Juwenal

satyry

Satyra III – Ucieczka z Rzymu

• Strona główna
• Pobierz

tłumaczenie: A. S. Kline © Copyright 2001 All rights Reserved

ten utwór może być swobodnie powielany, przechowywany i przesyłany, elektronicznie lub w inny sposób, do celów niekomercyjnych. Obowiązują warunki i wyjątki.

spis treści

• Satyra III: Ucieczka z Rzymu
• SatIII: 1-20 wystarczy, aby przegonić starych przyjaciół
• SatIII:21-57 nieuczciwi i Niehonorowi
• Satii: 58-125 a co z tymi Grekami?
• Satii:126-163 lepiej nie być biednym tutaj
• Satii:164-189 trudno wspiąć się po drabinie
• Satii:190-231 same domy są niebezpieczne
• Satii:232-267 a potem jest ruch
• Satii:268-314 i przemoc

Satyra III: Ucieczka z Rzymu

Satyra:1-20 wystarczy, aby odepchnąć starych przyjaciół

chociaż przeszkadza mi odejście starego przyjaciela, nadal

zatwierdzam jego decyzję o założeniu domu w pustym Cumae

i poświęceniu co najmniej jednego obywatela Sybyl.

to brama do Baiae, piękne wybrzeże, słodko

zaciszne. Wolę wyspę Prochyty od hałaśliwej Subury.

w końcu, czy jest gdzieś tak nędzne i samotne

Nie wolałbyś tam być niż w ciągłym niebezpieczeństwie pożaru,

zawalających się budynków i wszystkich tysięcy niebezpieczeństw

barbarzyńskiego Rzymu, z poetami recytującymi wszystko w sierpniu!

teraz, gdy cały jego dom był ładowany na wóz,

pozostał tam przy starożytnym łuku sodden Capena.

poszliśmy do doliny Egerii z jej syntetycznymi grotami.

o ile bardziej efektywna byłaby moc fontanny,

gdyby jej wody były zamknięte marginesem zielonej trawy,

i gdyby marmur nigdy nie zbezcześcił rodzimego tufu.

tutaj, gdzie Numa założył swoją nocną dziewczynę,

gaj i sanktuarium świętego źródła są wynajmowane

Żydom, którzy są wyposażeni w kosze wyłożone słomą;

ponieważ gaj otrzymał rozkaz płacenia czynszu narodowi,

Muzy zostały wyrzucone, a drzewa żebrzą.

Satii:21-57 nieuczciwy i niehonorowy

tutaj umbricjusz mówił: „nie ma radości w Rzymie

dla uczciwych zdolności i nie ma już nagrody za ciężką pracę.

moje środki dzisiaj są mniej niż wczoraj, a jutro

będzie zużywać się trochę więcej, dlatego jestem zdecydowany

, aby udać się do Cumae, gdzie zmęczony Dedal podniósł skrzydła.

podczas gdy moje białe włosy są nowe, podczas gdy starość stoi wyprostowana,

podczas gdy Lachesis ma nitkę do wirowania, A ja nadal mogę chodzić,

na własnych nogach, bez potrzeby laski w dłoni,

opuszczę ziemię przodków. Niech żyje Arturius, Niech żyje Katulus

w Rzymie. Niech pozostaną ludzie, którzy zamieniają czerń w Biel,

którzy łatwo zdobywają kontrakty na świątynie i rzeki,

przystanie, opróżnianie kanałów i przenoszenie zwłok na stos,

którzy oferują się na sprzedaż zgodnie z zasadami aukcjonerów.

Ci dawni gracze rogów, Ci wieczni przyjaciele

publicznych Aren, odnotowani we wszystkich miastach za ich

zaokrąglone policzki, teraz mount pokazuje się i zabijają

, aby zadowolić, gdy tłum żąda tego z odwróconymi kciukami;

potem wraca do ofert na pisuary, dlaczego nie całe prace?

ponieważ to oni Fortuna podnosi się do najwyższej sfery

z najniższego rynsztoka, kiedy tylko ma ochotę na śmiech.

