komórki Kupffera są największą populacją makrofagów tkankowych. Są one rozprowadzane głównie w świetle sinusoidów wątrobowych i wykazują aktywność endocytarną przeciwko materiałom krwiopochodnym przedostającym się do wątroby. Czynnik stymulujący kolonie makrofagów i inne czynniki wzrostu regulują różnicowanie się komórek Kupffera w okresie płodowym i dorosłym. Ze względu na unikalne cechy tkanki, komórki Kupffera odgrywają istotną rolę nie tylko w obronie gospodarza, ale także w odpowiedzi homeostatycznej tkanki. Receptory padaczkowe makrofagów i oksygenaza hemu ulegają ekspresji w komórkach Kupffera od wczesnego stadium ontogenezy. Receptory zmiatające biorą udział nie tylko w metabolizmie lipidów, ale także w mechanizmie bakteriobójczym. Oksygenaza hemu w komórkach Kupffera jest niezbędna do produkcji bilirubiny. W niniejszym przeglądzie opisano mechanizm rozwoju i działania funkcjonalne komórek Kupffera. Dowody sugerują, że komórki Kupffera reprezentują odrębną populację komórek z unikalnymi mechanizmami różnicowania, funkcjami metabolicznymi i reakcją na czynniki zapalne.
