GUEST POST by Andy Naselli:
het is niet veel van een aanbeveling als alles wat je kunt zeggen is dat deze leer je kan helpen als je de details niet te serieus nemen. Het is ronduit vernietigend om te moeten zeggen, zoals in dit geval denk ik, dat als je de details serieus neemt, het je niet zal helpen, maar je zal vernietigen.
dat is wat J. I. Packer schreef over de theologie van Keswick, een leer die veel mensen heeft vernietigd en nog steeds meer vernietigt. Het gefrustreerd de tedere-hearted J. I. Packer als een jonge, recente bekeerling in zijn streven om heilig te zijn:
het werkte niet en dat was heel frustrerend en deprimerend. Het gaf me het gevoel als een paria, een buitenstaander, en op de leeftijd van achttien was dat vrij omslachtig. Ik werd er zelfs gek van. De realiteit van haar passiviteitsprogramma en haar aangekondigde verwachtingen, plus haar vasthoudendheid dat elke mislukking om de volledige overwinning te vinden geheel jouw schuld is, maakt het zeer destructief.
Packer voelde zich een” arme drugsverslaafde “die wanhopig, zonder succes en pijnlijk probeerde” door een stenen muur te lopen.”De verklaring voor zijn strijd, volgens Keswick theologie, was zijn “onwil om het inschrijfgeld te betalen,” dat wil zeggen, niet volledig gewijd zichzelf. “Dus alles wat hij kon doen was zichzelf herhaaldelijk opnieuw te openbaren, het schrapen van de binnenkant van zijn psyche tot het was gekneusd en pijnlijk om op te sporen nog niet-afgeschermde dingen waardoor de zegen misschien werd geblokkeerd. Zijn verwarring, frustratie en pijn groeiden toen hij de bus bleef missen.”De achtervolging was net zo zinloos als het achtervolgen van een” wil-o-de-wisp.”Hij voelde zich als” een verbrand kind “dat” het vuur vreest, en de haat tegen de wrede en kwellende onwerkelijkheden van oververhitte heiligheid blijft in zijn hart tot op de dag van vandaag ” (PP.157-58). Packer concludeert dat Keswick ‘ s boodschap deprimerend is omdat het er niet in slaagt om een van de zonden van de gelovige uit te roeien en dat het misleidend is omdat
het een grotere mate van bevrijding van de zonde biedt dan de Schrift waar dan ook Beloften of de apostelen zelf ooit bereikt hebben. Dit kan alleen maar leiden tot zelfbedrog, in het geval van hen die beweren deze zegening te zijn aangegaan, of tot ontgoocheling en wanhoop, in het geval van hen die haar zoeken maar er niet in slagen haar te vinden.
de puriteinen, zegt Packer, corrigeren wat hij Keswick theology ‘ s “pietistische goofiness” (p. 33) noemt. Voor verdere lezing:
