanym Eine Unbekannte aus der Seine
- opowiadanie Claire Goll z 1936 roku „Die Unbekannte aus der Seine”, w którym bohater zagląda w maskę śmierci i umiera na atak serca spowodowany urojeniami i poczuciem winy, ponieważ uważa, że rozpoznaje twarz swojej córki
- U-Boota Komandora Herberta A. Werner wspomina o posiadaniu kopii odlewu na ścianie w domu rodziców w swoim pamiętniku żelazne trumny
- Sztuka Maxa Frischa z 1955 r.Die Chinesische Mauer przedstawia L’ inconnue de la Seine jako jedną z kilku postaci historycznych
literatura Słowiańskaedytuj
Czechosłowacki poeta Vítězslav Nezval napisał wiersz Neznámá ze Seiny, zainspirowany historią, w 1929.
wiersz Vladimira Nabokova z 1934 roku l ’ inconnue de la Seine, napisany w języku rosyjskim, został opublikowany w Poslednie Novosti w 1934 roku. Argumentowano, że wiersz ten ma tyle wspólnego ze słowiańskim mitem rusałki, co z samą maską.
literatura Amerykańskaedytuj
L’ inconnue jest nawiązaniem do powieści Williama Gaddisa The Recognitions z 1955 roku.
moje serce dla zakładnika Roberta Hillyera zawiera również scenę, w której bohater odwiedza kostnicę, aby sprawdzić, czy L ’ inconnue to jego ukochana.
Caitlín R. Kiernan pisze o L ’ inconnue jako modelu Resusci Anne w swojej powieści tonąca dziewczyna (2012). Historia jest głęboko związana z tematami i obrazami książki.
jest również wspominana w listach z Paryża przez Juliet Blackwell, która podała spekulacyjną narrację o L ’ inconnue w formie retrospekcji i użyczyła jej imienia Sabine.
literatura francuskaedytuj
Maurice Blanchot, który był właścicielem jednej z masek, opisał ją jako „młodą dziewczynę z zamkniętymi oczami, ożywioną uśmiechem tak zrelaksowanym i spokojnym … że można było uwierzyć, że utonęła w chwili skrajnego szczęścia”.
w powieści Louisa Aragona z 1944 roku Aurélien l ’ inconnue odegrał znaczącą rolę jako jeden z głównych bohaterów prób odmłodzenia maski z różnych zdjęć. Na początku lat 60.Man Ray przyczynił się do powstania nowego wydania dzieła.
w 2012 roku Didier Blonde napisał powieść L ’ inconnue de la Seine, o mężczyźnie w Paryżu, który potyka się o kopię maski w sklepie z antykami i próbuje dowiedzieć się więcej o dziewczynie, na której była wzorowana. Książka została wydana przez Gallimard (Blanche).
BalletEdit
w 1963 roku Bentley Stone stworzył choreografię L ’ inconnue do muzyki Francisa Poulenca do baletu Stone-Camryn. Premiera filmu miała miejsce w obsadzie, w której wystąpili Ruth Ann Koesun i John Kriza. Balet ten został przeniesiony do American Ballet Theatre w 1965 roku, gdzie Koesun i Kriza powtórzyli swoje role, a Christine Sarry przyjęła rolę „River Girl”.
FilmEdit
reżyserka Agnès Varda opowiada o L ’ Innconnue w swoim filmie dokumentalnym Jane B. par Agnès V z 1988 roku. gdzie porównuje pragnienie Jane Birkin, by być sławną, ale anonimową, jako stan L ’ inconnue.
MusicEdit
” L 'inconnue” jest czwartym utworem na albumie Beach House z 2018 roku, 7. Niemiecka grupa bitpop Welle: Erdball umieściła utwór ” L 'inconnue de la Seine” na ich albumie Gaudeamus Igitur z 2017 roku.
„Rescue Annie” opowiada również wersję historii na albumie Franka Turnera z 2019 roku No Man ’ s Land.
reanimacja dollEdit
twarz nieznanej kobiety została wykorzystana na głowę manekina pierwszej pomocy Resusci Anne. Został stworzony przez Petera Safara i Asmunda Laerdala w 1958 roku i był używany od 1960 roku w licznych kursach resuscytacji. Z tego powodu twarz została nazwana „najbardziej pocałowaną twarzą” wszech czasów.
