prorocy głoszą. Może to brzmi oczywiste. Właściwie to nie.
niektórzy prorocy modelują życie moralne. Niektórzy prorocy leczą. Niektórzy prorocy zachwycają tłumy cudami. Jeremiasz głosił kazania. Jeremiasz miał mówić. Rzeczywiście, w Jeremiaszu 15, mamy dostęp do wezwania Jeremiasza do mówienia.
mowa dzisiaj
mowa przenika nasze życie. Prezydenci, prowokatorzy, profesorowie i pastorzy wygłaszają przemówienia. Media są pełne gadających głów. Rząd robi zawód z retorycznej mowy. Reklamodawcy podobnie badają, co sprawia, że mowa działa na ludzi. Amerykanie korzystają z prawa do wolności słowa. Żyjemy w głośnym świecie. Robimy domowe filmy. Możemy mówić nasze umysły w naszych aktualizacjach statusu Facebook i Twitter feeds. Możemy komentować blogi. Możemy pisać blogi. Jesteśmy otoczeni przez mikrofony, filmy, Skype, telewizję, aplikacje i strony internetowe. Mowa jest wszędzie.
czasami nasze społeczeństwo zatrzymuje się, aby zbadać sposób, w jaki używamy mowy. Jeden z takich momentów pojawił się niedawno w Arizonie podczas strzelaniny Gabrielle Giffords. Natychmiast po incydencie Media wybuchły opowieściami o skutkach żrącej wypowiedzi politycznej. W rzeczy samej, ludzie zastanawiali się, czy garść politycznych oszczerstw i retoryki przeciwko Kongresmence Giffords żywiła niebezpieczny gniew, który doprowadził do jej strzelaniny. Ostatecznie nie udało się ustalić związku między naszą zjełczałą polityczną mową a strzelcem. Niemniej jednak incydent był sygnałem ostrzegawczym przed złym klimatem i jakością naszej wypowiedzi politycznej.
ogólnie można się wiele nauczyć z praktyki powściągliwości. Rzeczywiście, post z mowy w normalny dzień może zaoferować ogromny wgląd! Jednak wezwanie Jeremiasza daje nam wyjątkową okazję do refleksji nad cenną mową, czyli mową, która ma znaczenie.
nasza powinna być mowa prorocza
mowa prorocza nie jest zarezerwowana tylko dla biblijnych proroków. W Księdze liczb Mojżesz wyraźnie stwierdza: „oby wszystek lud Pański był prorokiem i aby Pan zesłał na nich ducha swego!”(I Mojżeszowa 11,29; por. Dzieje Apostolskie 2:17). Ludzie, którzy naśladują Pana, są zaproszeni do rozważenia, jak wyglądałaby prorocza mowa pochodząca z ich własnych ust.
mowa prorocza to nie tylko natchniona opinia. Nie czerpie też siły z popularnych sentymentów czy ideologii. Prorocza mowa pochodzi z głębokiego spotkania z Bogiem. Wezwanie Jeremiasza w rozdziale 15 daje nam poczucie, jak to spotkanie może wyglądać.
wezwanie Jeremiasza do proroczej mowy
wezwanie Jeremiasza zaczyna się od wspaniałego odkrycia. Słowa Boga „zostały znalezione” (werset 16). Odkrycie to okazało się tak istotne dla Jeremiasza, że natychmiast je zinternalizował. Mówi nam, że było to całkowicie przyjemne doświadczenie. Odnajdywanie i przyswajanie słów Boga przyniosło mu radość i zachwyt.
po odkryciu Jeremiasz nie publikuje od razu swoich ustaleń. Werset 17 wskazuje, że Prorok trzyma język za zębami. Czeka, by mówić, pogłębiając swoją zamyślenie. Ten okres oczekiwania, w którym powstrzymuje się od celebracji, ujawnia inny aspekt proroczej mowy. Słowa nabierają trudnego ciężaru.
trzymanie języka zaczyna wywoływać u Jeremiasza szereg reakcji emocjonalnych. Czuje się zły, odizolowany i zraniony. Z wersetu 15 wydaje się prawdopodobne, że cierpliwe milczenie Jeremiasza obejmuje pewnego rodzaju mękę społeczną. Na pewno Jeremiasz rzuca się na Boga i oskarża go o okłamywanie go. Tam, gdzie wcześniej Jeremiasz odczuwał radość z odkrycia słów Boga, z czasem słowa te zaczęły wydawać się ślepym zaułkiem: „wody, które zawodzą” (werset 18).
ruch Jeremiasza od radości do zawirowań przypomina mi wspaniały cytat Henry ’ ego Warda Beechera. „Prawdy są najpierw chmurami, potem deszczem, potem żniwami i pokarmem.”Zachwyt Jeremiasza można porównać do błękitnego nieba z błyszczącymi białymi chmurami. Są to jednak zwiastuny burzy deszczowej. W takiej burzy, z grzmotami, ciemnością i ulewnym deszczem, szybko traci się z oczu wzniosłe chmury, które Pierwszy raz zainspirowały. I właśnie tam przybywa Jeremiasz, w ponurym gniewie i zranionym zamieszaniu.
to, co dzieje się dalej, sprawia, że wezwanie Jeremiasza do proroczej mowy jest naprawdę niesamowite. Jeremiah ma wybór. Bóg wskazuje, że Jeremiasz mógł zaoferować światu dwa rodzaje mowy: bezwartościową lub drogocenną (werset 19). „Bezwartościowa” mowa może być tym, co pozwala na rozpacz, zamęt lub dramat. Bezwartościowa mowa wynika prawdopodobnie z gniewu i zranienia. Bezwartościowa mowa wypływa z rozczarowania i izolacji, którą odczuwa Jeremiasz po zaniku blasku jego inspiracji. Bezwartościowa mowa po prostu akceptuje ponurą burzę Beechera.
zadziwiające jest to, że Jeremiasz nie wybiera wygłaszania bezwartościowej mowy Izraelowi. Bóg dał mu decyzję, a Jeremiasz postanowił mówić Ciężkie słowa. Po raz kolejny tekst nie zawiera szczegółów na temat „cennej” lub „ważnej” mowy. Ale niektóre rzeczy są dorozumiane. Ważkie przemówienie nie drażni opinii publicznej („nie zwrócisz się do nich”, werset 19). Ważka mowa jest wystarczająco silna, aby znieść krytykę („ściana z brązu”, werset 20). Ważna mowa wymaga zaufania do niczego innego, jak do ochrony Boga.
podsumowanie
w obliczu naszego kulturowego nadmiaru mowy, wezwanie Jeremiasza do mówienia może wydawać się jeszcze jednym decybelem w zanieczyszczeniu hałasem naszego świata. Rzeczywiście, w jego czasach Jeremiasz był jednym z kilkuset proroków przemawiających w Jerozolimie. Starożytny nadmiar mowy w Jerozolimie jest nadal prawdziwy dla nas dzisiaj. Jednak wezwanie Jeremiasza daje nam wgląd w mowę wartą wypowiedzenia. Jego wezwanie pokazuje, jak możemy doświadczyć proroczego Bożego wezwania do ważnej mowy.
