istnieje kilka firmowych wpadek tak zdumiewających, jak niewykorzystane możliwości Kodaka w fotografii cyfrowej, technologia, którą wynalazł. Ta strategiczna porażka była bezpośrednią przyczyną dekadowego upadku firmy Kodak w stan bankructwa, ponieważ fotografia cyfrowa zniszczyła model biznesowy oparty na filmie.
niepowodzenie Kodaka daje lekcje, jak inne organizacje zmagające się z przełomowymi technologiami mogą uniknąć własnych momentów Kodaka.
Steve Sasson, inżynier Kodaka, który wynalazł pierwszy aparat cyfrowy w 1975 roku, scharakteryzował początkową reakcję korporacji na swój wynalazek w ten sposób:
ale to była fotografia bezfilmowa, więc reakcja kierownictwa brzmiała: „to słodkie — ale nie mów o tym nikomu.’
niezdolność Kodak management do postrzegania fotografii cyfrowej jako przełomowej technologii, nawet gdy jej naukowcy rozszerzyli granice technologii, będzie trwać przez dziesięciolecia. Już w 2007 roku, jak ilustruje poniższy film marketingowy Kodak, Kierownictwo Kodak odczuło potrzebę zatrąbania, że „Kodak wrócił”i że Kodak” nie będzie już grać w łapanie tyłka ” z cyfrowym.
aby zrozumieć, jak Kodak mógł pozostać w zaprzeczeniu przez tak długi czas, pozwólcie, że przedstawię historię, którą Vince Barabba opowiada w swojej książce The Decision Loom: A Design for Interactive Decision-Making in Organizations.
był rok 1981, a Sony właśnie wprowadziło pierwszy aparat elektroniczny. Jeden z największych detalistów firmy Kodak zapytał Barabbę, który był wówczas szefem działu wywiadu rynkowego Kodaka, czy powinni się martwić fotografią cyfrową. Przy wsparciu dyrektora generalnego Kodaka, Barabba przeprowadził bardzo rozległe badania, które przyjrzały się podstawowym technologiom i prawdopodobnym krzywym adaptacji tradycyjnej folii halogenkowej srebra w porównaniu z fotografią cyfrową.
wyniki badania przyniosły zarówno „złe”, jak i „Dobre” wiadomości. „Złą” wiadomością było to, że fotografia cyfrowa miała potencjalną zdolność do zastąpienia uznanej firmy Kodak opartej na filmie. „Dobrą” wiadomością było to, że Kodak miał około dziesięciu lat, aby przygotować się do przejścia.
prognozy w badaniu opierały się na wielu czynnikach, w tym na kosztach sprzętu do fotografii cyfrowej, jakości obrazów i wydruków oraz interoperacyjności różnych komponentów, takich jak aparaty fotograficzne, wyświetlacze i drukarki. Wszyscy wskazywali na wniosek, że przyjęcie fotografii cyfrowej będzie minimalne i nie zagrażające-przez pewien czas.
Historia udowodniła, że wnioski z badania są niezwykle dokładne, zarówno w perspektywie krótko -, jak i długoterminowej.
problem polega na tym, że podczas 10-letniego okresu możliwości Kodak niewiele zrobił, aby przygotować się na późniejsze zakłócenia. W rzeczywistości Kodak popełnił dokładnie ten błąd, którego George Eastman, jego założyciel, uniknął dwa razy wcześniej, kiedy zrezygnował z dochodowego biznesu na suchą płytę, aby przejść do filmu i kiedy zainwestował w film kolorowy, mimo że był wyraźnie gorszy od filmu czarno-białego (który Kodak zdominował).
Barabba opuścił Kodak w 1985 roku, ale pozostał blisko jego wyższego kierownictwa. Przyjrzał się dokładnie temu, że zamiast przygotować się na czas, kiedy Fotografia cyfrowa zastąpi film, Jak Eastman miał z wcześniejszymi przełomowymi technologiami, Kodak zdecydował się wykorzystać technologię cyfrową do wspierania swoich przedsiębiorstw filmowych, chemicznych i papierniczych.
strategia ta była kontynuowana, mimo że w 1986 roku laboratoria badawcze Kodaka opracowały pierwszy aparat megapikselowy. Był to jeden z kamieni milowych, które badania Barabby przewidywały jako punkt zwrotny pod względem żywotności samodzielnej fotografii cyfrowej.
