Kaszrut

tradycyjny układ symbolicznych potraw na talerzu Sederowym.

Kashrut (z hebrajskiego שרות oznaczającego „odpowiedni” lub „właściwy”) odnosi się do żydowskich praw żywieniowych, które są zgodne z halakha (prawem żydowskim). Powszechnie znane jako koszerne (co oznacza „nadające się do spożycia”), żydowskie prawa żywieniowe wywodzą się z ksiąg Księgi kapłańskiej i Powtórzonego Prawa tory i są dalej wyjaśniane w prawie ustnym (Miszna i Talmud) i skodyfikowane przez późniejsze władze rabiniczne. Tora nie podaje wprost przyczyny większości praw kaszrutu, ale w późniejszych rozważaniach zaproponowano wiele uzasadnień, w tym względy filozoficzne, rytualne, praktyczne i higieniczne. Na przykład mówi się, że Kaszrut służy jako codzienne ćwiczenie samodyscypliny i samokontroli, wzmacniając zdolność praktykującego do kultywowania rytualnej czystości i świętości. Ponadto Żydzi uważają potrzebę unikania niepotrzebnego cierpienia zwierzęcia za przypomnienie wierzącemu, że posiadanie władzy życia i śmierci jest poważną odpowiedzialnością.

oprócz judaizmu, wiele innych religii zawiera specjalne przepisy żywieniowe, aby zachęcić swoich wyznawców do oczyszczania się, unikania „nieczystych” pokarmów i wspierania odrębnej tożsamości. Niektórzy sugerują również, że nauka wspiera wiele intuicji występujących w Kaszrucie, choć nie we wszystkich konkretnych prawach koszerności.

religia islamu ma pokrewny, ale odmienny system praw żywieniowych, zwany halal, i oba systemy mają porównywalną formę uboju rytualnego (szechita w judaizmie iṣabīṣah w islamie). Wiele religii przestrzega zaleceń żywieniowych, aby zachęcać do czystości, dyscypliny i symbolicznej pamięci w praktyce swojej wspólnoty.

uzasadnienie

wśród różnych teorii nadal toczy się debata na temat celów i znaczenia praw dotyczących kaszrutu. Historycznie, żydowskie prawa kaszrut są sprzeczne z niektórymi rytuałami z czasów starożytnych, takimi jak jedzenie tylko jednej nogi żywego zwierzęcia, aby ludzie nie musieli zajmować się jedzeniem całego zwierzęcia w tym samym czasie (Babiloński Talmud Sanhedryn 56B); prawo to dotyczy nawet nie-Żydów i jest częścią praw Noahide. Niektóre władze orzekły, że wszelkie niepotrzebne cierpienie zwierzęcia może spowodować Koszerne mięso treife. Jedzenie, które nie jest zgodne z żydowskim prawem, nazywa się treif (Jidysz: קריים lub //treyf,// pochodzi z hebrajskiego: שרֵפָה trēfáh). W sensie technicznym treif oznacza „rozdarty” i odnosi się do mięsa, które pochodzi od zwierzęcia zawierającego wadę, która czyni go niezdolnym do uboju. Zwierzę, które zmarło w inny sposób niż ubój rytualny (lub przez nieudany ubój), nazywa się neveila, co dosłownie oznacza „nieczystą rzecz.”

tradycyjna Filozofia Żydowska dzieli 613 mitzvot na mispatim (prawa, które można wyjaśnić racjonalnie) i chukim (prawa, których nie można wyjaśnić racjonalnie). Do kategorii chukim zaliczają się takie prawa jak czerwona jałówka (Liczba 19). Istnieją trzy podstawowe punkty widzenia dotyczące tych praw:

