człowiek wielu zawodów
Stephensowi udało się przetransportować artefakty do Nowego Jorku, ale niestety większość z nich została zniszczona w pożarze. Chociaż nie był wykształconym archeologiem (ta nauka była jeszcze w niemowlęcych butach w 1840 roku), Stephens i Catherwood pozostawili nam ważną dokumentację stanu prekolumbijskich zabytków w Meksyku, Ameryce Środkowej i Jukatanie, której nie należy lekceważyć. Stephens ’ s „museum of American antiquities” stało się Smithsonian Institution, założoną w 1846 roku. Ich relacje z podróży i ilustracje są arcydziełami romantycznej literatury podróżniczej i estetyki wizualnej i pozostają w druku od pierwszej publikacji.
oprócz swoich umiejętności jako naukowiec-amator i pisarz, Stephens wykazał się również wiedzą inżynierską: rozważał budowę kanału przez Nikaraguę (prawie wzdłuż trasy obecnie badanej przez chińskich inwestorów pod kątem katastrofalnego dla środowiska kanału Nikaraguańskiego). Kiedy uznał, że możliwości techniczne jego czasów były niewystarczające do realizacji tego projektu, zaprojektował pierwszą linię kolejową przez Panamę, której część została ukończona przed śmiercią Stephensa w 1852 roku.
jednym z pierwszych Niemców, którzy przejechali tą trasą w drodze do gorączki złota w Kalifornii był Heinrich Schliemann, który udał się do Sacramento, aby ubiegać się o spadek po zmarłym bracie. Jak pisze Biograf Stephensa Victor Wolfgang von Hagen, spotkanie Stephensa z” małym nerwowym niemieckim kupcem ” musiało być ciekawym spotkaniem. Po powrocie do Europy Schliemann wykorzystał pieniądze zdobyte w Kalifornii, a także zyski ze spekulacji finansowych w niewolniczej gospodarce Atlantyku w latach 50. i 60., aby sfinansować swoje późniejsze Wykopaliska archeologiczne w poszukiwaniu Troi i Skarbu Priama.
spotkanie Von Hagena to romans naukowy. Dwóch archeologów-amatorów nigdy nie spotkało się osobiście. W 1847 doszło jednak do godzinnego spotkania Stephensa z Alexandrem von Humboldtem. Kosmopolityczny Humboldt i imperialistyczny Stephens, jak się wydaje, odbyli miłą pogawędkę w poczdamskiej rezydencji Humboldta, omawiając archeologię, ulepszenia technologiczne i taktykę wojskową.
NOTES
Stephens, Incidents of Travel in Central America, Chiapas and Yucatan, Vol. 1: 115.
Loc. Cit.
, 127.
, 115.
, vol. 2: 474.
Evans, Romancing the Maya 55-58.
Von Hagen, Maya Explorer 295-96.
Zobacz Mackenthun, ” Imperial Archaeology.”
Literatura
Romancing the Maya: Mexican Antiquity in the American Imagination 1820-1915, Austin: University of Texas Press, 2004.
Mackenthun, Gesa. „Imperial Archaeology: the American Isthmus as Contested Scientific Contact Zone.”Surveying the American Tropics. Literackie Geografie od Nowego Jorku do Rio. Ed. Maria Cristina Fumagalli, Peter Hulme, Owen Robinson, Lesley Wylie.
Incydenty podróży w Ameryce Środkowej, Chiapas i Jukatan. , 2 vols., Nowy Jork: Dover, 1969.
Von Hagen, Victor Wolfgang. Maya Explorer. John Lloyd Stephens And The Lost Cities of Central America and Yucatán. Norman: University of Oklahoma Press, 1947.
Czytaj dalej
On The Trail of the Maya Explorer, Tuscaloosa: University of Alabama Press, 2003.
Harvey, Bruce A. American Geographics: US National Narratives and the Representation of the Non-European World, 1830-1865, Stanford: Stanford University Press, 2001.
Mackenthun, Gesa. „Podbój starożytności: Podróżujące Imperium Johna Lloyda Stephensa.”American Travel and Empire. Ed.Susan Castillo i David Seed. Liverpool: Liverpool University Press, 2009. 99-128.
ilustracje
Rysunek 1: Źródło: Victor Wolfgang von Hagen, Odkrywca Majów. John Lloyd Stephens And The Lost Cities of Central America and Yucatán. Norman: University of Oklahoma Press, 1947 (z Harper ’ s Monthly Magazine, styczeń 1859).
Rysunek 2: Źródło: Fabio Bourbon, Zaginione Miasta Majów. Życie, sztuka i odkrycia Fredericka Catherwooda. New York / London: Abbeville Press, 2000.
