opis
wprowadzony 8 sierpnia 2002
Johnny Podres występował przez 15 sezonów w głównych ligach: Brooklyn Dodgers (1953-57), Los Angeles Dodgers (1958-65), Detroit Tigers (1966-67) i San Diego Padres (1969). W swojej karierze wygrał 148 meczów przeciwko 116 porażkom w ponad 2000 Innings. Jest najbardziej pamiętany za osiągnięcia World Series z 1955 roku, które przyniosły mu tytuł MVP World Series. W serii, 23-letni Podres wygrał mecze 3 i 7 z rywalem cross-town New York Yankees jak Dodgers zdobył swoje pierwsze Mistrzostwa Świata. W decydującym meczu 7. W 1955 roku Podres został wybrany Sportowcem Roku magazynu Sports Illustrated. W 1957 poprowadził Ligę Narodową w erze (2,66) i shutouts (6).
wprowadzenie bankiet program historia — sierpień 8, 2002
odważny i zuchwały
Dan Ewald
niezależny pisarz sportowy
Johnny Podres był odważny, zuchwały leworęczny miotacz, który uzupełnił podstępną szybką piłkę i niegodziwą krzywą z tylko odpowiednią szczyptą pewności siebie, aby uczynić go jednym z najbardziej pamiętnych starterów w historii Brooklynu i Los Angeles Dodgers.
kiedy miał 70 lat, wciąż błysnął tą wciągającą, beztroską postawą, która doprowadziła go do nieśmiertelności w serii World Series.
„taki już jestem” Podres skromnie wyjaśnił. „Nigdy nie traktowałem siebie zbyt poważnie i kończyłem całkiem dobrą karierę. Świetnie się bawiłem.”
„całkiem nieźle” to mało powiedziane. W 1955 roku, kiedy Brooklyn Dodgers pokonali New York Yankees o pierwsze mistrzostwo świata, Podres był znakomity. W tym klasycznym World Series Podres zanotował parę zwycięstw, w tym gem 2-0 w historycznym siódmym meczu.
„Wiele osób zastanawiało się, dlaczego Walter Alston (Menedżer Dodgera) rozpoczął mnie w tym siódmym meczu” – wspominał Podres. „Byłem dość młody i nie miałem świetnego sezonu. Ale chyba wszystko poszło dobrze.”
Podres szybko wyskoczył z bramki w ’ 55 z rekordem 7-2 do czerwca. Nagle doznał kontuzji i nie był nawet pewien, czy znajdzie się w składzie World Series.
kontuzja barku wylądowała na liście niepełnosprawnych. Po powrocie doznał kolejnej kontuzji, gdy ekipa z Ebbets Field przypadkowo uderzyła klatką uderzeniową w żebra podczas treningu przed meczem. Sezon zakończył z wynikiem 9-10.
„oni (Dodgers) nie byli nawet pewni, czy będę w spisie serii” – przypomniał Podres. „Ale miałem dobry wyjazd przeciwko Pittsburghowi pod koniec sezonu, aby to zrobić.”
a kiedy miał okazję, Podres z pewnością wykorzystał to w pełni.
w meczu nr 3 na Brooklynie we wrześniu 30 maja 1955 roku Podres świętował swoje 23 urodziny zwycięstwem 8-3, co dało mu 7 miejsce w meczu.
„po tym, jak wygrałem mecz 3, Alston powiedział mi, że jeśli będzie mecz 7, będę jego starterem” – powiedział Podres. „To dało mi dużo pewności siebie.”
w połączeniu z jego naturalnym zapasem pewności siebie, Podres okazał się zbyt dużym wyzwaniem-nawet dla potężnych Jankesów, którzy zawsze zapisywali swoje najlepsze mecze na Październik.
w ostatnim meczu Podres rozrzucił pięć trafień na shutout 2-0 nad oszołomioną publicznością na Stadionie Yankee. „menele z Brooklynu” w końcu dostali szansę świętowania.
„muszę podziękować Białemu Fordowi”, Podres pękł. „Pokonał nas w meczu 6, by dać mi szansę na historię.”
podczas gdy Podres na zawsze zostanie zapamiętany za swoje dramaty z 1955 roku, konsekwentnie wyróżniał się przez 15-letnią karierę w major league.
urodzony w Witherbee w Nowym Jorku, gdzie dorastał kibicując Dodgersom, Podres włamał się do Brooklynu w 1953 roku, gdy miał zaledwie 20 lat. W 33 startach ustanowił rekord 9-4. Z wyjątkiem 1956 roku, kiedy służył w marynarce, Podres występował w pierwszej lidze do sezonu 1969.
po powrocie z marynarki, Podres zaczął tam, gdzie skończył. W 1957 ustanowił rekord 12-9 i poprowadził National League z czasem 2,66 i sześcioma shutoutami.
wygrał co najmniej 13 meczów w każdym z kolejnych sześciu sezonów. W 1961 roku, w zaledwie czwartym sezonie Dodgers w Los Angeles, Podres zanotował wynik 18-5 i poprowadził ligę w zwycięskim procencie na .783.
W 1967 roku zaliczył 21 startów i miał rekord 3-l, kiedy to Tigers wygrali American League pennant race do ostatniego dnia sezonu.
„zanim dotarłem do Tygrysów, byłem za górką” – przyznał Podres. „Ale miło spędziłem tam czas. Mieszkaliśmy w Royal Oak i lubiłem iść na tor wyścigowy w Hazel Park.”
Podres jest również szczęśliwy-i całkiem dumny – z tego, że został wybrany do Polskiej Galerii Sław Sportu.
„Myślą, że jestem Hiszpanem, ale jestem Polakiem i Litwinem. To zaszczyt i jestem dumny, że jestem częścią organizacji, która ma tak wielu wybitnych sportowców.”
Podres zakończył karierę z rekordem 148-116 i czasem 3,67. Wystąpił w czterech World Series i ustanowił rekord 4-1 i 2,11 ERA.
Podres zawsze zostanie zapamiętany za swoje dramaty na Mistrzostwach Świata w 1955 roku. Ale jego rekord kariery dowodzi, że był czymś więcej niż ” jednosezonowym cudem.”