1. prawa te zostały ustanowione dla ochrony i zdrowia ludu Bożego w czasach, gdy podstawowa higiena nie była jeszcze zrozumiana. Np. padlina była wbrew prawu żydowskiemu; nowoczesne przepisy sanitarne wykluczają również padlinę, która może pochodzić od chorych zwierząt lub zawierać toksyny rozkładu. Skorupiaki, również zakazane przez prawo Żydowskie, mogą być toksyczne, chyba że są zbierane i przechowywane w znanych warunkach. Nie można znaleźć wyjaśnień opartych na higienie, które wspierają każde prawo.
2. te prawa mają powód, który nie może być zrozumiany przez ludzi, ponieważ ostateczne wyjaśnienie mitzvot jest poza ludzkim intelektem; i
3. te prawa nie mają innego znaczenia niż zaszczepianie posłuszeństwa. Wiąże się z tym idea, że prawa żywieniowe zostały podane jako demonstracja autorytetu Boga i że człowiek powinien być posłuszny bez pytania o powód. Jednak ten ostatni pogląd został odrzucony przez większość klasycznych i nowoczesnych władz żydowskich, w tym przez Majmonidesa, który uważa, że Żyd może poszukiwać powodów dla praw Tory.

Judaizm konserwatywny:

1. zezwalanie na kaszerowanie z mniejszą ilością wrzącej wody w pewnych okolicznościach (co pozwala na stosowanie zmywarki do naczyń do potraw mięsnych i mlecznych, chociaż nie w tym samym czasie, pod warunkiem, że zmywarka nie wchłonie cząstek żywności)
2. klasyfikowanie różnych dodatków chemicznych pochodzących z niekoszerowanych produktów mięsnych jako nienasyconych i dopuszczalne (na przykład zezwalanie na stosowanie podpuszczki z żołądków krowy w serze i żelatyny końsko-kopytowej w żywności).

chociaż Judaizm Rekonstrukcjonistyczny i niektóre perspektywy w judaizmie reformowanym zachęcają jednostki do przestrzegania niektórych lub wszystkich aspektów zasad kaszrutu wymaganych przez bardziej tradycyjne gałęzie, gałęzie te nie wymagają ich przestrzegania i nie utrzymują własnych zestawów wymaganych zasad.

prawo kaszrutu

jednym z wymogów koszerności jest posiadanie parzystych kopyt, takich jak kozy (lewy górny), świnie (lewy dolny) i krowy (prawy dolny). Świnie, pomimo ich parzystych kopyt, pozostają nie Koszerne, ponieważ brakuje im innego koszernego znaku, cud-żucia. Konie (w prawym górnym rogu) są całkowicie nietknięte.

najważniejsze Żydowskie prawa kaszrutu są następujące:

1. mięso i mleko (lub produkty pochodne) nie mogą być mieszane w tym sensie, że mięso i produkty mleczne nie są podawane w tym samym posiłku, podawane lub gotowane w tych samych naczyniach lub przechowywane razem. Spostrzegawczy Żydzi mają oddzielne zestawy naczyń, a czasami różne kuchnie, na mięso i mleko, i czekać w dowolnym miejscu od jednej do sześciu godzin po zjedzeniu mięsa przed spożyciem produktów mlecznych.
2. Ssaki i ptactwo muszą być ubite w określony sposób: ubój jest wykonywany przez wyszkoloną osobę (szocheta) przy użyciu specjalnej metody uboju, shechita (Powtórzonego Prawa 12:21). Wśród innych cech, shechita slaughter rozrywa żyłę szyjną, tętnicę szyjną, przełyk i tchawicę w jednym ciągłym ruchu cięcia za pomocą nieserrowanego, ostrego noża, unikając niepotrzebnego bólu zwierzęcia. Niespełnienie któregokolwiek z tych kryteriów powoduje, że mięso zwierzęcia jest nieodpowiednie. Po uboju należy zbadać ciało, aby potwierdzić, że zwierzę nie miało żadnego stanu zdrowia lub wady, które spowodowałyby jego śmierć z własnej woli w ciągu roku, co powodowałoby, że mięso byłoby nieodpowiednie.
3. należy usunąć jak najwięcej krwi (Księga Kapłańska 17:10) poprzez proces kaszerowania; zwykle odbywa się to poprzez moczenie i solenie mięsa, ale organy bogate w krew (wątroba) są grillowane na otwartym ogniu.
4. zakaz spożywania owoców drzewa przez pierwsze trzy lata oznacza również zdolność samodyscypliny i samozaparcia, a także długi okres doceniania hojności Boga, zanim zatraci się w jego korzystaniu. Podobnie, wymóg dziesięciny z własnego żniwa, poza aspektem sprawiedliwości społecznej, służy jako przypomnienie, że to materialne bogactwo nie jest wyłącznie wynikiem własnych wysiłków, ale reprezentuje dar od Boga; i jako takie, dzielenie się darem z bliźnim nie stanowi rzeczywistej straty dla nikogo, nawet dla siebie samego.
5. Pascha ma specjalne zasady żywieniowe, z których najważniejszym jest zakaz spożywania zakwaszonego chleba lub jego pochodnych (chametz, Exodus 12:15). Naczynia używane do przygotowywania i serwowania chametz są również zabronione podczas Paschy, chyba że zostały oczyszczone (kaszerowanie). Uważni Żydzi często mają oddzielne zestawy naczyń mięsnych i mlecznych tylko do użytku Paschalnego.
6. niektóre potrawy muszą być przygotowane w całości lub w części przez Żydów, w tym wino, niektóre gotowane potrawy (bishul akum), ser (gvinat akum), a według niektórych także masło (chem ’ at akum)
7. tylko mięso ssaków, które zarówno żują swoje cuda, jak i mają parzyste kopyta, jest koszerne (dopuszczalne do jedzenia). Zwierzęta o jednej charakterystyce, ale nie drugiej (Wielbłąd, hyraks i zając, ponieważ nie mają parzystych kopyt, i Świnia, ponieważ nie przeżuwają) są specjalnie wykluczone (III Mojżeszowa 11:3-8).
8. ptaki muszą spełniać określone kryteria; ptaki drapieżne nie są koszerne. Musi istnieć ustalona tradycja, że ptak jest koszerny lub podobny do tego, który jest przed jego skonsumowaniem. Na przykład Turcja pochodzi z Nowego Świata i dlatego nie można jej znaleźć w tradycji. Jednak jest podobny do znanego ptaka, „ptactwa Indii” i dlatego jest akceptowalny.
9. ryby muszą mieć płetwy i łuski, aby były Koszerne (III Mojżeszowa 11: 9-12). Skorupiaki i nie-rybia fauna wodna nie są koszerne.
10. owady nie są koszerne, z wyjątkiem niektórych gatunków koszernej szarańczy (nierozpoznany w prawie wszystkich społecznościach).
11. według wielu: niektóre produkty mleczne (Hebrajski: מבראל chalav Yisrael „mleko Izraela”)
12. według niektórych: chleb (w pewnych okolicznościach) (pat Yisrael)
13. biblijne zasady kontrolują wykorzystanie produktów rolnych: w przypadku produktów uprawianych w ziemi Izraela należy stosować zmodyfikowaną wersję biblijnych dziesięcin, w tym Terumat HaMaaser, Maaser Rishon, Maaser Sheni i Maaser Ani (niezwiązane produkty nazywane są tevel); owoce pierwszych trzech lat wzrostu lub przesadzania drzewa są zabronione do jedzenia lub jakiegokolwiek innego wykorzystania jako Orla ; produkty uprawiane w ziemi Izraela siódmego roku to Shviis, a jeśli nie są starannie zarządzane, jest to zabronione jako naruszenie Shmita] (rok Sabatowy).

zastosowanie w życiu codziennym

zakreślone U oznacza, że ten produkt jest certyfikowany jako koszerny.

