Wojna na Pacyfiku: wyzwolenie – Guam pamięta

żołnierz, który się nie poddał
opracowany przez Paula J. BORJĘ i Josepha SANTO Tomasa

w lutym 1943 roku Shoichi Yokoi przybył na Guam z manchurii, 28-letniego sierżanta przydzielonego do japońskiego więzienia navalgarison broniącego Wyspy.

w lutym 1972 roku Yokoi opuścił Guam, 56-letni i najprawdopodobniej ostatni żołnierz II Wojny Światowej.

po USA siły wyzwoliły wyspę w lipcu 1944 roku, Yokoi przeżył kolejne 28 lat jako maruder i pustelnik. Ukrywając się w dżunglach islandu, najpierw unikając amerykańskich Marines i żołnierzy, a następnie służąc w patrolu bojowym, Yokoi systematycznie i spokojnie ugruntował swoje życie.

pochodzący z prefektury Aichi, w Nagoi w Japonii, Yokoibejest niezarejestrowanym mieszkańcem Talofofo, żyjącym przez 25 lat na wzgórzach i zakamarkach rzeki Talofofo. Najwidoczniej pierwsze trzy lata jego życia jako Marudera były ucieczką, jego kryjówką w różnych miejscach na ziemi.

Yokoi nie był pierwszym maruderem z Guam, który znalazł się w dżungli wyspy. Dwóch innych mężczyzn, Minagawa i Ito, zostało przesiedlonych do Japonii w 1960 roku. Bunzo Minegawa został znaleziony przez dwóch miejscowych menharvesting breadfruit i schwytany; kilka dni później Japończycy pomogli urzędnikom przekonać Ito do wyjścia z ukrycia. Dwaj wędrowcy mieszkali w okolicy Talofofo, podobnie jak Yokoi, ale najwyraźniej nie mieli o nim wiedzy.

kiedy Yokoi został „schwytany” pod koniec stycznia 1972 roku, jego zwiadowcy nie byli żołnierzami ani Marines na patrolu – byli wieśniakami z Talofofo, polującymi w okolicy kryjówki Yokoi, jaskini, którą wykopał nad brzegami potoku. Pojmaniem Yokoi i natychmiastowym uczynieniem go alegendą na Guam i w Japonii byli Jesus M. Duenas i Manuel D. Garcia.

mężczyźni początkowo myśleli, że chudy człowiek, którego widzieli na brzegach potoku, to chłopiec, który często błąkał się ze wsi.Yokoi był wzdłuż brzegu potoku, sprawdzając pułapkę na ryby, którą zrobił z bambusa. Po zobaczeniu wieśniaków, Yokoi zrzucił pułapkę, a następnie zaatakował ich w ataku, Duenas powiedział później prasie.

mężczyźni obezwładnili drobnego mężczyznę, jego włosy długie i zgrabne, z szorstką brodą. Następnie zabrali go do agany, gdzie został zatrzymany przez policję.

siedlisko Yokoi zostało dokładnie zbadane, jest zarówno szokujące, jak i intrygujące. Wstępne badania miały na celu bezpieczne przeniesienie bomby znalezionej w tylnej części jaskini. Później władze odkryły pomysłowo wykonane pułapki na krewetki, proste ręcznie robione narzędzia i broń z wojny, które były zardzewiałe.

w styczniu 1972 r. na konferencji prasowej prowadzonej przez ówczesnego gubernatora Guam Carlosa Camacho, z lewej strony, żołnierz II Wojny Światowej, Shoichi Yokoi opowiada o swoich doświadczeniach jako maruder. Spędził 28 lat w dżungli Guam.

krawiec w Japonii przed wojną, Yokoi sam nie miał podwojonych ubrań. Wyplótł prostą, ale wysokiej jakości garderobę ze starych worków jutowych, włókien kokosowych i pago oraz innych materiałów zebranych z dżungli. Jego igły były ręcznie robione; jego guziki do garniturów były wykonane ze zużytego plastiku i różne naczynia używane do jego codziennego życia jako pustelnik były również ręcznie robione.

rozpalał ogień, pocierając patyki między bezdusznymi łapami, i utrzymywał się w czystości, kąpiąc się w rzece Talofofo, aby uniknąć infekcji i chorób.

pojmanie Yokoi urzekło ludzi na całym świecie, szczególnie w Japonii, gdzie chwalono jego lojalność wobec cesarza. Prosty człowiek po 28 latach samotności znalazł się w centrum uwagi.

nie przyzwyczajony do uwagi, powiedział później przez interpretera: Powinienem był zostać w mojej jaskini aż do śmierci.”

na spotkaniach z prasą zauważył, że wiedział, że wojna się skończyła, ale obawiał się, że zostanie zabity przez chamorrosa lub wojsko, jeśli się podda.

jednym z pragnień Yokoi po jego schwytaniu było zapłacenie rodzinom dwóch mężczyzn, również maruderów, którzy zginęli inGuam. Shichi Mikio, żołnierz i Nakabata Satow, pracownik cywilny batalionu pracy, najwyraźniej zmarli z powodu otrucia po zjedzeniu federikonutów i ropuch. Oba są trujące, jeśli są niewłaściwie ugotowane i przygotowane, a jedzenia najwyraźniej brakowało w tym czasie z powodu dewastacji Guam przez tajfun Karen w listopadzie 1962.

nigdy nie podróżując na pokładzie samolotu, Yokoi był zaskoczony i niewierzący, gdy powiedziano mu, że może podróżować z GUAM do Japonii w trzy godziny. W wzruszającym momencie przed mediami Yokoi płakał, gdy usłyszał nagrane na taśmie głosy krewnych z Japonii. Zupełnie nie zaznajomiony z technologią, rozmawiał ze swymi relatywni, zadając im pytania.

Jokoi powrócił do Japonii w lutym 2010 roku, polecając mu leczenie przez urzędników Guamu i rządowca Carlosa G. Camacho. 2, 1972, bohater i symbol trwałej lojalności.

30 marca 1972 roku, podczas uroczystości odnotowanej przez wszystkich inJapan, Yokoi obchodził swoje 57 urodziny.

15 sierpień 1945

w audycji radiowej, która była pierwszym publicznym przemówieniem Japończyka, cesarz Hirohito ogłasza kapitulację Japonii.