dyskusja
dane z tego wstępnego badania sugerują, że BKT jest wykonalne do administrowania i może być dobrym narzędziem do identyfikacji zaburzeń kinestetycznych u osób z łagodnym do umiarkowanego udarem połowiczym. Według naszej wiedzy jest to pierwszy raport z klinicznego narzędzia o potencjale ilościowego określenia KINESTEZJI po udarze mózgu. Kinestetyczna świadomość informuje o ruchu; nic więc dziwnego, że zidentyfikowano silny związek między BKT a subiektywną oceną uczestników, jak dobrze wykonują zadania pod pachami (mal), a miarami obiektywnymi (Wolf i BBT). Możliwe jest również, że zdolność uczestnika do generowania mocy silnika wpłynęła na wyniki BKT w tym badaniu.Określenie dyskretnego wkładu somatosensorycznego i motorycznego w to zadanie sensorimotoryczne jest obszarem przyszłych badań.
zaburzenie somatosensoryczne po udarze jest trudne do rozpoznania, chyba że utrata jest wyraźna. Charakter i zakres zaburzenia somatosensorycznego po udarze ma byćtrudne do opisania ze względu na wiele czynników, w tym: 1)niejednorodność udaru; 2) wielokrotne modalności somatosensoryczne; 3) wiele obszarów ciała dokonane; i 4) niedostatek odpowiednich narzędzi pomiarowych. Nasze stwierdzenie, że BKT nie był związany z percepcją dotyku lub wydajnością dotykową, jest spójne z dowodami na to, że istnieje niewielka zgodność między modułami w zaburzeniach somatosensorycznych18 po udarze. Próg percepcji dotyku jest niski w hierarchii somatosensorycznej19 i odzwierciedla funkcję receptora skórnego palca środkowego bez wymogu ruchu. Pośpiech jest miarą wydajności dotykowej, która wymaga receptorów skórnych dłoni, receptorów proprioceptywnych UE oraz aktywnego ruchu i jest przykładem procesu somatosensorycznego wyższego poziomu19. BKT byłby również uważany za wyższy poziom, biorąc pod uwagę, że skalowanie odległości jest wymagane z propriocepcją Ueiaktywny ruch jest niezbędny do zadania. W związku z tym, o ile BKT podziela wymóg informacji proprioceptywnej UE, różni się od obu innych stosowanych tu środków sensorycznych tym, że dane wejściowe nie będą napędzać wydajności. Podobnie jak w przypadku wszystkich badań tej wielkości, interpretacja powinna być wykonywana z ostrożnością.
w porównaniu z powszechnie stosowaną metodą dopasowywania pozycji łącznej20, BKT ma następujące zalety. Po pierwsze, theBKT ma skalę współczynnika pomiaru. Wyniki BKT z tego badania były normalnedystrybuowane i wynosiły od 3,2 do 12,4 cm błędu po udarze i od 2,3 do 9.2 cmerror dla uczestników porównania. Skale wskaźników pomiaru są jednoznaczne i dopuszczajewszystkie operacje matematyczne i statystyczne17.Po drugie, dostępne są dane normatywne według grup wiekowych8, eliminując potrzebę porównywania z kończyną ipsilesional, co może być problematyczne, jak omówiono poniżej. W porównaniu z robotami5 główną zaletą BKT jest to, że jest on swobodnie dostępny i nie wymaga specjalnego sprzętu do administrowania, dlatego jest praktyczny dla terapeutów w placówkach na całym świecie. Główną wadą jest to, że wyniki BKT są oparte na Lokalizacji celu; inne wskaźniki, które mogą odzwierciedlać kinestezję, takie jak szybkość ruchu i płynność osiągania trajektorii i opóźnienie reakcji, nie są kwantyfikowane za pomocą BKT. Porównania w większych badaniach z wykorzystaniem złotego standardu pomiaru upośledzenia ruchowego, takich jak robotyki5, są potrzebne do dalszej walidacji BKT jako metody kwantyfikacji Post-strokekinestezji.
