powikłania przeszczepu

każdy pacjent, który przeszedł poważną operację, może doświadczyć powikłań pooperacyjnych. W ciągu pierwszych kilku tygodni po przeszczepieniu u większości pacjentów występują pewne powikłania, w tym:

opóźniona czynność przeszczepu „Senna nerka”

funkcjonowanie przeszczepu nerki może być opóźnione, powodując konieczność dializy do czasu „wybudzenia” nerki. Opóźniona funkcja może trwać od kilku dni do kilku tygodni.

2. Problemy z ranami

twoje nacięcie może nie być całkowicie wyleczone po powrocie do domu. Trzymaj ranę czystą i suchą. Nie należy kąpać się ani pływać, dopóki rana nie zostanie całkowicie zagojona. Jeśli masz zszywki lub szwy, zostaną one usunięte przez pielęgniarkę do przeszczepu. Sterylizatory (szwy papierowe) wyschną i same odpadną. Badaj swoje nacięcie każdego dnia. Należy natychmiast powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, jeśli zauważy się zaczerwienienie, obrzęk, tkliwość w miejscu wstrzyknięcia lub wyciek płynu z miejsca wstrzyknięcia.

chociaż chcemy, abyś był aktywny, są pewne rzeczy, których nie powinieneś robić w ciągu pierwszych dwóch do trzech miesięcy po przeszczepie. Nie należy wykonywać żadnego ciężkiego podnoszenia, pchania lub ciągnięcia przez co najmniej dwa miesiące. Nie wykonuj żadnych ćwiczeń, które przeciągają lub ciągną mięśnie brzucha. Zaleca się, aby biorcy nie prowadzili pojazdów przez sześć tygodni po przeszczepieniu, ale nie ma dowodów sugerujących, że zapięcie pasów może uszkodzić przeszczepioną nerkę.

3. Odwodnienie

jednym z najlepszych sposobów na utrzymanie zdrowia Ciebie i twoich nerek jest picie dużej ilości płynów. Płyny będą wypłukiwać leki z twojego systemu, sprawią, że poczujesz się mniej głodny i zapobiegną wysuszeniu skóry. Zwykle należy pić więcej niż 2 litry płynów dziennie(należy skonsultować się z lekarzem w sprawie dawki płynów). Jeśli pacjent jest odwodniony, mogą wystąpić następujące objawy: pragnienie, suchość skóry, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, zmniejszenie wydalania moczu, ciemny mocz, ból głowy, głód i utrata masy ciała.

zakażenie

pacjenci po przeszczepieniu są narażeni na większe ryzyko zakażenia ze względu na konieczność immunosupresji, która osłabia ich układ odpornościowy i zdolność do zwalczania zakażeń. Podczas gdy ważne jest, aby ograniczyć kontakt, w sytuacjach potencjalnie zakaźnych, nie jest konieczne, aby stać się odludkiem! Istnieje kilka stosunkowo prostych środków, które można podjąć, aby zmniejszyć ryzyko infekcji, bez nadmiernie ograniczając swój styl życia.

infekcje są wywoływane przez wirusy, bakterie i grzyby i pochodzą z tych źródeł:

• Środowisko-na przykład skażona żywność lub naczynia kuchenne, niegotowana żywność lub zwierzęta.

• ludzie-przeziębienia, grypa i szereg chorób wirusowych.

• Zakażenia bakteryjne Zakażenia układu moczowego (ZUM) – jest jednym z najczęstszych zakażeń obserwowanych u biorców przeszczepu nerki. Jeśli pacjent nie zostanie odpowiednio leczony, zakażenie może rozprzestrzeniać się i uszkodzić nową nerkę. Objawy ZUM to: mętny mocz, krew w moczu, częste oddawanie moczu, pieczenie podczas oddawania moczu, trudności z oddawaniem moczu, silny zapach z moczu i wysoka temperatura. Oto sposoby zapobiegania UTI:

1. pij dużo płynów.
2. często oddawaj mocz.
3. unikaj kąpieli bąbelkowych.
4. załóż bawełnianą bieliznę.

