aby umożliwić leczenie chorób zębów i oszacować wiek makropodów, ważne jest zrozumienie sekwencji erupcji zębów. W badaniu Macropus giganteus wcześniejsze badanie wykazało wzór zębów: i3/ 1, c0/ 0, P2/ 2 i M4/ 4; jednakże proces wymiany trzonowej w każdym wieku nie został opisany . Ponadto w innym badaniu stwierdzono, że piąty ząb trzonowy okazjonalnie przedstawia ząb nadliczbowy . Kilka zdjęć kangura ząbkóww różnym wieku zostały opublikowane; dlatego konieczne jest dalsze badanie w celu wyjaśnienia różnychspekty uzębienia w tym konkretnym makropodzie.
choroby zębów są jedną z najczęstszych chorób u żyjących w niewoli makropodów . Zmiany mogą rozwijać się z powodu różnych bakterialnychinfekcje, których etiologie są wieloczynnikowe i obejmują kamień nazębny, utrzymanepost-funkcjonalne zęby trzonowe, zmienność środowiska, zimna pogoda i przepełnione captivepopulations . Dentaldisorders są często dokumentowane we wschodnich kangurach szarych (Macropusgiganteus) w ogrodach zoologicznych Kanazawa (Jokohama, Japonia). Zwierzęta te były młodsze niż 4 lata, a pierwotna zmiana (55 Z 58 przypadków zaburzeń uzębienia) była żuchwą zgodnie z 258 badaniami klinicznymi z udziałem 200 kangurów . Aby leczyć takie warunki, ważne jest zrozumienie sekwencji erupcji na każdym etapie życia zwierzęcia. Jednak identyfikacja zębów nie została dobrze opisana dla wschodniego kangura szarego, zwłaszcza u okazów młodszych niż 5-6 lat, czyli gdy dochodzi do wymiany przedtrzonowej i erupcji trzonowej .
celem niniejszej pracy było zatem zbadanie procesu wymiany przedtrzonowej i erupcji trzonowej u wschodniego kangura szarego oraz wyjaśnienie uzębienia w każdym wieku rozwojowym. Aby to osiągnąć, przeanalizowaliśmy obrazy radiograficzne i porównaliśmy je z tymi opublikowanymi w poprzednim raporcie .
Wschodnie kangury szare trzymane w ogrodach zoologicznych Kanazawa pochodzą zurrumbin Wildlife Sanctuary (Queensland, Australia) w 1986 roku i od tego czasu są hodowane i trzymane w obiekcie. W niniejszym badaniu stwierdzono 29 zwierząt (10 samców, 19 samic; Przedział wiekowy: 12 miesięcy do 10 lat 9 miesięcy) były badane w tej placówce (Tabela 1). Wykonano zdjęcia radiologiczne głów 27 z 29 kangurów; wykonano wiele zdjęć 9 zwierząt (Tabela 1). Zastosowano następujące cztery płaszczyzny radiograficzne: boczny, brzuszno-grzbietowy, lewy kąt (45°) i prawy kąt (45°). Dwa z 29 kangurów zmarły przed badaniem: samica w wieku 1 roku i 1 miesiąca (nr 28), która zmarła 3 miesiące po wyjściu z torebki; oraz samiec w wieku 2 lat i 2 miesięcy (nr 29). Ich czaszki zostały zbadane i oddzielone od czaszki przed wykonaniem radiografii. Radiografię kości czaszki wykonano pod kątem 45°. Lewa i prawa część żuchwy zostały podzielone, a radiografia została wykonana z boku w jednym z żuchw.
