Wyspa Kizhi, Wyspa Na jeziorze Onega, Republika Karelii, Północno-Zachodnia Rosja. Wyspa, której nazwa pochodzi od kizharsuari („Wyspa gier”), znajdowała się na ważnym XIV-wiecznym szlaku handlowym z miasta Nowogród do Morza Białego. Osada rozrosła się wokół kościoła Spasskiego, który powstał w połowie XVI wieku. W XVII wieku Wyspa służyła jako stanowisko obronne przed najazdami szwedzkimi i polskimi. Za panowania Katarzyny II Wielkiej w latach 1769-1771 w Kiżi miało miejsce kilka większych rewolt chłopskich.
dziś wyspa jest najbardziej znana ze swojego Muzeum Historii i Architektury (otwarte w 1960 roku), gdzie wczesne drewniane stodoły, domy, wiatrak i kilka kościołów zostały zebrane i odrestaurowane jako część skansenu. Kościół Przemienienia Pańskiego (1714) o wysokości 37 m, z trzema kondygnacjami i 22 kopułami, jest często porównywany do katedry św. Bazylego na Placu Czerwonym w Moskwie. W Preobranżenskej znajduje się zbiór ikonostasów (każdy parawan lub przegroda z drzwiami i poziomami ikon, które służyły do oddzielenia ołtarza od nawy w Kościołach wschodnich). Cerkiew Pokorowska (1764) ma 10 kopuł, a jej wnętrze zdobią Ikony wykonane lokalnie w XVII i XVIII wieku. Św. Łazarz, najstarszy kościół (zbudowany w 1390 r.) w Republice Karelskiej, został przeniesiony do skansenu z klasztoru Murom w regionie Pudoża i odrestaurowany w 1961 r. Turystyka jest głównym przemysłem Kizhi.