zakażenia mogą powodować następujące objawy:

• wysoka temperatura, czasami towarzyszą dreszcze.
• biegunka, nudności i wymioty.
• utrata apetytu
• zmęczenie.
• trudności lub dyskomfort podczas oddawania moczu.
• pojawienie się wysypki skórnej.
• niewyjaśniony ból.

co robić i unikać, aby zapobiec infekcjom

• odpocznij i zjedz zdrową, dobrze zbilansowaną dietę.
• często myj ręce wodą z mydłem w ciągu dnia.
• Nie dotykaj otwartych ran. Trzymaj rany czyste i zakryte.
• używaj rękawic podczas prac ogrodniczych lub podczas innych brudnych prac.
• przed gotowaniem umyć świeże owoce i warzywa, a także mięso, ryby i drób.
• nigdy nie udostępniaj przedmiotów osobistych, takich jak maszynki do golenia lub szczoteczki do zębów.

zapobieganie infekcjom bakteryjnym:

• większość infekcji bakteryjnych można uniknąć poprzez przestrzeganie zdrowego rozsądku i dobrej higieny osobistej.Często myj ręce przez cały dzień ciepłą wodą z mydłem.
• jeśli masz cięcie, umyj je i natychmiast opatrz. Jeśli zrobi się czerwone lub obolałe, skontaktuj się z lekarzem rodzinnym.
• dokładnie gotuj mięso i unikaj jedzenia surowych jaj, surowego mięsa lub surowych ryb.

zakażenia grzybicze

najczęstszym zakażeniem grzybiczym u biorców nerki jest Candida. Pleśniawki jest częstym zakażeniem candida, które występuje w jamie ustnej. Pleśniawka tworzy kremowe lub szare plamy na wewnętrznej stronie języka lub policzków. U niektórych kobiet mogą wystąpić pleśniawki pochwy, które mają podobne objawy. Pacjent otrzyma leki przeciwgrzybicze w celu zapobiegania lub leczenia tej infekcji.

Pneumocystis carinii-Pneumocystis carinii jest zarodkiem podobnym do grzyba i zwykle znajduje się w płucach osób, których układ odpornościowy jest tłumiony. Może powodować zapalenie płuc. Na początku choroby może wystąpić łagodny, suchy kaszel i gorączka. Jeśli uważasz, że przeziębienie lub choroba grypopodobna nie ustępują, natychmiast skontaktuj się z zespołem transplantologicznym. Aby zapobiec tej infekcji, pacjent zostanie przepisany Septrin (ko-trimoksazol).

infekcje wirusowe

chociaż istnieje wiele wirusów, które mogą powodować infekcje u przeszczepionych pacjentów, te, które najczęściej powodują problemy, należą do grupy opryszczek. Może być biorąc doustne leki przeciwwirusowe, takie jak Valtrex, aby zapobiec tym.

CMV (cytomegalowirus) – CMV należy do rodziny opryszczek i występuje u ponad połowy wszystkich dorosłych, zanim osiągną wiek średni. U większości osób CMV wywołuje jedynie łagodne objawy, w tym osłabienie i zmęczenie. Chociaż objawy te ustępują, wirus pozostaje w organizmie na zawsze.Gdy układ odpornościowy jest osłabiony, po przeszczepieniu nerki CMV może zostać reaktywowana i może powodować szereg ciężkich zakażeń, takich jak zapalenie płuc, zakażenia oczu lub choroby przewodu pokarmowego.

