„Zbrodnia i kara” Dostojewskiego

Katerina Ivanovna Marmeladov to drugoplanowa, ale bardzo interesująca, wzruszająca i pamiętna postać z powieści „Zbrodnia i kara” Dostojewskiego.

kim jest Katerina Iwanowna w „zbrodni i karze”?

tragedia Kateriny Janovny

te cytaty mogą pomóc ci lepiej zrozumieć, kim jest Katerina Iwanowna Marmeladowa z „Zbrodni i kary”.

„…Była to dość wysoka, szczupła i pełna wdzięku kobieta, strasznie wychudzona, ze wspaniałymi ciemnobrązowymi włosami i gorączkowym rumieńcem na policzkach.
chodziła w swoim małym pokoiku, naciskając ręce na klatkę piersiową. wargi jej wyschły, oddychała nerwowo.

jej oczy błyszczały jak w gorączce i patrzyły szorstkim spojrzeniem. I ta zużyta i podekscytowana twarz z ostatnim migotaniem światła świecy, która na niej grała, zrobiła obrzydliwe wrażenie.
wydawała się Raskolnikowowi około trzydziestu lat i na pewno była dziwną żoną Marmeladowa…

.. moja córka po mojej pierwszej żonie Dorosła, a o tym, co moja córka musiała znosić od macochy, gdy dorastała, Nie będę mówić.

… Była … doprowadzona do rozproszenia uwagi przez jej chorobę i płacz głodnych dzieci…

…Bo to jest postać Kateriny Iwanownej, a kiedy dzieci płaczą, nawet z głodu, upada na bicie ich od razu.

… Jestem świnią, ale ona jest damą! … Katerina Iwanowna, moja małżonka, jest osobą z wykształceniem i córką oficera.

…jest kobietą szlachetnego serca, pełną sentymentów, wyrafinowaną z wykształcenia. A jednak … gdyby tylko czuła coś do mnie!

… i mieszkamy w chłodni, a ona przeziębiła się tej zimy i zaczęła kaszleć i pluć krwią.

…Mamy trójkę małych dzieci, a Katerina Iwanowna jest w pracy od rana do nocy; szoruje, czyści i myje dzieci, ponieważ była przyzwyczajona do czystości od dziecka. Ale jej klatka piersiowa jest słaba i ma tendencję do konsumpcji i czuję to!

… Katerina Iwanowna, choć jest wielkoduszna, jest niesprawiedliwa…

…Sprzedałem jej pończochy do picia? Nie jej buty-to byłoby mniej więcej w kolejności rzeczy, ale jej pończochy, jej pończochy, które sprzedałem za drinka!
…Jej moherowy szal sprzedałem za drinka, prezent dla niej dawno temu, jej własna własność, nie moja;

… moja Ĺźona byĹ 'a wyksztaĺ’ cona w szkoĹ 'y wyĺźszej dla córek szlacheckich, a po wyjĹ „ciu tańczyĺ’ a taniec szala przed wojewăłdztwem i innymi osobistoĺ „ciami, za ktĂłre zostaĹ’ a odznaczona zĹ 'otym Medalem i dyplomem zasĹ’ ug. Medal…medal oczywiście został sprzedany-dawno temu…

… jest kobietą ducha, dumną i zdeterminowaną. Sama szoruje podłogi i ma tylko czarny chleb do jedzenia, ale nie pozwala się traktować z lekceważeniem. do jej uczuć niż od ciosów.

…Była wdową, kiedy ją poślubiłem, miała trójkę dzieci, jedno mniejsze od drugiego. Z miłości poślubiła swojego pierwszego męża, oficera piechoty i uciekła z nim z domu ojca. Ona bardzo lubiła męża, ale on ustąpił miejsca kartom, wpadł w kłopoty i przez to umarł. Bił ją na końcu.: i chociaż mu odpłaciła, o czym mam autentyczne dowody, do dziś mówi o nim ze łzami i rzuca mi go…

… A ona została po jego śmierci z trójką dzieci w dzikiej i odległej dzielnicy, gdzie akurat byłem w tym czasie; i pozostała w tak beznadziejnym ubóstwie, że chociaż widziałem wiele wzlotów i upadków wszelkiego rodzaju, nie czuję się równy nawet opisywaniu tego.

jej związek ją wyrzucił. I była też dumna, nadmiernie dumna…. I wtedy, Szanowny Panie, i wtedy, ja, będąc w tym czasie wdowcem, z córką czternastu zostawił mnie przez moją pierwszą żonę, zaproponował jej moją rękę, bo nie mogłem znieść widoku takiego cierpienia.

możesz ocenić skrajność jej nieszczęść, że ona, kobieta z wykształceniem i kulturą i dystyngowaną rodziną, powinna była wyrazić zgodę na bycie moją żoną. Ale ona to zrobiła! Płacząc, szlochając i wykręcając ręce, wyszła za mnie! Bo nie miała gdzie się zwrócić!

…Nie miała żadnych sukienek…

…Katerina Iwanowna jest pełna hojnych uczuć, jest porywczą kobietą, drażliwą i porywczą…

… Katerina Iwanowna chodząc w górę iw dół i wykręcając ręce, jej policzki zarumieniły się na Czerwono, jak zawsze są w tej chorobie…

dzieci Kateriny Iwanovny: cytaty

„…Najmłodsze dziecko, sześcioletnia dziewczynka, spało, siedząc zwinięte na podłodze z głową na kanapie.

chłopiec o rok starszy stał płacząc i trzęsąc się w kącie, prawdopodobnie właśnie dostał lanie.

obok niego stała dziewięcioletnia dziewczyna, wysoka i szczupła, ubrana w cienką i poszarpaną koszulę ze starożytną kaszmirową pelisse, rzuconą na jej nagie ramiona, długo wyrośniętą i ledwo sięgającą kolan.

jej ramię, cienkie jak patyk, było wokół szyi brata. Starała się go pocieszyć, szepcząc mu coś i robiąc wszystko, aby nie skomlał ponownie.

w tym samym czasie jej duże ciemne oczy, które wydawały się jeszcze większe z cienkiej przerażonej twarzy, z niepokojem obserwowały matkę.