Tabela 1.
| Nie. | Płeć | Wiek) | Ilość частотb) |
|---|---|---|---|
| 1 | M | 1y1m | 1 |
| 2 | F | 12m−1y2m | 4 |
| 3 | F | 1y1m−1y2m | 2 |
| 4 | M | 1y8m | 1 |
| 5 | F | 1y11m | 1 |
| 6 | F | 1y11m | 1 |
| 7 | F | 1y12m | 1 |
| 8 | M | 2y1m | 1 |
| 9 | F | 2y1m−2y2m | 2 |
| 10 | M | 2y3m | 1 |
| 11 | F | 2y4m | 1 |
| 12 | F | 2y6m | 1 |
| 13 | F | 2y10m | 1 |
| 14 | F | 2y5m−3y1m | 3 |
| 15 | M | 3y1m | 1 |
| 16 | M | 3y3m−3y8m | 11 |
| 17 | F | 4y2m | 1 |
| 18 | F | 4y2m−4y4m | 2 |
| 19 | F | 4y4m | 1 |
| 20 | F | 4y7m−5y1m | 11 |
| 21 | M | 4y8m−5y3m | 15 |
| 22 | F | 4y9m−5y6m | 7 |
| 23 | F | 5y2m | 1 |
| 24 | M | 7y4m | 1 |
| 25 | F | 8y5m | 1 |
| 26 | F | 9y9m | 1 |
| 27 | M | 10y9m | 1 |
M: miesiąc; y: rok. a) kiedy wykonano zdjęcie radiograficzne. b) częstość występowania choroby w danym wieku. Przerwa wynosi 2 tygodnie lub 1 miesiąc. W nr 14 jest to 3 miesiące.
Schematy identyfikacji zębów kangura opisane w literaturze są niespójne. Jednak Luckett zilustrował relacje dP3-P3 przez ontogenetyczną ocenę homologii dentystycznych, a Kierdorf et al. zaadaptował je Luckett i dostarczył wyraźniejszych obrazów. W związku z tym schemat identyfikacji zębów 29 kangurów w niniejszym badaniu został opatrzony adnotacją zgodnie z raportem bykierdorfa i wsp. .
proces identyfikacji zębów według danych radiograficznych przedstawia się następująco. Po pierwsze, czy trzeci przedtrzonowiec (P3/3) był osadzony w kości, można było potwierdzić, że trzeci przedtrzonowiec liściasty (DP3) znajdował się poniżej P3 w szczęce, a dP3 powyżej P3 w żuchwie. W pewnym momencie, gdy P2/2 i/lub dP3/3 zostały odrzucone, a trzon(M4/4) nie pojawił się wyraźnie, trudno było odróżnić dP3/3 i M1/1. W tych przypadkach podłoże M1/1 było jasne, podczas gdy podłoże dP3/3 nie było.Po drugie, gdy pojawił się P3/3, można było potwierdzić, że P3/3 był mniejszy niż M1 / 1. Po trzecie, po wynurzeniu się M4/4 zidentyfikowano trzonowce z m1/1 toM4/4.
w jednym z kangurów (Nie 28), obie strony dP2/2, dP3/3 i M1/1 wybuchły, a obie strony P3/3 I m2/2 zostały osadzone w szczęce i żuchwie (rys. 1a i 1b). W drugim zwierzęciu (nr 29) obie strony M2/2 poruszały się horizontally i wybuchały zarówno w szczęce, jak i żuchwie, a obie strony m3/3 pojawiły się w tylnym obszarze obu szczęk i żuchwy (Fig. 1c i 1d). Obserwacje te są zgodne z obserwacjami żywych kangurów młodszych niż 2 lata i 5 miesięcy życia.