ospa wietrzna półpaśca – wirus ospy wietrznej jest przyczyną ospy wietrznej u dzieci. Podobnie jak w przypadku CMV, wirus nadal żyje w organizmie. Jeśli ktoś wcześniej miał ospę wietrzną, wirus będzie / może reaktywować się w postaci półpasiec. Jeśli nigdy nie miał ospy wietrznej i wejść w kontakt z półpasiec następnie może rozwijać ospę wietrzną, która jest podstawową formą ospy wietrznej. Jeśli nigdy nie miałeś ospy wietrznej i zetkniesz się z ospą wietrzną, dostaniesz ospy wietrznej. Przez ostatnie pięć lat pacjenci byli poddawani badaniom na obecność ospy wietrznej przed przeszczepieniem i przed przeszczepieniem, jeśli wynik testu jest negatywny, są szczepieni. Jeśli na basenie przeszczepu przed tym i pacjent nigdy nie miał ospy wietrznej, to trzeba być bardzo ostrożnym, aby uniknąć infekcji. Odra, świnka i Różyczka są wysoce zaraźliwymi chorobami wirusowymi, które mogą być ciężkie, jeśli zostaną złapane przez kogokolwiek przyjmującego leki immunosupresyjne. Szczepionki przeciwko tym chorobom, jak również doustna szczepionka przeciw polio, są wykonane z żywych wirusów i mogą spowodować, że osoba z immunosupresją złapie chorobę. Należy unikać tych szczepionek i osób, które niedawno je otrzymały.

opryszczka typu 1 i typu 2 – opryszczka typu 1 powoduje bolesną opryszczkę na wargach lub ustach lub może pojawić się jako infekcja oczu. Wiadomo, że ekspozycja na silne światło słoneczne i stres może przyczynić się do tych ataków. Opryszczka typu Simplex 2 powoduje owrzodzenia w okolicy narządów płciowych i jest zwykle przenoszone przez stosunek płciowy. Nawet po owrzodzenia jamy ustnej goją się, nadal możliwe jest zarażenie innych do siedmiu dni później. Opryszczka narządów płciowych jest zaraźliwa przez okres do dwunastu dni i chociaż używanie prezerwatywy jest bezpieczną praktyką, nie chroni ciebie ani Twojego partnera przed rozprzestrzenianiem się opryszczki. W tym okresie najlepiej jest wstrzymać się od głosu.

odrzucenie

odrzucenie jest naturalnym procesem, w którym organizm stara się chronić przed wszystkim, co jest obce. Odrzucenie przeszczepu nerki oznacza, że układ odpornościowy jest „zdezorientowany” i atakuje nerki, sądząc, że atakuje grupę bakterii, infekując organizm. Odrzucenie może brzmieć dość dramatycznie, ale w rzeczywistości jest bardzo powszechne i, na szczęście, w większości przypadków, gdy odrzucenie jest wykrywane i traktowane wcześnie, może być kontrolowane.

są rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko odrzucenia:

• weź swoje leki zgodnie z zaleceniami;
• poznaj wczesne objawy ostrzegawcze odrzucenia i
• Weź udział we wszystkich zaplanowanych wizytach w klinice i lekarzach.

rodzaje odrzucenia

istnieją trzy rodzaje odrzucenia:

• hiper ostre odrzucenie-dzieje się bardzo nagle, zwykle podczas operacji przeszczepu lub pierwszych kilku godzin po. Ta forma odrzucenia jest na szczęście rzadka ze względu na staranne dopasowanie typu tkanki, ale jest bardzo trudna do leczenia.
• ostre odrzucenie-jest najczęstszym rodzajem i rozwija się w krótkim okresie czasu, kilka dni lub tygodni. Ryzyko jest największe w ciągu pierwszych 2 do 3 miesięcy, ale może się zdarzyć również rok lub dłużej po przeszczepie.
• przewlekłe odrzucenie-to proces, który występuje powoli i przez długi okres czasu. Może rozpocząć się natychmiast po przeszczepie, ale widoczne objawy przewlekłego odrzucenia są rzadko widoczne w ciągu pierwszego roku. Nie wiadomo, dlaczego tak się dzieje,ale ryzyko przewlekłego odrzucenia jest zmniejszone, gdy pacjenci nadal przyjmują wszystkie leki dokładnie zgodnie z zaleceniami.

objawy ostrzegawcze odrzucenia przeszczepu

czasami, gdy zaczyna się odrzucanie przeszczepu, możesz czuć się dobrze, bez objawów. Częściej pojawią się oznaki ostrzegające o ewentualnym odrzuceniu. Jeśli wystąpią takie objawy, należy natychmiast skontaktować się z zespołem ds. przeszczepów. Szybkie działanie może zadecydować o utrzymaniu i utracie przeszczepu.