żywność kupiona w sklepie może być zidentyfikowana jako koszerna przez obecność hechsher (liczba mnoga hechsherim), graficznego symbolu, który wskazuje, że żywność została certyfikowana jako koszerna przez rabiniczny Organ. (Może to być indywidualny Rabin, ale częściej jest to organizacja rabiniczna.) Jednym z najczęstszych symboli w Stanach Zjednoczonych jest” OU”, U wewnątrz okręgu, oznaczające Unię Kościołów prawosławnych (lub „Unię prawosławną”). Wielu rabinów i organizacji ma jednak własny znak certyfikacji, a pozostałe symbole są zbyt liczne, aby je wymienić.

wielu symbolom certyfikacji kaszrut towarzyszą dodatkowe litery lub słowa wskazujące kategorię żywności. W powszechnym użyciu jest „D” Dla nabiału, „M” dla mięsa lub drobiu, „Pareve” dla żywności, która nie jest mięsem ani nabiałem, „ryby” dla żywności zawierającej takie I „P” Dla Paschy (nie mylić z Pareve). Zauważ, żewiele produktów spożywczych spełnia amerykańską normę FDA dla „Non-Dairy”, podczas gdy nie spełniają one żydowskiej normy dla” Pareve „i są oznaczone” D ” obok symbolu koszerności.

pojedyncze K jest czasami używane jako symbol koszerności, ale jako litera nie może być znakiem towarowym (metoda, dzięki której inne symbole są chronione przed niewłaściwym użyciem) w wielu krajach, oznacza to tylko, że firma produkująca żywność twierdzi, że jest koszerna.

hechsheirim niektórych władz jest czasami uważany za nieważny przez niektóre inne władze.

zanim pojawiły się agencje certyfikujące, koszerni konsumenci czytali listę składników, aby określić, czy produkt jest dopuszczalny do spożycia. Obecnie jest to jednak uważane za niewystarczające, ponieważ wiele rzeczy nie jest zawartych na tej liście, takich jak smary do patelni i środki antyadhezyjne (które mogą pochodzić ze smalcu), aromaty („naturalne aromaty”, które są bardziej prawdopodobne, że pochodzą z substancji nie koszernych niż inne) itp. Czytanie etykiety może jednak wyraźnie zidentyfikować bardziej surowe składniki.

producenci żywności i dodatków do żywności mogą skontaktować się z władzami żydowskimi, aby ich produkty uzyskały certyfikat koszerności: Komisja odwiedzi ich zakłady w celu sprawdzenia metod produkcji i zawartości, i wyda certyfikat, jeśli wszystko jest w porządku. W wielu przypadkach wymagany jest stały nadzór.

z różnych powodów, takich jak zmiany w procesach produkcyjnych, produkty, które były Koszerne, mogą przestać tak być; na przykład koszerny olej smarowy można zastąpić olejem zawierającym łoj. Takie zmiany są często koordynowane z nadzorującym rabinem lub organizacją, aby zapewnić, że nowe opakowanie, które nie będzie sugerować żadnego hechszera lub kaszrutu, zostanie użyte do nowego sformułowania. Jednak w niektórych przypadkach istniejące zapasy wcześniej wydrukowanych etykiet z hechszerem mogą być nadal używane na produkcie, który obecnie nie jest koszerny; z tego powodu istnieje aktywna „winorośl” wśród społeczności żydowskiej, a także gazety i czasopisma, identyfikujące, które produkty są obecnie wątpliwe, jak również produkty, które stały się koszerne, ale których etykiety nie nosiły jeszcze hechszera.

interpretacje

Judaizm Ortodoksyjny i Judaizm konserwatywny utrzymują, że Żydzi powinni przestrzegać praw kaszrutu jako obowiązku religijnego. Judaizm Reformowany i Judaizm Rekonstrukcjonistyczny utrzymują, że prawa te nie są już wiążące. Historycznie Judaizm Reformowany aktywnie sprzeciwiał się kaszrucie jako archaizmowi hamującemu integrację Żydów w społeczeństwie powszechnym. W ostatnim czasie część społeczności reformującej zaczęła rozważać możliwość bardziej tradycyjnego podejścia. Ta frakcja opierająca się na tradycji zgadza się z reformą głównego nurtu, że zasady dotyczące kaszrutu nie są obowiązkowe, ale uważa, że Żydzi powinni rozważyć utrzymanie koszerności, ponieważ jest to cenny sposób, aby ludzie wnosili świętość do swojego życia. W ten sposób zachęca się Żydów do rozważenia przyjęcia niektórych lub wszystkich zasad kaszrutu na zasadzie dobrowolności. Ruch Rekonstrukcjonistyczny opowiada się za tym, aby jego członkowie akceptowali niektóre zasady kaszrutu, ale czynią to w sposób niewiążący; ich stanowisko wobec kaszrutu jest takie samo jak oparte na tradycji skrzydło Reform.