Zdjęcia radiograficzne czaszki kangura wschodniego (Macropusgiganteus). a) czaszkę i B) żuchwę czaszki samicy kangura wschodniego, która zmarła w wieku 1 roku i miesiąca życia (nr 28). (C)czaszka i (d) żuchwa czaszki samca wschodniego kangura szarego, który zmarł w wieku 2 lat i 2 miesięcy (nr 29). M2/2 poruszał się poziomo i wybuchał, a M3 / 3 pojawił się w wieku 2 lat.
obserwacje radiograficzne żywych kangurów podsumowano w tabeli 2. P3 / 300-1000Jednak wiek, w którym powstały dP2/2 i DP3/3, a P3/3 wybuchł, nawet pomiędzy lewą i prawą stroną, był zmienny wśród poszczególnych kangurów. P3 / 3 Zwykle wybuchał do 5 lat życia; reprezentatywny przykład (Nr 16) pokazano na Fig. 2A i 2b. w żuchwie P3 po raz pierwszy pojawił się i rozwinął się, aby zastąpić dP3, chociaż dP2 został już wyrzucony w niektórych kangurach. Następnie dP2 i dP3 zostały kolejno wyrzucone i P3 wybuchły.Następnie, w szczęce, w wielu przypadkach DP2 został odrzucony, a P3 zmniejszył się i zastąpił dP3. Ponadto M4 / 4 pojawił się z tyłu kości.
Tabela 2.
| wiek | Liczba | szczęka | żuchwa | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DP2 | dP3 | P3 | M1 | m2 | m3 | M4 | DP2 | DP3 | P3 | m1 | m2 | M3 | M4 | |||
| 12 m-1Y2 m | 3 | 7 | ○ | ○ | △ | ○ | −/△ | ○ | ○ | △ | ○ | – / △ | ||||
| R: 5/2 | R: 5/2 | |||||||||||||||
| L: 5/2 | L: 5/2 | |||||||||||||||
| 1y8m−2y10m | 11 | 13 | ○/▽/− | ○/ − | △/○ | ○ | ○ | △ | ○/ − | ○/ △/ − | △/○ | ○ | ○ | – /△ | ||
| R: 4/8/1 | R: 13/0 | R: 12/1 | R: 12/1 | R: 4/7/2 | R: 11/2 | R: 2/11 | ||||||||||
| L: 5/8/0 | L: 11/2 | L: 11/2 | L: 12/1 | L: 4/9/0 | L: 13/0 | L: 2/11 | ||||||||||
| 3y1m−4y4m | 6 | 17 | – | ○/− | △/○/− | ○ | ○ | ○ | −/△ | ○/ − | ▽ / − | △/ ○/ − | ○ | ○ | ○ | – /△ |
| R: 6/11 | R: 0/15/2 | R: 1/16 | R: 0/17 | R: 0/17 | R: 0/15/2 | R: 2/15 | ||||||||||
| L: 13/4 | L: 11/3/3 | L: 2/15 | L: 5/12 | L: 5/12 | L: 6/11/0 | L: 2/15 | ||||||||||
| 4y7m −5y6m | 4 | 34 | – | – | ○ | ○ | ○ | ○ | △/○ | – | – | ○ | ○ | ○ | ○ | ○ |
| R: 19/15 | ||||||||||||||||
| L: 19/15 | ||||||||||||||||
| 7y4m-10y9m | 4 | 4 | – | – | – | ○/ − | ○ | ○ | ○ | – | – | – | ○ / − | ○ | ○ | ○ |
| R: 2/2 | R: 2/2 | |||||||||||||||
| L: 2/2 | L: 2/2 | |||||||||||||||
○: wybuchł; △: pojawił się w kości (nie wybuchł);▽: sheding; -: nieobecny. a) liczba badanych kangurów. b) Częstotliwość obrazowania. m: miesiąc; y: rok; R: prawa strona; L: lewa strona. Nr 14 został sklasyfikowany zarówno w 1y8m−2y10m, jak i 3y1m-4y4m.