chociaż u pacjenta mogą wystąpić objawy odrzucenia przeszczepu, możliwe jest również, że objawy nie występują wcale. Dlatego tak ważne jest, aby mieć wszystkie badania wskazane przez zespół transplantacyjny. Badania krwi są najlepszym sposobem, aby monitorować czynność nerek i złapać wczesne oznaki odrzucenia. Zwiększenie stężenia kreatyniny u pacjenta często może być pierwszą oznaką odrzucenia przeszczepu.

niektóre objawy ostrzegawcze odrzucenia mogą obejmować:

• objawy grypopodobne, takie jak dreszcze, ból głowy, zmęczenie, zawroty głowy lub wymioty.
• wysoka temperatura-powyżej 38ºC (powinieneś mieć termometr w domu, ponieważ wzrost temperatury jest ważną oznaką ewentualnego odrzucenia lub zakażenia).
• wszelkie objawy zatrzymania płynów, takie jak szybkie zwiększenie masy ciała lub obrzęk kostek.
• ból lub zaczerwienienie w miejscu przeszczepu.
• zmniejszenie ilości wytwarzanego moczu.

leczenie odrzucenia

gdy podejrzewa się odrzucenie, Zwykle potwierdza się to biopsją nerki, ponieważ jest to najbardziej precyzyjny test do zdiagnozowania odrzucenia. Im wcześniej zostanie wykryte odrzucenie, tym większa szansa na jego odwrócenie. Najczęściej łagodny do umiarkowanego Epizod odrzucenia jest leczony z powodzeniem, z 3 do 5 dniowym kursem metyloprednizolonu (steroidu). Jeśli Epizod odrzucenia jest bardzo ciężki, czasami stosuje się silniejsze formy immunosupresji, takie jak ATG. Niektóre formy odrzucenia (przeciwciało pośredniczy), jednak, muszą być traktowane z przebiegu plazmaferezy.

6. Cukrzyca

glukoza jest cukrem prostym i jest głównym źródłem energii w komórkach organizmu. Choroba zwana cukrzycą występuje w przypadku nagromadzenia glukozy, ponieważ organizm pacjenta nie wykorzystuje jej prawidłowo i (lub) nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny. Niektóre z przepisanych leków przeciw odrzuceniu przeszczepu mogą powodować cukrzycę. Początek cukrzycy po transplantacji jest zwykle łagodny i wczesne objawy mogą obejmować: zmęczenie, pragnienie, zmniejszenie masy ciała, nadmierne wytwarzanie moczu, niewyraźne widzenie i splątanie.

w przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy poinformować o tym zespół transplantacyjny. Pacjent będzie monitorowany w klinice pod kątem tego schorzenia poprzez regularne badania krwi i (lub) moczu. Cukrzyca po przeszczepieniu często ustępuje, zmniejszając niektóre leki przeciw odrzucaniu przeszczepu lub zmieniając leczenie na inne, chociaż może być konieczne podanie konkretnego doustnego leku na cukrzycę lub zastrzyki insuliny. W przypadku wystąpienia cukrzycy Zespół ds. przeszczepów udzieli konkretnych porad. Staranna dieta, utrata masy ciała i ćwiczenia są pomocne w kontrolowaniu tego stanu. Pacjenci z cukrzycą przed przeszczepem mogą mieć problemy z kontrolą stężenia cukru we krwi po zabiegu chirurgicznym. Zostanie to omówione z Tobą indywidualnie.