wielu Żydów, którzy nie spełniają pełnych wymagań kaszrutu, mimo to utrzymuje pewne podzbiory praw, na przykład powstrzymując się od wieprzowiny lub skorupiaków. Wielu Żydów będzie również unikać picia mleka z naczyniem mięsnym. Podobnie, wielu utrzymuje pewien stopień kaszrutu w domu, nie mając problemów z jedzeniem w nie koszernej restauracji, lub podąża za pobłażliwością podczas jedzenia poza domem, którego nie przestrzegają w domu.

zapobieganie socjalizacji

według Gordona J. Wenhama celem kaszrutu jest pomoc w utrzymaniu Żydów jako odrębnego narodu. Prawa kaszrutu miały na celu zapobieganie socjalizacji i małżeństwom z nie-Żydami, pomagając społeczności żydowskiej zachować swoją tożsamość. Wenham pisze, że ” obrzezanie było sprawą prywatną, ale prawo żywnościowe sprawiło, że wiara Żydowska stała się sprawą publiczną. Przestrzeganie prawa żywnościowego było jednym z zewnętrznych znaków praktykujących Żydów, a to z kolei wzmocniło Żydowskie przywiązanie do nich, jako przypomnienie ich szczególnego statusu.”

świadczenia higieniczne

próbowano udzielić empirycznego poparcia poglądowi, że prawo kashrut ma korzyści higieniczne.

inna teoria mówi, że zwierzęta Koszerne były zdrowsze do jedzenia niż zwierzęta nie Koszerne. Zauważono również, że prawa czystości (Księga Kapłańska 11-15) nie tylko opisują różnicę między czystymi a nieczystymi zwierzętami, ale także opisują inne zjawiska, które wydają się być związane ze zdrowiem. Takie uzasadnienie wydaje się uzasadnione przy rozważaniu przepisów zakazujących spożywania padlinożerców lub drapieżnych ptaków (które są korzystnymi padlinożercami), ponieważ mogą one przenosić choroby z padliny, którą spożywają; skorupiaków, które jako karmniki filtracyjne mogą gromadzić szkodliwe pasożyty lub toksyny; lub wieprzowiny, która może zawierać włośnicę, jeśli nie jest odpowiednio ugotowana. W ten sposób naturalne było dla wielu założenie, że wszystkie prawa kaszrutu były jedynie higieniczne w intencjach i pochodzeniu. Jednym z rabinicznych autorytetów, które wspominają o hipotezie higienicznej jest Maimonides w swoim przewodniku dla zakłopotanych.

w 1953 r. dr David I. Macht, badacz Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa, przeprowadził eksperymenty na wielu różnych rodzajach zwierząt i ryb i doszedł do wniosku, że stężenie toksyn zoologicznych „nieczystych” zwierząt było wyższe niż „czystych” zwierząt i że korelacja z opisem w Księdze Kapłańskiej wynosiła 100%. Jego kryterium toksyczności był wpływ na kiełkowanie sadzonek łubinu. Ponadto badania dr Machta wykazały szkodliwe fizjologiczne działanie mieszanek mięsa i mleka, a rytualnie ubite mięso okazało się niższe w toksynach niż mięso z innych źródeł wnioski z artykułu opublikowanego w Johns Hopkins Bulletin of the History of Medicine zostały zakwestionowane w artykule biologów napisanym na prośbę publikacji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.

jednak z wielu powodów pomysł ten wypadł z łask wśród Biblistów. Owoce i warzywa mogą być spożywane bez zakazu, mimo że istnieje wiele trujących ziół, nasion, jagód i owoców. Ponadto hipoteza ta nie wyjaśnia innych części żydowskich przepisów żywieniowych, na przykład zakazujących spożywania ryb bez prawdziwej łuski, takich jak rekiny i miecznik, lub owoców z drzew, które mają mniej niż cztery lata, lub resztek krwi w mięsie.

