Sir John Carew Eccles (geboren Jan. 27, 1903, Melbourne, Australië-overleden 2 mei 1997, Contra, Switz.), Australisch onderzoeksfysioloog die (samen met Alan Hodgkin en Andrew Huxley) in 1963 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde ontving voor zijn ontdekking van de chemische middelen waarmee impulsen worden gecommuniceerd of onderdrukt door zenuwcellen (neuronen).Na zijn afstuderen aan de Universiteit van Melbourne in 1925, studeerde Eccles aan de Universiteit van Oxford onder een Rhodes scholarship. Hij behaalde een Ph. D. daar in 1929 na te hebben gewerkt onder de neurofysioloog Charles Scott Sherrington. Hij bekleedde een onderzoekspost in Oxford alvorens terug te keren naar Australië in 1937, waar hij daar les gaf en in Nieuw-Zeeland gedurende de volgende decennia.Eccles deed zijn prijswinnend onderzoek aan de Australian National University, Canberra (1951-66). Hij toonde aan dat een zenuwcel communiceert met een naburige cel door het vrijgeven van chemicaliën in de synaps (de smalle spleet, of kloof, tussen de twee cellen). Hij toonde aan dat de opwinding van een zenuwcel door een impuls ervoor zorgt dat een soort synaps in de aangrenzende cel een stof (waarschijnlijk acetylcholine) vrijmaakt die de poriën in de zenuwmembranen uitbreidt. De geëxpandeerde poriën laten dan vrije passage van natriumionen in de naburige zenuwcel toe en keren de polariteit van elektrische lading om. Deze golf van elektrische lading, die de zenuwimpuls vormt, wordt van de ene cel naar de andere geleid. Op dezelfde manier, vond Eccles, induceert een opgewekte zenuwcel een ander type synaps om in de naburige cel een substantie vrij te geven die de uitwendige passage van positief geladen kaliumionen door het membraan bevordert, die de bestaande polariteit versterkt en de transmissie van een impuls verhindert. (Zie ook actiepotentiaal.)
Eccles ‘ onderzoek, dat grotendeels gebaseerd was op de bevindingen van Hodgkin en Huxley, vestigde een langdurige controverse over de vraag of zenuwcellen met elkaar communiceren via chemische of elektrische middelen. Zijn werk had een diepgaande invloed op de medische behandeling van zenuwziekten en onderzoek naar nier -, hart-en hersenfunctie.