7. Wysokie ciśnienie krwi

wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) jest bardzo częstym powikłaniem po przeszczepieniu nerki, szczególnie w pierwszych miesiącach. Dlatego w tym okresie ciśnienie krwi będzie kontrolowane częściej. Ważne jest, aby kontrolować wysokie ciśnienie krwi; nieleczony, będzie na zwiększone ryzyko chorób serca lub udaru mózgu.

często wysokie ciśnienie krwi nie wywołuje objawów. Niektórzy pacjenci skarżą się na bóle głowy lub niewyraźne widzenie. Może to być związane z kilkoma problemami, które obejmują przeciążenie płynu, odrzucenie i zwężenie tętnicy po przeszczepieniu nerki (zwężenie tętnicy nerkowej). Może to być również efekt uboczny niektórych leków. Istnieje wiele różnych sposobów leczenia wysokiego ciśnienia krwi:

• jeśli lekarz uzna, że u pacjenta występuje przeciążenie płynów, pacjent otrzyma lek moczopędny (pigułkę wodną), który pobudzi nerki do zwiększenia wydalania moczu, a tym samym do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.
• leki na ciśnienie krwi – istnieje wiele różnych rodzajów leków na ciśnienie krwi, w tym leki rozszerzające naczynia krwionośne, beta-adrenolityki i blokery kanału wapniowego; lekarz wybierze najbardziej odpowiedni dla pacjenta. Wielu pacjentów będzie potrzebować kombinacji więcej niż jednego leku na ciśnienie krwi.
• jeśli lekarz podejrzewa Epizod odrzucenia lub zwężenie tętnicy nerkowej, zostaną wykonane odpowiednie badania diagnostyczne i rozpoczęte leczenie.
• jeśli wysokie ciśnienie krwi jest spowodowane działaniem niepożądanym terapii antyrejekcyjnej, pacjent może zostać przestawiony na inny rodzaj leku.

choroby serca
nadciśnienie tętnicze i podwyższony poziom cholesterolu mogą wystąpić w wyniku niektórych leków immunosupresyjnych. Prowadzi to do zwiększonego ryzyka chorób serca. Podczas każdej wizyty w klinice będzie mierzone ciśnienie krwi i poziom cholesterolu. Lekarz może przepisać leki kontrolujące ciśnienie krwi lub obniżające poziom cholesterolu. Jednak regularne ćwiczenia i utrzymanie diety niskotłuszczowej, o niskiej zawartości soli z dużą ilością warzyw, zgodnie z zaleceniami dietetyka, to sposoby, dzięki którym możesz pomóc kontrolować ciśnienie krwi i poziom cholesterolu.

rak

pacjenci po przeszczepieniu są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia niektórych rodzajów nowotworów, zwłaszcza chłoniaka, raka skóry i raka szyjki macicy. Na szczęście chłoniak jest bardzo rzadki. Rak skóry jest jednak bardzo powszechny, ale jeśli zostanie wykryty wcześnie, jest bardzo łatwo leczony. Na rodzaje nowotworów obserwowanych u pacjentów po przeszczepieniu wpływa kilka czynników. Należą do nich:
i) zakażenia wirusowe nabyte przed lub po przeszczepie.
ii) stosowanie leczenia immunosupresyjnego w celu zapobiegania odrzuceniu nerki.

Pielęgnacja skóry
dbanie o skórę ma kluczowe znaczenie dla biorców przeszczepu nerki, ponieważ po przeszczepieniu i rozpoczęciu leczenia immunosupresyjnego pacjent jest bardziej narażony na rozwój raka skóry. Ryzyko to również zwiększa się z czasem. Leki immunosupresyjne zapobiegają odrzuceniu nerki, zmniejszając naturalną zdolność układu odpornościowego do naprawy lub zniszczenia uszkodzonych przez słońce komórek. Komórki te mogą przekształcić się w raka.

niektórzy pacjenci będą narażeni na większe ryzyko z powodu innych czynników, takich jak: jasna skóra, która łatwo się pali, jasne oczy, blond/rude włosy, liczne piegi, środowisko pracy na zewnątrz, wcześniejszy rak skóry lub długotrwała ekspozycja na słońce w przeszłości.

istnieją różne rodzaje nowotworów skóry:

rogowacenie słoneczne
zmiany te poprzedzają nowotwór skóry. Są to zazwyczaj różowe lub czerwone plamy o poszarpanej powierzchni. Najczęściej pojawiają się na miejscach narażonych na słońce, takich jak ręce, twarz lub szyja. Wczesne leczenie może zapobiec progresji raka skóry.