Survival

antropolog Marvin Harris zaproponował, że Żydowski zakaz wieprzowiny wynika z faktu, że w suchych krajach, takich jak Izrael, można hodować wieprzowinę tylko przez karmienie jej ziarnami, które są również spożywane przez ludzi, ponieważ świnie nie mogą żerować w nieistniejących lasach. W złych latach żniw byłby konflikt społeczny między tymi,którzy mogliby sobie pozwolić na hodowanie i jedzenie wieprzowiny, a tymi, którzy byliby zagrożeni głodem z powodu niedoboru jadalnych ziaren. W ten sposób, w trosce o przetrwanie społeczne, zakaz wszedł w religię żydowską. Harris w krowach, świniach, wojnach i czarownicach przytacza na całym świecie przykłady podobnych ekologicznie określonych praktyk religijnych, w tym innych zakazów wieprzowiny z podobnych powodów.

według Harrisa konserwowanie wieprzowiny wymaga zbyt dużej ilości soli, aby zagwarantować eliminację płynów z tuszy, ze względu na wysoką zawartość tłuszczu. Odwrotny proces wypłukiwania soli konserwowej, jeśli chodzi o jedzenie mięsa, również utrudniał uzasadnienie. Ten sam powód miałby zastosowanie do wielu innych zakazanych produktów spożywczych, ponieważ konserwowanie przez solenie było niemożliwe lub ponieważ proces solenia nie był odwracalny.

wartości symboliczne

w pierwszych wiekach ery powszechnej niektórzy filozofowie uważali, że prawa kaszrutu mają charakter symboliczny. W tym ujęciu Koszerne zwierzęta reprezentują cnoty, podczas gdy nie-Koszerne zwierzęta reprezentują wady. Pierwsze wzmianki o tym poglądie można znaleźć w II wieku p. n. e.List Arysteasza (par. 145-148, 153). Później pojawia się w pismach Filona z Aleksandrii i w pismach niektórych ojców wczesnego Kościoła. Hipoteza ta od dawna została odrzucona przez większość żydowskich i chrześcijańskich uczonych. Współczesna krytyka biblijna również nie znalazła nic na poparcie tej hipotezy, chociaż koncepcja świni jako szczególnie „nieczystego” zwierzęcia utrzymuje się wśród Żydów.

chociaż symboliczne Wyjaśnienie kaszrutu zostało w dużej mierze odrzucone, wiele autorytetów utrzymuje, że prawa mają na celu promowanie etycznego i moralnego zachowania. Ostatnim autorytetem, który ponownie zbadał symboliczne / etyczne znaczenie kaszrutu, jest rabin Samson Raphael Hirsch (Niemcy, XIX wiek).

do pewnego stopnia zakaz łączenia mleka z mięsem stanowi symboliczny rozdział między śmiercią, reprezentowaną przez ciało martwego zwierzęcia, a życiem, reprezentowanym przez mleko potrzebne do utrzymania nowonarodzonego stworzenia. Często cytowany element humanitarny tego prawa ma również wartość symboliczną; Tora zakazuje „wrzucania koźlęcia (kozy, owcy, cielca) do mleka matki”, praktyki okrutnej tylko w pojęciu, która nie byłaby rozumiana jako okrucieństwo ani przez dziecko, ani przez jego matkę i nie powodowałaby dodatkowych cierpień; ale która mogłaby potencjalnie rozbudzić u człowieka pragnienie ostatecznej władzy nad istotami słabszymi. Tak więc kashrut zabrania samej praktyki, nawet jeśli otrzymana mieszanina ma zostać odrzucona.

