ten tekst pochodzi z www.goete.eu/glossary
społeczeństwo wiedzy jest terminem opisującym społeczeństwa, które pod względem ekonomicznym i kulturowym charakteryzują się wysokim stopniem zależności od ich potencjału do tworzenia wiedzy naukowej i technicznej. W oparciu o technologie przetwarzania danych w erze informacji typowym elementem jest strategiczne wykorzystanie wiedzy jako czynnika konkurencji gospodarczej między narodami, a także między firmami i usługami wewnątrz Narodów. Dlatego badania i rozwój (R&D) są silnie powiązane. Wiedza staje się szczególnym dobrem na rynku i towarem. W ujęciu ekonomicznym społeczeństwa wiedzy inwestują w edukację i szkolenie ludzi, aby budować zasoby kapitału ludzkiego, które powinny umożliwić im spełnienie oczekiwań, utrwalenie tradycji i, co ważniejsze, wykorzystanie wiedzy do rozwoju innowacji. Ważnymi zasadami w społeczeństwie opartym na wiedzy są tworzenie sieci kontaktów między producentami wiedzy, skuteczność w stosowaniu, kontrolowaniu i ocenianiu oraz uczeniu się. W celu odróżnienia różnic w jakości wiedzy i instytucji wiedzy istnieje duże zainteresowanie rankingiem działań edukacyjnych. Status społeczny jednostek jest silnie zależny od stopnia ich osiągnięć edukacyjnych. Jako wyraz późnej nowoczesności społeczeństwa wiedzy cechuje refleksyjne sumienie dotyczące procesów konstrukcyjnych i metodologicznych. Konsekwencje pedagogiczne są ustalone w oczekiwaniu, że każdy jest w procesie uczenia się przez całe życie, aby poradzić sobie z co najmniej odpowiednimi częściami nadchodzącej ilości nowej wiedzy i ze zmniejszającym się znaczeniem starej wiedzy. Kluczowym atrybutem społeczeństwa opartego na wiedzy jest niezwykły wzrost złożoności wiedzy, który dotyczy nie tylko jednego kraju, ale całego świata. Wspierana przez szybką komunikację (internet) ilość informacji nie może być obsługiwana tylko przez jednostki, ale musi towarzyszyć im programy nauczania i strategie edukacyjne, aby rozróżnić znaczenie informacji i znaleźć osobiste podejście do złożoności wiedzy. Między indywidualizacją uczenia się a globalizacją dystrybucji wiedzy rola nauczycieli staje się coraz ważniejsza jako pośredników.
