” cholera! Nie ma tu porządnego miejsca do jedzenia!”
z tej historii
facet miał rację: Był to początek lat 30. XX wieku, a kierowcy ciężarówek, turyści i podróżujący sprzedawcy, których drogi przez Południowo-wschodnie Kentucky dostarczały je do North Corbin, znaleźli niewiele więcej na drodze powitania niż kontrole opon i czyszczenie szyb Harland Sanders oferowane na swojej stacji benzynowej na U. S. Highway 25.
– obawiam się, że masz rację-odpowiedział Sanders.
ale skarga się utrzymała. – Zacząłem się zastanawiać-wspominał później Sanders. „Zawsze potrafiłem gotować.”
wkrótce pokrył podłogę małego magazynu swojej stacji linoleum, zakupionego na kredyt. Przewrócił się na stole jadalnym z pomieszczeń mieszkalnych, które wraz z rodziną zajmował za dworcem. Ustawił sześć krzeseł wokół jednego stołu. Zaczął podawać rodzinne posiłki: szynkę wiejską, puree ziemniaczane, ciastka i smażonego kurczaka. „Pomyślałem, że nie mogę zrobić gorszego niż ci ludzie prowadzący te miejsca po mieście”, powiedział Sanders, jak opisano w biografii Johna Eda Pearce ’ a z 1982 roku, pułkownik.
z czasem, z dramatycznymi wzlotami i upadkami, ta jednopokojowa kawiarnia rozwinęła się w wielomilionowe Imperium smażonego kurczaka, Kentucky Fried Chicken, znane dziś jako KFC. Harland Sanders stał się „Colonel Sanders”, a jego Południowy dżentelmen, pełen bródki, czarnego sznurkowego krawata i białego dwurzędowego garnituru, zestalił się w kultową markę. Slogany takie jak” danie gościnności Ameryki Północnej „i” ustalamy niedzielny obiad siedem nocy w tygodniu ” skłaniały klientów do jedzenia lub przeprowadzania. W 1964 roku, kiedy 75-letni Sanders sprzedał swoją firmę za 2 miliony dolarów, ponad 600 franczyz dystrybuowało jego smażonego kurczaka-zrobionego z tajnej mieszanki „jedenastu ziół i przypraw” pułkownika.”Teraz spółka zależna Mniam! Marki, KFC może pochwalić się prawie 20.000 placówek na całym świecie, 5.000 z nich w Chinach.
„American Enterprise”, nowa stała wystawa w Smithsonian National Museum of American History w Waszyngtonie, zawiera około 600 artefaktów, które mają opowiadać historię amerykańskiego biznesu i innowacji od połowy XVII wieku do współczesności. Wśród nich znajduje się wiatrołap z połowy XX wieku z wizerunkiem pułkownika Sandersa, trzymający wysoko złotą laskę. Te ozdobne pogodynki zdobiły kiedyś kopuły samodzielnych restauracji Kentucky Fried Chicken, wskazując na minioną epokę folkową i przewidując wielokierunkową dominację przyszłości korporacyjnej. „Pogoda sugeruje, że możesz znaleźć wyjście-możesz znaleźć następny posiłek-w dowolnym kierunku-na północ, południe, wschód i zachód”, mówi kuratorka Kathleen Franz.
jak weathervane ulegając każdej zmianie kursu wiatru, wieloletnie i nadpobudliwe poszukiwanie kolejnego dolara, następnej pracy i następnego sukcesu zabrało go na wiele ścieżek, zanim osiągnął sławę: urodził się w 1890 roku, spędził swoje wczesne lata na małej farmie pod Henryville w stanie Indiana. Kiedy Sanders miał pięć lat, zmarł jego ojciec, zubożały rzeźnik, a pięć lat później Sanders opuścił dom na stint jako ręka farmera, wracając miesiąc później z 2 dolarami i pierwszą porażką: Więcej uwagi poświęcał czerwonym wiewiórkom, królikom i ptakom niż ziemi, którą miał oczyścić i został zwolniony. Następnie przez lata odbijał się od pracy do pracy—ręka farmy, kolektor opłat za przejazd samochodem ulicznym, przetarg na mule na statku wojskowym płynącym na Kubę, nadbudówka łodzi rzecznej, Pomocnik Kowala, pracownik stoczni kolejowej, strażak Lokomotywy, ręka sekcji kolejowej, samouk prawnik, sprzedawca ubezpieczeń na życie, operator promu, producent lamp acetylenowych, sprzedawca opon, kiedyś położna i wiele innych. Znalazł pracę—i stracił je; zarobił pieniądze-i stracił je; udało mu się—i nie udało. Raz za razem. Pierwsza żona Sandersa, Josephine, oskarżyła go o „skakanie z pracy do pracy za bardzo jak pchła”, napisał w niepublikowanej autobiografii odkrytej w 2011 roku w archiwach siedziby KFC w Louisville. „Josephine myślała, że mam swędzącą stopę i nigdy nie będę w stanie utrzymać pracy.”