związek z wegetarianizmem

ponieważ istnieje niewiele praw kaszrutu ograniczających spożycie produktów roślinnych, Wiele osób zakłada, że posiłek ściśle wegetariański byłby zwykle z natury koszerny. W praktyce jednak ci, którzy przestrzegają prawa kaszrutu, nie traktują automatycznie WSZYSTKICH restauracji lub gotowych lub konserw, które twierdzą, że są wegetariańskie, jako koszerne, ze względu na prawdopodobieństwo, że naczynia były wcześniej używane z produktami nie koszernymi, a także z obawy, że mogą być zmieszane składniki nie Koszerne, które, chociaż nadal mogą być uważane za Wegetariańskie, sprawiłyby, że jedzenie nie jest koszerne. Dodatkowo kaszrut zapewnia specjalne wymagania dla niektórych produktów wegetariańskich, takich jak wino i chleb.

większość warzyw, zwłaszcza liściastych (sałata, kapusta, pietruszka, koperek itp.), muszą być dokładnie sprawdzone pod kątem inwazji owadów. Spożycie owadów obejmuje od trzech do sześciu naruszeń prawa Tory; tak więc, zgodnie z prawem żydowskim, jest to większy grzech niż spożycie wieprzowiny. Właściwa procedura kontroli i czyszczenia będzie się różnić w zależności od gatunku, warunków uprawy i poglądów konkretnego Rabina.

Kaszrut i dobrostan zwierząt

Kaszrut zakazuje uboju nieprzytomnego zwierzęcia, a ubój odbywa się poprzez najpierw przecięcie przedniej części gardła. Niektóre grupy zajmujące się prawami zwierząt sprzeciwiają się koszernemu ubojowi, twierdząc, że śmierć zwierzęcia może potrwać kilka minut i często może powodować cierpienie. Ponieważ rdzeń kręgowy nie jest całkowicie odcięty przy pierwszym cięciu, uważa się, że układ nerwowy ubitego zwierzęcia nadal funkcjonuje w początkowych momentach uboju, powodując, że zwierzę przechodzi bolesną i bolesną śmierć. W 2003 r. w Wielkiej Brytanii niezależna grupa doradcza-Farm Animal Welfare Council (FAWC) – stwierdziła, że sposób produkcji mięsa koszernego (i Halal) powoduje poważne cierpienie zwierząt i powinien być natychmiast zakazany. Rzeźnicy koszerni i halal zaprzeczają, że ich metoda zabijania zwierząt jest okrutna i wyrażają gniew na zalecenie..

Notki

• Bailey, Stephen.Kashrut Tefillin Tzitzit: Studies in the Purpose and Meaning of Symbolic Mitzvot Inspired by the Commentaries of rabin Samson Raphael Hirsch, Jason Aronson, 2000. ISBN 978-0765761064.
• Harris, Marvin. Krowy, świnie, wojny i czarownice: zagadki Kultury. New York: Vintage Press, 1989. ISBN 0679724680.
• Posner, Rabin Zalman. Myśl Żyd, Dlaczego Mitzvot? 1978. .chabad.org. Retrieved November 11, 2008.
• Safran, Eliyahu. Medytacje przy sześćdziesiątce: jedna osoba, pod Bogiem, niepodzielne: Kaszrut, skromność, żałoba, Modlitwa i miłość. Wydawnictwo Ktav, 2008. ISBN 978-1602800380
• Shea, William. William H. Shea, Clean and Unclean Meats, Biblical Research Institute, grudzień 1998. Instytut Badań Biblijnych. 18 września 2008
• Shulchan Aruch: Code of Jewish Law, Vol. 1, Orach Chaim, Odcinki 1-24. Shnuer Zalman of Liadi et al. (eds.) Kehot Publication Society / Merkos Publications, 2004. ISBN 978-0826605573
• Wenham, Gordon J. „the Theology of Unclean Food,” the Evangelical Quarterly 53, (January March 1981): 6-15.