rak podstawnokomórkowy (BCC)
większość przypadków raka podstawnokomórkowego występuje jako zmiana, która nigdy nie leczy się całkowicie i może czasami krwawić. Może to wyglądać jak łuskowaty czerwony płaski znak lub zmiana z białą obwódką otaczającą centralny dip. Nieleczona może stać się owrzodzeniem.

rak płaskonabłonkowy (SCC)
jest to najczęstszy rodzaj raka skóry u biorców przeszczepów. Ponownie, zwykle pojawia się na miejscach narażonych na słońce. Może pojawić się jako łuszcząca się powierzchnia skóry z czerwoną bazą zapalną. Oba BCC & SCC są zwykle bezbolesne.

Czerniak
jest to najpoważniejsza forma raka skóry, ale także najrzadsza. Najlepiej opisywany jest jako nieregularna czarna lub brązowa plama. Może pojawić się jako nowa zmiana lub wystąpić na istniejącym Molu.

W PRZYPADKU ZAUWAŻENIA KTÓREGOKOLWIEK Z POWYŻSZYCH ZMIAN LUB JAKICHKOLWIEK ZMIAN W ISTNIEJĄCYM WCZEŚNIEJ MOLU, TAKICH JAK: ZWIĘKSZENIE ROZMIARU, KRWAWIENIE LUB ZMIANA WYGLĄDU, NALEŻY SKONSULTOWAĆ SIĘ Z LEKARZEM.

leczenie raka skóry

zabieg chirurgiczny: podaje się zastrzyk w celu odrętwienia skóry i usunięcia zmiany chorobowej.

krioterapia: zmiana jest zamrożona ciekłym azotem

krem do stosowania miejscowego: na zmianę nakłada się krem leczniczy.

TERAPIA FOTODYNAMICZNA: Na zmianę nakłada się krem, a następnie specjalne światło, które niszczy zmianę. W niektórych przypadkach radioterapia może być również stosowany, gdy promienie rentgenowskie są skierowane na zmianę, aby ją zniszczyć.

terapia fotodynamiczna krioterapia

w ciężkich, zaawansowanych przypadkach raka skóry lekarz może zalecić przerwanie przyjmowania leku immunosupresyjnego. Jeśli lekarz podejrzewa, że zmiana może być nowotworowa, niewielka część skóry może zostać wycięta i poddana dalszemu badaniu. Nazywa się to biopsją skóry i jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym.

Ochrona skóry

ekspozycja na słońce lub jego promienie ultrafioletowe jest główną przyczyną raka skóry u pacjentów po przeszczepieniu. Ekspozycja na słońce nie oznacza tylko opalania, po prostu będąc na zewnątrz jesteś narażony na słońce. Obejmuje to spacery, prace ogrodnicze, prace na świeżym powietrzu itp. Należy podjąć proste środki ostrożności, aby chronić
siebie:

• Cover Up-nosić szeroki kapelusz przeciwsłoneczny i długie rękawy.
• pozostań w cieniu w godzinach szczytu intensywności słońca (11: 00-15: 00).
• nigdy, przenigdy nie używaj leżaków.
• noś krem do opalania o wysokiej intensywności, współczynnik ochrony przeciwsłonecznej (SPF) 30 lub wyższy z oceną 3 lub 4 gwiazdek. Upewnij się, że krem chroni przed promieniowaniem UVB i UVA.
• jeśli planujesz podróż do Australii, kup krem do opalania, który został zaprojektowany specjalnie do ochrony przed promieniowaniem UVC.

Rak szyjki macicy

szyjka macicy jest szyjką macicy i jest podatna na rozwój raka. Ta forma raka jest bardzo leczona, ale musi zostać wcześnie wykryty. Z tego powodu wszystkie aktywne seksualnie kobiety biorące przeszczep powinny mieć co roku test wymazu. Lekarz rodzinny lub pielęgniarka może to zorganizować, ale musisz im o tym przypomnieć. Departament Zdrowia i dzieci prowadzi obecnie szczepienia dla młodych dziewcząt, które nie były narażone na wirusa brodawczaka ludzkiego, który może powodować raka szyjki macicy.