Zdjęcia radiograficzne czaszki samca kangura wschodniego (Macropusgiganteus). a) czaszka samca wschodniego kangura szarego (nr 16) w wieku 3 lat i 3 miesięcy oraz b) 4 lat i 4 miesięcy. W szczęce dP3 został zastąpiony przez P3; w żuchwie P3 zazębił się i zastąpił DP3 po zrzuceniu dP2 i dP3. Pozostałości ofM4/4 przedstawiono w lit.a) i ujawniono w lit. b). C) czaszka kangura Wschodniego w wieku 4 lat i 8 miesięcy (nr 20).Wybuchł M4/4, A wybuch M4 w żuchwie był większy niż w szczęce. d) czaszka samca wschodniego kangura szarego w wieku 9 lat 9 miesięcy (nr 26). Zrzucono P3 / 3 i m1 / 1.
w końcu wybuchł M4/4, a wszystkie zęby pojawiły się, gdy dzieci miały około 5 lat (rys.2c). M4 wybuchło w żuchwie, a następnie M4 w szczęce. TheP3 / 3 i M1 / 1 zarówno w szczęce, jak i żuchwie kolejno wylały się w wieku 7 lat i 4 miesięcy (rys.2d i Tabela 2).
niniejsze badanie ujawniło proces wymiany zęba i erupcji we wschodniej greykangaroo w różnym wieku. Podsumowując, Sekwencja erupcji zębów stałych była M1-M2-M3-P3-M4 (czasami M1-M2-P3-M3-M4) w szczęce i żuchwie. Ponadto w badaniu przedstawiono zdjęcia radiograficzne zarówno szczęki, jak i żuchwy. Te obrazy mogą być przydatne do identyfikacji zębów, zwłaszcza podczas leczenia. Wcześniejsze badania przedstawiały tylko kilka obrazów opisujących identyfikację zębów lub przedstawiały procesy wymiany zęba i erupcji tylko w szczęce, a także nie opisywały wieku związanego z każdym etapem procesu . Badania te dostarczyły przybliżonych informacji w celu identyfikacji zębów i procesu wymiany zęba i erupcji. Jednak do celów klinicznych ważne jest, aby uzyskać graficzne zrozumienie identyfikacji zębów, oprócz procesu wymiany i erupcji w każdym wieku. Dlatego wyniki tego badania mogą dodać do aktualnej bazy wiedzy.
wymiana dP2/2 i DP3/3 byP3 / 3 zarówno w szczęce, jak i żuchwie była zmienna, nawet między lewą i prawą stroną, u poszczególnych kangurów. W żuchwie, P3 ogólnie nadepnął dP3 przed DP2 i dP3 zostały zrzucone. Jednak w niektórych przypadkach dP2 został odrzucony jako pierwszy, a DP3 został zastąpiony przez P3, ordP2 pozostał po wybuchu P3. Natomiast w szczęce DP2 został odrzucony, zanim DP3 został zastąpiony przez P3. W większości przypadków wymiana nastąpiła w żuchwie wcześniej niż w szczęce. Przyczyna tego jest niejasna i w związku z tym konieczne są dalsze badania.
mamy udokumentowane, że zaburzenia zębów są powszechne u wschodnich kangurów szarych (głównie w wieku poniżej 4 lat), a główne zmiany to żuchwa . Chociaż te zaburzenia zębów są spowodowane przez różnychzagrożenia bakteryjne , uważa się, że zakażenie Fusobacterium necrophorum jest główną etiologią, podczas gdy zastąpienie trzonu i erupcja są również uważane za przyczynowe. Głównym objawem jest obrzęk wżuchwy. Z naszego doświadczenia wynika, że często obserwuje się obrzęk błony śluzowej, a zapalenie kości i szpiku jest potwierdzane za pomocą radiografii.
niniejsze badanie wykazało, że wymiana dP2 i dP3 na P3 oraz erupcja M4 wystąpiły wcześniej w żuchwie niż w szczęce. Jednak długość łuku żuchwy może nie być odpowiednia dla wybrzuszonego zęba, w związku z czym zęby w żuchwie mogą wykazywać stłoczenie. W związku z tym, ze względu na ograniczoną przestrzeń, zapalenie może być łatwo wywołane, gdy P3 lub M4 wybucha.
