stałe sprzęgania 1H–13C α – i β-PIRANOZYDÓW metylu D-glukozy i D-galaktozy mierzono JEDNOWYMIAROWYMI i dwuwymiarowymi Heteronuklearnymi 1h-13C zero i double quantum, czułe fazowo widmo J-HMBC do wyznaczania kompletnego zestawu stałych sprzęgania (1JCH, 2jch, 3JCH, 2JHH i 3JHH) w obrębie egzocyklicznej grupy hydroksymetylowej (CH2OH) dla każdego związku. Równolegle z tymi badaniami eksperymentalnymi wyznaczono strukturę, energię i powierzchnie energii potencjalnej grupy hydroksymetylowej dla tych związków, stosując obliczenia mechaniki kwantowej na poziomie B3LYP przy użyciu zestawu bazowego 6-311++G∗ ∗. Wartości stałych sprzęgania wicynalnego obejmujących 1H i 13C w kątach skrętu C5–C6 (ω) i C6-o6 (θ) w związkach modelu aldoheksopiranozydu obliczono z wodą jako rozpuszczalnikiem przy użyciu metody PCM. Aby przetestować związek między 3jcxch (X = C, O, S) I kątem skrętu C1–x (φ) wokół centrum anomerycznego, konformacje 24 pochodnych glukozy i galaktozy, które reprezentują sekwencje atomów w centrum anomerycznym wiązania C-glikozydów (Wiązanie C–C), O-glikozydów (Wiązanie C–O), tioglikozydów (Wiązanie C–S), glikozyloamin (Wiązanie C–N) i halogenków glikozylu (Wiązanie C–halogenowe (f/Cl)) zostały obliczone. Nieliniowa Analiza regresji stałych sprzężenia 1jc1,H1, 2jc5,H6R, 2jc5,H6S, 2jc6,H5, 3JC4,H6R, 3JC4,H6S, 2JH6R,H5 i 3jh5, h6r,jak również 3jcxch (X = C, O, S) na kątach dwuściennych ω, θ i φ dała nowe równania Karplusa. Dobra zgodność między obliczonymi i doświadczalnie zmierzonymi stałymi sprzężenia wykazała, że metoda DFT była w stanie dokładnie przewidzieć sprzężenia J w roztworach wodnych.
