Wystawa króla Tutanchamona w muzeum De Young Król Tutanchamon, król Tutanchamon, patroni Tutanchamona podziwiają maską Zdjęcia publikuje 22.09.1979, str… 4
Wystawa króla Tutanchamona w muzeum De Young, Tutanchamon, król Tutanchamon, dotykowe wystawa Tutenchamona ślepy patron czuje репликафото z dnia 23.07.1979, str. 15
wystawa króla Tutanchamona w Muzeum De Youngkinga Tutanchamona,króla Tutanchamona, patrona Tutanchamona podziwia rzeźbę Dodie RosekransPhoto ran 06/1/1979, p. 25
wystawa King Tut w Muzeum De Younga w 1979 roku jest jednym z tych wydarzeń, w których szum zaczyna wypaczać rzeczywistość. Było tak wiele lokalnych relacji telewizyjnych, opowieści z gazet i rozmów o chłodnicy wody, że szczerze nie byłem pewien, czy uczestniczyłem w wydarzeniu jako dziecko, czy po prostu podniosłem wspomnienia innych przez osmozę.
pamiętam, jak dzieciaki rozmawiały o królu Tutu na placu zabaw w Washington Elementary School w Burlingame, gdzie byłem drugoklasistą. Wyobraź to sobie. W czasie, gdy rozpoczęła się era kinowych hitów i „Battlestar Galactica” był na antenie, 7-latki rozmawiały o Wystawie Sztuk Pięknych. Przez następny rok czarno-złote koszulki ze sklepu tutte były prawie tak popularne jak ich odpowiedniki z” Gwiezdnych Wojen”.
spojrzałem na relację kroniki z tego wydarzenia, a szum był taki, jaki zapamiętałem. Jeden z artykułów dotyczył rabunku na autostradzie za 4,50$. Urzędnicy De Young wyjaśnili, że muzeum nie było częścią pierwotnego konsorcjum, które sprowadziło Tut do stanów, i nie mieli wielkiego sponsora, który rekompensowałby koszty wysyłki i bezpieczeństwa.
wystawa, która została otwarta dla publiczności 1 czerwca 1979 roku, zawierała 55 przedmiotów z grobowca egipskiego faraona Tutanchamona, w szczególności Złotą Maskę śmierci i trumnę, w której znajdowały się niektóre organy wewnętrzne chłopca króla.
w latach 60. w Pałacu Legii Honorowej odbyła się wystawa Tut, ale nie złapała ona takiej samej fali ducha czasu. Tut przybył w 1979 roku po trzech latach głównie we wschodnich stanach, a rok po tym, jak piosenka Steve ’ a Martina „King Tut” zdobyła status platynowej płyty. Szum był poza skalą.
czytając relację kroniki z 1979 roku King Tut teraz, po 15 latach pracy w gazecie, mogę sobie wyobrazić redaktorów i dziennikarzy na spotkaniu, rozpaczliwie szukających pomysłów i wybierających nawet te złe. Wśród pięciu artykułów, artykułów i felietonów, które trwały 2 czerwca, był reporter, który próbował wkraść się na wystawę. (Odniósł sukces.)
artykuł na pierwszej stronie, dobrze napisany przez reportera Chronicle Don Wegarsa, opisuje zaskakująco uporządkowaną scenę, mniej chaotyczną dzięki mądrej decyzji Muzeum, aby dać ludziom bilety z „czasem rozpoczęcia” W 15-minutowych odstępach. Mądrego pomysłu Disneyland nie wymyśliłby jeszcze przez kilka dekad.
Oto Mój ulubiony akapit z jego kawałka:
„czasami wewnątrz muzeum trzy lub cztery osoby stłoczyły się w tej samej przestrzeni, aby zastanowić się nad spektakularnymi skarbami wyłożonymi przed nimi pod pleksiglasem” – napisał Wegars. „Czasami pojawiały się szmer podziwu i zazdrości, a niemal pogrzebowe napięcie zdawało się czasami otaczać widzów. … Ale to było w sklepie z pamiątkami King Tut. Dalej w muzeum, gdzie znajdowało się 55 pamiątek z grobowca Tutanchamona, było całkiem spokojnie.”
Herb Caen był tam, oczywiście, relacjonując scenę głównie fragmentami zdań, jednocześnie rzucając prostym w niedawno zbudowaną wieżę Sutro.
Caen napisał (a): Bardzo wyjątkowy. Maxfield Parrish dusk, wszystko różowo-niebieskie. Największa JAK DOTĄD Impreza King Tut. Namioty, sterowce, helikoptery, transparenty, reflektory tworzące piramidę światła. Wieża telewizyjna na górze Sutro spojrzał w dół, mnóstwo czerwonych świateł pulsowało. Nie wiem, czy był podekscytowany, zły, czy jedno i drugie. Jest to zdecydowanie potwór i niedźwiedzie blisko oglądania.”
Kronika podała, że zafascynowany Jerry Brown, w swojej drugiej kadencji jako gubernator Kalifornii, przyszedł dwa dni z rzędu. Kolejny fakt Króla Tut, który teraz uważam za interesujący: Orson Welles nagrał głos na trasie audio-Kronika poinformowała, że był ” bardzo tani.”
w końcu pojawił się Bill Graham, największy promotor muzyki w historii Bay Area, stojący z podziwem dla czyjegoś show. Caen poinformował, że Graham stanął przed Muzeum, usłyszał helikoptery telewizyjne i umieścił scenę w perspektywie.
„wiesz, to wygląda jak ostatnia scena w „Apocalypse Now”!”
Peter Hartlaub jest krytykiem popkultury San Francisco Chronicle. E-mail: [email protected] @ PeterHartlaub.