bardziej obiecujące dni Sandersa czytane są jak przeglądarka stron, którego dramatyczne zmiany-walka terytorialna o znaki, która wybuchła w śmiertelny ogień z broni, linia boczna jako położna, a nawet odsiadka. Ale po drodze eksperymenty Sandersa z kurczakiem stały się swego rodzaju powołaniem, kierując go w stronę bogactwa, regionalnej sławy i zaszczytów—w tym ceremonialnego tytułu stanowego „colonel”, nadanego przez gubernatora Kentucky w 1935 roku. W swoim przewodniku z 1939 roku, Adventures in Good Eating, travel writer and eventual cake-mix potentat Duncan Hines pochwalił Sanders Café: „bardzo dobre miejsce na przystanek w drodze do Cumberland Falls i The Great Smokies. Ciągły 24-godzinny serwis. Skwierczące steki, smażony kurczak, wiejska szynka, gorące herbatniki.”Do kawiarni, która ostatecznie rozszerzyła się na 142 klientów, Sanders dodał inne przedsięwzięcia: inną restaurację, serię kortów turystycznych, dwa w Kentucky i Karolinie Północnej, Sklep meblowy, Sklep z zaopatrzeniem w hydraulikę. „Właśnie wtedy, gdy zaczynał czerpać korzyści z wyczerpującego życia”, pisze Josh Ozersky w Colonel Sanders and the American Dream, ” katastrofa dotknęła go ponownie, lądując w wieku sześćdziesięciu pięciu lat bez grosza i bez pracy.”
rząd federalny przekierowywał USA 25 siedem mil na zachód od Corbin, aby połączyć się z nową autostradą północ-południe, osuszał ruch turystyczny i wyrzucił Sandersa z biznesu: w 1953 roku śmiało odrzucił ofertę 164 000 dolarów dla Sanders Court and Cafe; w 1956 roku sprzedał swój wymachujący biznes na aukcji i ze stratą za 75 000 dolarów. Sanders, artretyk i zbierający ubezpieczenia społeczne, po raz kolejny został sparaliżowany przez Wichry losu. Ale był wytrwały. „Dla mnie to nie była kwestia poddania się,” Sanders napisał, ” to był tylko problem, co zrobić dalej.”
trzy lata wcześniej, w Chicago, na konwencji restauracyjnej, Sanders spotkał przedsiębiorcę z Salt Lake City o imieniu Pete Harman, który, pomimo 12 lat w biznesie, nigdy nie podawał smażonego kurczaka. Później, odwiedzając Harmana i jego żonę, Sanders zardzewiał obiad z puree ziemniaczanego, herbatników, sosu i smażonego kurczaka dla ostrożnego Harmana. Kiedy Sanders przeszedł z powrotem przez Salt Lake City, kilka tygodni później, znalazł słowa „Kentucky Fried Chicken” namalowane na oknie restauracji Harmana i osiem szybkowarów—rozwiązanie Sandersa do powolnej pracy smażenia kurczaka na żelaznej patelni—na kuchence kuchennej. Harman stał się pierwszym partnerem Sandersa—pierwszym franczyzobiorcą-płacącym 4, a ostatecznie 5 centów za sprzedanego kurczaka.
Sanders zaczął franczyzować swój sekretny przepis i proces do kilku małych restauracji, ale kiedy jego biznes Corbin upadł, rzucił się w agresywną kampanię sprzedaży, jadąc od miasta do miasta, w Indianie i Ohio, mając szybkowary i torby ze swoją tajną mieszanką przypraw. Aby zaoszczędzić pieniądze, Sanders spał w samochodzie, zwinięty w ciężki wełniany koc, który dał mu Harman, i polegał na pożywieniu na smażonym kurczaku, który szelestował podczas swoich boisk sprzedażowych. Sanders poszukiwał operacji mom-and-pop-radzenia sobie z „małymi ludźmi” lub „strugglers”, jak ich nazywał. „Byłem traktowany uprzejmie i zrobiłem dobrze przez nich, zbyt”, później napisał. „Mój produkt uczynił z niektórych milionerów.”Harman, jeden z tych milionerów, zgromadził ponad 300 franczyz w Utah, Kalifornii, Nevadzie i Waszyngtonie.
model franczyzy z jego podziałem ryzyka służył Sanders równie dobrze. Nazwa” Kentucky Fried Chicken „i pomysł samodzielnej, standaryzowanej restauracji, a nie pozycji menu prezentowanej w pstrokatej tablicy restauracji, były Harman’ s. his był koncepcją carryout posiłek; jego podpis brzmiał „bucket” i „finger-lickin 'good”.””Harman is the unheralded hero of Kentucky Fried Chicken, Inc. wirtualny współzałożyciel firmy ” – pisze Ozersky.
to, że Harman i inni franczyzobiorcy byli integralną częścią rozwoju Kentucky Fried Chicken, jest punktem, który kuratorzy Muzeum mają nadzieję zrobić w ” American Enterprise.””W franczyzie pomysły płyną z firmy macierzystej w dół, ale także pochodzą z dołu lub z boku: Osoby, które posiadają franczyzę, często mają świetne pomysły-na nowe pozycje w menu, na sposoby bardziej wydajnego prowadzenia działalności gospodarczej i na branding-które są podejmowane przez firmę macierzystą”, mówi Franz.
Sanders zmarł w wieku 90 lat w 1980 roku; Harman w wieku 95 lat w 2014 roku. W zeszłym tygodniu, ze strażnikami pod ręką, aby zarządzać tłumem chętnych klientów, KFC otworzyło pierwszą amerykańską restaurację sieci fast-food w Rangunie w Birmie. To długa droga, w czasie i miejscu, z Corbin, Kentucky, gdzie kiedyś, na początku lat 30., podróżujący sprzedawca zawołał do kierownika stacji: „cholera! Nie ma tu porządnego miejsca do jedzenia!”
stała wystawa „American Enterprise” została otwarta 1 lipca w Smithsonian ’ s National Museum of American History w Waszyngtonie i śledzi rozwój Stanów Zjednoczonych od małego zależnego narodu rolniczego do jednej z największych gospodarek świata.
