ale pomimo jego rozgłosu za to, że jest bolesnym przedmiotem, Klasa Biostatystyki Turnera—i sama Turner-zyskały reputację ulubieńców DGHI.
” myślę, że wokół kursu jest dużo niepokoju, a byłoby ogólnie i zrozumiale, bo to takie trudne. Pojęcia nie są proste. Myślę, że spośród wszystkich podstawowych zajęć większość czasu uczniowie spędzają na moich zajęciach”, mówi.
jaki jest jej sekret? Aby pomóc studentom połączyć się, budować społeczność i uczyć się na początku semestru, Turner tworzy stałe zespoły, które określa jako ” zróżnicowane „pod względem doświadczenia i” tworzone przy użyciu nieprzypadkowego przydziału.”
” staram się znaleźć kogoś, kto ma doświadczenie w biostatach i epidemiologii w każdym zespole. I mówię im, że praca w zespole może być trudna, ale nie zawsze możemy wybierać członków naszych zespołów. Staramy się jak najlepiej odzwierciedlać to, jak to jest w prawdziwym życiu. Może to prowadzić do frustracji, ale widzę studentów później, w drugim semestrze, którzy mówią: „Och, teraz rozumiem, dlaczego zrobiłeś to, co zrobiłeś. Uwielbiam mój zespół, oni naprawdę mi pomagają ” – mówi Turner, który uzyskał doktorat ze statystyki na McGill University, a następnie przez cztery lata pracował jako współpracujący biostatysta w departamencie statystyki medycznej na Wydziale Epidemiologii i Zdrowia Ludności w London School of Hygiene and Tropical Medicine (Lshtm). Ma duże doświadczenie w pracy zarówno w badaniach epidemiologicznych, jak i badaniach randomizowanych w wielu istotnych obszarach w krajach rozwiniętych i ubogich w zasoby.
podczas gdy ona rozumie strach, jaki niektórzy uczniowie czują o klasie, Turner mówi, że większość uważa, że jest to okazja do budowania społeczności wśród studentów DGHI, którzy obejmują studentów pierwszego roku studiów magisterskich i garstkę doktorantów DGHI, a czasami niektórzy doktorzy związani z DGHI.
co to jest biostaty?
Biostatystyka to szerokie pojęcie. Definicja quickie wykorzystuje dane, zazwyczaj z dużych próbek, aby spróbować wywnioskować coś o populacjach.
„w globalnym zdrowiu większość moich studentów będzie stosować zebrane dane na temat populacji do badań medycznych i zdrowia publicznego”, mówi Turner.
tak więc, na przykład, populacje, które badają, mogą być tak duże jak USA lub Kenia, lub być tylko segmentem większej populacji, takiej jak ludzie cierpiący na HIV w kraju lub Społeczności.
część” bio „w statystykach jest ” bardzo północnoamerykańskim terminem”, mówi Turner. „To, co w Wielkiej Brytanii i Europie nazywają” statystyką medyczną. Ale lubię „biostatystykę”, bo wydaje się nieco szersza.”
jej celem dla studentów DGHI jest pomoc im w zrozumieniu świata poprzez dane, a w szczególności dane z próbek, a nie całej populacji.
praca domowa: dawać czy nie dawać więcej
„Aby naprawdę przetrawić i zrozumieć materiał, muszą o tym cały czas myśleć”, mówi.
klasa ma też komponent epidemiologiczny. Zazwyczaj tylko około jedna trzecia jej uczniów była wcześniej narażona na epidemiologię. Wiele programów magisterskich w zakresie zdrowia publicznego oferuje studentom dwie oddzielne klasy dla biostatów i epidemiologii, ale lubi połączone podejście.
„zdecydowaliśmy się je połączyć, ponieważ naprawdę balansują i wzajemnie się uzupełniają. Przeplatając je w jeden kurs, możemy lepiej czerpać z powiązań między nimi ” – wyjaśnia.
podczas gdy dane jakościowe mogą dać wgląd badaczom, biostats koncentruje się na danych ilościowych—liczbach, kwotach. Turner kazała swoim studentom analizować liczby zarówno w lokalnych badaniach, jak i dużych międzynarodowych badaniach klinicznych. Lokalny aspekt sprawia, że wydaje się bardziej namacalny i łatwiejszy w zarządzaniu-mówi. A dekonstrukcja większych badań pomaga studentom zobaczyć, że będą w stanie publikować w dużych, renomowanych czasopismach.
„Czytając prawdziwą literaturę i wykorzystując metody ilościowe, możemy użyć naszego zdrowego rozsądku i tych podstawowych narzędzi, aby naprawdę ocenić bogatą wiedzę i dowody. Uczą się, że podejmujemy wiele decyzji za pomocą biostatów, wokół programów i strategii, których używamy, aby sprostać największym wyzwaniom w globalnym zdrowiu. W końcu wykorzystujemy dane ilościowe do informowania o naszej praktyce. Myślę, że to całkiem fajne.”