wybór technologii cyfrowej do wspierania, a nie zastępowania, działalności filmowej zakończył się wprowadzeniem w 1996 roku systemu filmów i kamer Advantix Preview. Kodak wydał ponad 500 mln USD na rozwój i uruchomienie Advantix. Jedną z jego kluczowych cech było to, że umożliwiał użytkownikom podgląd ich ujęć i wskazywał, ile wydruków chcieli. Advantix Preview mógł to zrobić, ponieważ był to Aparat cyfrowy. Jednak Advantix nadal wymagał folii i podkreślał druk, ponieważ Kodak był w branży folii fotograficznych, chemicznej i papierniczej. Advantix upadł. Dlaczego warto kupić aparat cyfrowy i nadal płacić za film i odbitki? Kodak odpisał prawie cały koszt opracowania.
jak Paul Carroll i ja opisujemy w miliardowych lekcjach: czego można się nauczyć od najbardziej niewybaczalnych niepowodzeń biznesowych ostatnich 25 lat, Kodak doznał również kilku innych znaczących, samookaleczonych ran w tych kluczowych latach.
w 1988 roku Kodak kupił Sterling Drug za 5 dolarów.1B, decydując, że to naprawdę biznes chemiczny, a częścią tego biznesu jest firma fotograficzna. Kodak szybko dowiedział się, że papier fotograficzny poddany obróbce chemicznej nie jest tak naprawdę podobny do środków hormonalnych i leków sercowo-naczyniowych i sprzedawał się w kawałkach za około połowę pierwotnej ceny zakupu.
w 1989 roku Rada Dyrektorów Kodaka miała szansę zmienić kurs, gdy Colby Chandler, dyrektor generalny, przeszedł na emeryturę. Wybór padł na Phila Sampera i Kay R. Whitmore. Whitmore reprezentował tradycyjny biznes filmowy, gdzie przez trzy dekady podnosił rangę. Samper miał głębokie uznanie dla technologii cyfrowej. Zarząd wybrał Whitmore. Jak donosił wówczas New York Times:
Pan Whitmore powiedział, że upewni się, że Kodak pozostanie bliżej swojej podstawowej działalności w dziedzinie chemii filmowej i fotograficznej.
Samper zrezygnował i zademonstrował swoje rozumienie świata cyfrowego w późniejszych rolach jako prezes Sun Microsystems, a następnie CEO Cray Research. Whitmore przetrwał nieco ponad trzy lata, zanim Zarząd zwolnił go w 1993 roku.
przez ponad kolejną dekadę, seria nowych prezesów Kodaka narzekała na niepowodzenie jego poprzednika w przekształceniu organizacji w cyfrową, deklarowała swój zamiar, aby to zrobić, i kontynuowała niepowodzenie w przejściu.
George Fisher, który został zwabiony ze stanowiska dyrektora generalnego Motoroli, aby zastąpić Whitmore ’ a w 1993 r., uchwycił główny problem, gdy powiedział New York Times, że Kodak „uważał fotografię cyfrową za wroga, złego juggernauta, który zabiłby przemysł filmowy i papierniczy oparty na chemikaliach, który napędzał sprzedaż i zyski Kodaka przez dziesięciolecia.”Fisher nadzorował flop Advantix i odszedł do 1999 roku.
prawie do gorzkiego końca, Kierownictwo Kodaka nie poradziłoby sobie z destrukcyjnym niebezpieczeństwem związanym z fotografią cyfrową. Na początku 2000 roku CEO firmy Kodak opisał najgorszy scenariusz firmy jako zaledwie jednocyfrowy wzrost przychodów i zysków. Jak jednak udowodniła historia, najgorszy scenariusz był znacznie gorszy.
gdyby Kodak uznał taką możliwość, byłby w stanie działać szybciej i mógłby pozostać sukcesem. Fuji Film, na przykład, postanowił wydoić tradycyjny biznes za gotówkę, zamiast, jak Kodak, inwestować dalej. Następnie Fuji zainwestował gotówkę w szeroką gamę innych firm, z których kilka naprawdę się opłaciło.
zamiast tego, jak przyznaje wideo Kodaka z 2007, podejście Kodaka nie uległo zmianie. Do 2007 roku perspektywy Kodaka zdają się ograniczać do pozywania Apple i innych osób za naruszenie patentów, które nigdy nie były w stanie przekształcić w zwycięskie produkty.
po latach zmagań-po 2004 roku odnotowano tylko jeden pełny rok zysku-w 2012 roku Kodak złożył wniosek o upadłość.