co ważne, dokładny udział zaburzeń motorycznych i somatosensorycznych w wynikach BKT w tym badaniu jest niepewny. Jest to podstawowe ograniczenie próby określenia ilościowego upośledzenia odporności przy użyciu ukierunkowanego zadania osiągania w tej populacji. Ograniczenie to stosuje się do prostych testów, takich jak BKT, jak również do zaawansowanych rozwiązań, takich jak robotyki5. Po udarze, słaba dokładność podnoszenia może być spowodowana ograniczoną mocą silnika w porównaniu ze słabą kontrolą ruchu do upośledzonego zmysłu kinestetycznego, ten ostatni jest tym, co dążymy do oszacowania za pomocą BKT. Jeden z uczestników, który spełnił kryteria tego badania, nie był w stanie wykonać BKT z powodu niewystarczającej zdolności motorycznej, aby dotrzeć na stronę testową, podkreślając to. Sugerujemy, że ograniczenie to można rozwiązać, ustalając minimalną liczbę motocykli dla BKT. Minimalne kryteria motoryczne pozwoliłyby ustalić, że jednostka ma zdolność motoryczną do wykonywania reach, najlepiej pozostawiając zmysł kinestetyczny jako podstawową zmienną uchwyconą. Stopień, w jakim standaryzowane wysokości stołu i krzeseł miały wpływ na wyniki BKT w tym badaniu, nie jest znany. Ograniczeniem tego konkretnego badania jestduża wielkość próby; w związku z tym wyniki nie mogą uogólniać się na populację osób z łagodnym i umiarkowanym udarem.
jako grupa, uczestnicy po udarze mózgu w tym badaniu również wykonywali znacznie więcej na BKT z ich IPSILESIONAL UE niż grupy porównawcze podejrzewające, że BKT może być wrażliwy na subtelne ipsilesionalne zmiany w świadomości kinestetycznej (Fig.1B). Po jednostronnym udarze odnotowano również zaburzenia czynności układu odpornościowo-ruchowego21, zręczność ręczna3, osiąganie układu odpornościowego22 i moduł siły uchwytu23. Chociaż możemy tylko przewidzieć problem przetwarzania sensorimotorycznego, który powoduje upośledzenie funkcji ipsilesional, te dane i inne badania5, 21 sugerują, że dwustronne półkule mają wpływ na normalną wydajność kinestetyczną. Ponadto dane te wywołują pojęcie UE „nienaruszonej” i podkreślają znaczenie korzystania z grup porównawczych dla normatywnych danych dotyczących wydajności UE.
BKT może być użytecznym narzędziem klinicznym z dodatkowym rozwojem.Zalety BKT obejmują to, że jest niedrogi, standaryzowany, wymierny i szybki w administrowaniu. Wyniki tego badania nie sugerują istnienia efektu ceilingeffect, w przeciwieństwie do oceny sensorycznej Nottingham i oceny Fugla-Meyera24. Niskie wartości RSEM sugerują, że wyniki BKT mogą zapewnić stosunkowo dokładne oszacowanie populacji. Proste instrukcje mogą ograniczać potencjał do zakłócania przez zaburzenia poznawcze widoczne z innymi środkami somatosensorycznymi. Przyszłe badania powinny być ukierunkowane na ustalenie ważności, niezawodności i minimalnej klinicznie istotnej różnicy w populacji po udarze. Należy ustalić minimalną liczbę motocyklistów. Interesujące jest również to, czy wyniki BKT byłyby przydatne do przewidywania regeneracji motorycznej po udarze mózgu i czy środek będzie wrażliwy na zmiany po rehabilitacji UE.
implikacje dla poprawy identyfikacji upośledzenia kinestetycznego po udarze obejmują lepsze zrozumienie upośledzenia, które skutkują nieuporządkowanym osiągnięciem, ulepszonym przydziałem zabiegów rehabilitacyjnych i możliwą prognozą odzyskiwania ruchu. Dane z tego wstępnego badania sugerują, że po dalszym udoskonaleniu BKT może stać się cennym klinicznym miernikiem świadomości kinestetycznej.
