odpowiedzialność za ugryzienie psa: statut i orzecznictwo Indiany

nasi prawnicy Indiana dog bite polegają na następujących statutach i orzecznictwie Indiany, aby zrozumieć niuanse prawa ugryzienia psa w Indianie. Zrozumienie tych informacji może być bardzo ważne dla twojej sprawy.

Kodeks indiański § 15-20-1-3

niniejszy statut określa elementy, które nakładają odpowiedzialność za ugryzienie psa na właścicieli psów. Odpowiedzialność jest nakładana, gdy pies, bez prowokacji, gryzie osobę, która działa pokojowo i znajduje się w miejscu, w którym właściciel psa ma obowiązek opieki. Statut Indiany dalej stwierdza, że właściciel psa jest odpowiedzialny w Indianie, nawet jeśli pies nigdy wcześniej nie zachowywał się w sposób złośliwy. W Uwagach do ustawy wyjaśniono, że właścicielowi psa nałożony jest bezwzględny obowiązek zapobiegania czyimś obrażeniom przez ugryzienie psa, jeśli ofiara znajduje się zgodnie z prawem na jego mieniu lub jeśli pies ugryzie osobę w miejscu publicznym. Dodatkowo, właściciel psa jest winien intruzowi obowiązek nie zaniedbania w ograniczaniu swojego psa w ich własności.

Plesha V.Edmonds, 717 N. e. 2d 981 (Ind. Tomografia komputerowa. App. 1999)

ten przypadek ilustruje obowiązek, jaki właściciel psa zawdzięcza intruzowi. W tym przypadku dzieci z sąsiedztwa rutynowo przecinają własność Pleashas, aby dostać się do sąsiedzkiego boiska do softballa. Pleasas byli tego świadomi i nadal na to pozwalali. Rozporządzenie county wymagane, że psy albo być na smyczy, łańcuch, lub ograniczone w ogrodzeniu na własność właściciela psa. Pleszowie nie mieli ogrodzenia, ale pozwalali swemu psu swobodnie wędrować po ich mieniu. Kiedy jedno z dzieci z sąsiedztwa zostało pogryzione przez psa Pleshasa podczas przechodzenia na boisko do softballu, Pleshowie zostali pociągnięci do odpowiedzialności za obrażenia dziecka. Ta sprawa wyjaśnia, że jeśli lokalne rozporządzenie reguluje uwięzienie psa, a to rozporządzenie zostanie naruszone, powodując obrażenia, sąd prawdopodobnie uzna właściciela psa za zaniedbanie.

Stewart v. City of Indianapolis, 798 n. e. 2d 863 (Ind. Tomografia komputerowa. App. 2003)

ten przypadek omawia, co właściciel nieruchomości musi zrobić, aby prawidłowo ograniczyć swojego psa. W tym przypadku Stewartowie trzymali psa w garażu z ledwo pękniętymi drzwiami, aby przepływało powietrze. Dziecko z sąsiedztwa próbowało czołgać się pod popękanymi drzwiami garażowymi i zostało pogryzione przez psa Stewartsa. Miasto Indianapolis wniosło pozew przeciwko Stewartom, zarzucając naruszenie lokalnego rozporządzenia, które regulowało zamykanie psów. Sąd spojrzał na dosłowną definicję słowa „ograniczyć” i stwierdził, że Stewarci właściwie zamknęli swojego psa, ponieważ pies nie był w stanie uciec od ich własności.

Kessel V.State Automobile Mutual ins. Co., 871 N. e. 2d 335 (Ind . Tomografia komputerowa. App. 2007)

ta sprawa dotyczy tego, co decyduje o tym, kto zapłaci za obrażenia pogryzione przez psa. W przypadku, gdy właściciel psa ma ubezpieczenie, ubezpieczenie zapłaci za obrażenia. Jednak sąd może nakazać osobie zapłacić za obrażenia ofiary ugryzienia psa. Problem z nakazaniem zapłaty osobie fizycznej polega na tym, że jeśli nie ma żadnych pieniędzy lub aktywów, może minąć miesiące lub lata, zanim poszkodowana strona zostanie kiedykolwiek wypłacona.

zazwyczaj przewoźnik ubezpieczeniowy właściciela psa będzie starał się znaleźć luki w polisach, aby nie musiał płacić. W tym przypadku przewoźnik ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej użył drobnego druku w swojej polisie, aby argumentować, że nie ponosi odpowiedzialności, ponieważ ugryzienie miało miejsce „w związku z działalnością gospodarczą na nieruchomości.”Ten język, w połączeniu z wyjątkowymi okolicznościami sprawy, skłonił sąd do stwierdzenia, że firma ubezpieczeniowa nie ponosi odpowiedzialności.

Baker V. Weather ex rel. Pogoda, 714 N. e. 2d 740 (Ind . Tomografia komputerowa. App. 1999)

czasami osoba ranna ugryzieniem psa może wyzdrowieć od właściciela, którego pies lokatora spowodował obrażenia. Ten przypadek ilustruje, co osoba poszkodowana musi wykazać, aby udowodnić, że właściciel jest odpowiedzialny. Aby właściciel był pociągnięty do odpowiedzialności, strona poszkodowana musi wykazać, że (1) właściciel sprawował kontrolę nad nieruchomością i (2) właściciel wiedział o błędnej skłonności psa. W tym przypadku właściciel wiedział, że pies często uciekał i gonił ludzi, ale nie był świadomy żadnego złośliwego zachowania. Sprawa ta jest ważna, ponieważ Sąd zdefiniował termin ” błędne zachowanie „jako” skłonność lub skłonność zwierzęcia do jakiegokolwiek działania, które mogłoby zagrozić bezpieczeństwu osoby lub mienia w danej sytuacji.”Akt zwierzęcia, a nie umysł zwierzęcia, determinuje niebezpieczną skłonność.