Rycerz śmiejącego się drzewa

Rycerz
śmiejące się drzewo

Burza Mieczy (wspomniana)

uśmiechnięte drzewo serc

Rycerz śmiejącego się drzewa był tajemniczym rycerzem, który walczył podczas turnieju w Harrenhal w 281 roku n. e. Bronił honoru crannogmana, wyzywając i pokonując trzech rycerzy, których giermkowie zastraszali crannogmana, żądając, aby ukarali giermków w celu odkupienia ich koni i zbroi.

Rycerz śmiejącego się drzewa jest tak zwany ze względu na blazon na jego tarczy, uśmiechnięty dziwak. Jego prawdziwa tożsamość pozostaje nieznana. Według półksiężyca, prześladowanym crannogmanem był Howland Reed.

Historia

większość informacji o rycerzu śmiejącego się drzewa pochodzi z historii opowiedzianej przez Meerę Reed Branowi Starkowi. Jako wstęp do jej historii, Meera sugeruje, że ten rycerz „mógł być crannogmanem”, do którego jojen Reed dodaje „lub nie”. Jojen spodziewa się, że Bran słyszał tę opowieść „sto razy” od swojego ojca, Eddarda Starka, ale Bran zaprzecza jej znajomości. Później wyjaśnia, że to stara Nan opowiadała mu historie, a nie jego ojcu.

według opowieści Meery, crannogman-najprawdopodobniej jej własny ojciec, Howland Reed-wziął udział w turnieju w Harrenhal, znajdując tam Aerysa II Targaryena („króla”) i Rhaegara Targaryena („księcia Smoka”). Targaryenowie byli Gwardią Królewską („białe miecze”), aby powitać w swoich szeregach Jaime Lannistera („nowego brata”). Na podstawie ich znanego składu z tamtych czasów obecni rycerze to Lord Commander Gerold Hightower, Jonothor Darry, Arthur Dayne, Lewyn Martell, Barristan Selmy i Oswell Whent.

wśród Lordów obecnych w turnieju byli Robert Baratheon („władca burzy”) i Mace Tyrell („władca róży”). Szczególnie nieobecny był Tywin Lannister („Wielki Lew skalny”). Meera donosi, że Tywin zerwał z Aerys i celowo trzymał się z daleka. Jednak wielu rycerzy i chorągwi z rodu Lannisterów uczestniczyło w turnieju. Wśród obecnych kobiet była Elia Martell („żona księcia smoków”) i tuzin jej towarzyszek. Walter Whent z Harrenhal był gospodarzem turnieju. Jego córka królowała jako królowa miłości i piękna na otwarciu turnieju, choć jej tytuł musiał zostać obroniony przed pretendentami. Jej mistrzami byli czterej bracia i sławny wujek, Oswell Whent.

Ilustracja z 1881 roku. Grafika Alfreda Fredericksa, obecnie w domenie publicznej. Użyty do zilustrowania pojedynku Rycerza śmiejącego się drzewa i Rycerza jeżozwierza na stronie internetowej „Sztuka lodu i ognia”.

crannogman zastraszany był przez trzech giermków, z których żaden nie miał więcej niż piętnaście lat. Miał już „dorosły do męskości”, ale wszyscy chłopcy byli od niego większymi rozmiarami. Jego jedyna broń ofensywna, włócznia z trzema bolcami, została łatwo wyrwana przez przeciwników. Następnie został wrzucony do ziemi. Napastnicy wielokrotnie wyśmiewali go, pchali i kopali. Pomoc przybyła w osobie Lyanny Stark („wilczyca”), która z oburzeniem krzyknęła, że Howland jest bannermanem jej ojca. Pobiła jego napastników mieczem turniejowym, rozpraszając ich.

crannogman został ranny i Lyanna zabrała go z powrotem do swojej „legowiska”, prawdopodobnie namiotu. Oczyściła jego rany i związała je płótnem, a następnie przedstawiła gościa swoim braciom Brandonowi Starkowi („dziki wilk”), Eddardowi Starkowi („cichy Wilk”) i Benjenowi Starkowi („szczeniak”). Tego wieczoru Lyanna przekonała crannogmana, aby wziął udział w uczcie rozpoczynającej turniej. Upierała się, że jest wysoko urodzonym i ma takie samo prawo do uczestnictwa, jak ktokolwiek inny. Niełatwo było odmówić” wilczej pokojówce”. Benjen znalazł dla niego odpowiedni strój. W Harrenhal jadł i pił ze Starkami. W ich tabeli znalazły się również niektóre miecze Starków, w szczególności członkowie domów Dustin („barrowdown men”, „men from the barrowlands” lub Barrowton), Hornwood („moose”), Mormont („bears”) i Manderly („mermen”).

podczas uczty książę Rhaegar Targaryen, znany muzyk, wykonał smutną i piękną piosenkę, która sprawiła, że Lyanna płakała; kiedy Benjen dokuczał jej z płaczu, wylała mu wino na głowę. Był tam oficer werbujący Nocnej Straży, próbując przekonać rycerzy do przyłączenia się do Straży. Robert Baratheon brał udział w konkursie picia z Richardem Lonmouthem („rycerz czaszek i pocałunków”). Meera zaznacza, że Robert wygrał konkurs. Crannogman skupił swoją uwagę na Asharze Dayne („pokojówce o roześmianych fioletowych oczach”), towarzyszce Elii, która tańczyła na zmianę z różnymi partnerami. Pierwszy członek Gwardii Królewskiej (jej brat Arthur Dayne lub zauroczony Barristan Selmy), drugi Oberyn Martell („czerwony wąż”), trzeci Jon Connington („lord of griffins”) i wreszcie Eddard Stark. Eddard był zbyt nieśmiały, by poprosić ją o taniec, więc Brandon poprosił ją w imieniu swojego brata.

jeszcze podczas uczty, zarówno crannogman, jak i Lyanna rozpoznali trzech bullying squires. Jeden służył rycerzowi widły (Dom Haigh), drugi jeżozwierz (Dom Blount), a ostatni chłopiec służył rycerzowi dwóch wież (Dom Frey). Wskazała je swoim braciom. Benjen zaproponował crannogmanowi znalezienie konia i zbroi, aby się pomścić. Nie odpowiedział, rozdarty niezdecydowaniem. Jego duma wymagała zemsty, ale bał się przegrać i zrobić z siebie głupca, przynosząc wstyd swojemu ludowi. Nie był rycerzem i nie był przyzwyczajony do koni i lanc. Przed pójściem spać w namiocie Eddarda, gdy” cichy Wilk ” zaoferował mu gościnę, modlił się do starych bogów.

podczas pierwszych dwóch dni turnieju, rycerz jeżozwierz, rycerz widły i rycerz dwóch wież zdobyli miejsce wśród mistrzów, wszystkie w potyczkach. Późnym popołudniem drugiego dnia na listach pojawił się tajemniczy rycerz „niski”. Jego zbroja składała się z niedopasowanych kawałków pancerza, które wydawały mu się źle dopasowane. Jego tarcza była blazonowana wizerunkiem „białego dziwaka ze śmiejącą się czerwoną twarzą”. Opowieść wcześniej wspomina, że crannogman miał ze sobą „skórzaną tarczę”, ale nie precyzuje, czy była to ta sama tarcza. Tajemniczy rycerz wyzwał i pokonał wszystkich trzech wcześniej wymienionych rycerzy, zdobywając opiekę nad ich końmi i zbrojami. Żaden z nich nie był szczególnie popularny, więc małolaci dopingowali tajemniczego „Rycerza śmiejącego się drzewa”. Gdy pokonane trio chciało odkupić swoją dawną własność, rycerz oświadczył mu, że powinni nauczyć swoich chamskich dziedziców honoru. Jego głos brzmiał „Boom” przez jego ster. Trio zaczęło Ostro karcić swoich giermków.

tajemniczy rycerz przyciągnął niechcianą uwagę. Robert Baratheon i Richard Lonmouth byli zdecydowani zdemaskować go, podczas gdy król Aerys był pewien, że człowiek jest jego wrogiem. Król był przekonany, że drzewo na tarczy tajemniczego rycerza śmieje się z niego. Zdecydował, że tajemniczym rycerzem jest Ser Jaime Lannister, który powrócił na turniej, sprzeciwiając się rozkazowi aerys, aby chronić królową Rhaellę i księcia Viserys w King ’ s Landing. Aerys opowiedział swoje wierzenia każdemu, kto chciał słuchać, i wściekle rozkazał swoim rycerzom pokonać Rycerza śmiejącego się drzewa, gdy joustowie powrócili następnego ranka, aby zdemaskować go i zdemaskować.

jednak następnego dnia odkryto, że rycerz zniknął. Król się tym rozgniewał, pewien, że ktoś mu bliski dał Ostrzeżenie ” temu zdrajcy, który nie pokaże twarzy.”Rozgniewana Aerys wysłała swoich ludzi, w tym księcia Rhaegara, na poszukiwanie zaginionego rycerza, ale znaleziono tylko jego tarczę, porzuconą na drzewie.

Lyanna Stark jako Rycerz śmiejącego się drzewa, Luisa Cruz

historia Meery zawiera kilka potencjalnych wskazówek na temat tożsamości tajemniczego rycerza. Fani często opierali swoje dowody na rzekomej tożsamości na zniknięciu Lyanny krótko po turnieju.

• tajemniczy rycerz musiał być kimś, kto wiedział o doświadczeniach Howlanda Reeda z dziedzicami i był zmotywowany do pomszczenia go. Dla fanów wskazuje to na rodzeństwo Starka i samego Howlanda Reeda, ponieważ książki nie wspominają o nikim innym zauważającym incydent.
• jego wzrost był poniżej średniej, inaczej nie byłoby to odnotowane w pierwszej kolejności.
• niedopasowana Zbroja wskazywałaby na to, że rycerz nie ma dostępu do zwykłej zbroi lub ma zwykłą zbroję z oznaczeniami ostrzegawczymi.
• boomujący głos najprawdopodobniej nie był zwykłym głosem rycerza.
• obraz weirwooda sugeruje związek ze starymi bogami i północą.
• był wystarczająco kompetentny w walce, aby pokonać trzech rycerzy, którzy przetrwali pierwszy dzień turnieju, ale ponieważ żaden z nich nie był szczególnie znany, nie musiał być niezwykle wykwalifikowany.
• Meera była zaskoczona, że Bran nigdy wcześniej nie słyszał tej historii, co sugeruje, że rycerz mógł być albo Starkiem, albo kimś bliskim rodzinie.