co mi zostało w Rzymie? Nie mogę kłamać, nie mogę chwalić

książki, która jest zła, błagać o kopię; Nie mam pojęcia o ruchu

gwiazd; nie mogę i nie będę prorokować czyjejś śmierci ojca

; nigdy nie domyśliłem się niczego z wnętrzności żab;

niosąc jakiejś cudzołożnej żonie, co jej kochanek wyśle,

niezależnie od jego przesłania, inni wiedzą, jak to zrobić; nigdy nie pomogłbym złodziejowi

i dlatego nigdy nie jestem jednym z chłopców,

bardziej jak kaleka, z bezużytecznym ciałem i sparaliżowaną ręką.

kto jest teraz szanowany, chyba że jest czyimś wspólnikiem,

jego umysł kipi z rzeczami, których nigdy nie należy mówić.

nic nie sądzą, że są winni, nic nie dadzą,

osobie, która jest tylko ich partnerem w nieszkodliwych tajemnicach.

Verrus dba tylko o tych, którzy mogą wnieść sprawę przeciwko

Verrusowi, kiedy tylko zechcą. Niech piasek tagu oznacza dla ciebie mniej, z całym jego złotem, które jest spłukiwane do morza,

niż utracony sen i smutek z przyjmowania regularnych łapówek,

i tym samym wiecznie boi się jakiegoś potężnego przyjaciela.

Satii: 58-125 a co z tymi Grekami?

ta rasa jest teraz najbardziej akceptowalna dla naszych bogatych Rzymian,

ta rasa zasadniczo chcę uciec, szybko ujawnię,

i bez wstydu. Moi przyjaciele ,nie mogę znieść

Rzymu pełnego Greków, ale niewielu z nich jest Grekami!

dla syryjskich Orontes już dawno zanieczyszczone Tybru,

przynosząc swój język i zwyczaje, fajki i harfy-struny,

i nawet ich rdzennych timbrels są przeciągnięte wzdłuż zbyt,

i dziewczyny zmuszone do zaoferowania się w cyrku.

idź tam, jeśli lubisz barbarzyńską dziwkę w malowanym welonie.

Zobacz, Romulusie, ci twoi rustykaliści w greckich kapciach,

Greckie maści, Greckie medaliony na szyi.

pochodzi z wyżyn Sicyon i pochodzi z Amydon,

z Andros, Samos, oni pochodzą, z Tralles lub Alabandy,

szukając Esquiline i Viminal, nazwanych od jego wierzb.

aby stać się zarówno wnętrznościami, jak i Panami naszych wielkich domów.

Bystry, bezwstydnie zuchwały, gotowy do mówienia, więcej

Lip niż Iseusz, retoryk. Powiedz tylko, co chcesz, żeby były

. Przywiozą cię, w jednej osobie, cokolwiek potrzebujesz:

nauczyciel języków, orator, malarz, geodeta, trener,

Augur, tancerz linowy, lekarz, magik, oni wszystko wiedzą,

twoi głodni Grecy: powiedz im, aby odlecieli do nieba, pójdą.

dlatego to nie Marokańczyk, Sarmacjanin, czy człowiek z Tracji

, który nosił skrzydła, ale jeden Dedal, urodzony w sercu Aten.

czy nie powinienem uciekać przed tymi ludźmi w purpurze? Czy powinienem patrzeć, jak podpisują

przede mną, a potem rozkładają się, aby zjeść na lepszej kanapie niż moja,

ludzie pędzeni do Rzymu przez wiatr, ze śliwkami i figami?

czy to nic, że w dzieciństwie oddychałem Awentyńskim powietrzem,

czy to nic, że w młodości wychowywałem się na oliwkach Sabine?

i czy nie są to ludzie najbardziej biegli w pochlebstwach, chwaląc

analfabetyczną mowę przyjaciela, chwaląc jego brzydką twarz,

porównując słabą, chudą szyję do dzielnego Herkulesa,

kiedy podniósł masywnego Anteusza wysoko nad ziemią,

i zatracili się w podziwie dla głosu, jak wysoki ton

jako kogucik, gdy dziobie swoją kurę, gdy się kojarzy?

my też możemy pochwalić się w ten sam sposób: ale oni

są tymi, w których wierzą. Jaki komiczny aktor jest lepszy w graniu

Thais, dziwki, czy żony, czy Doris, niewolnicy, out

bez jej płaszcza? To tak, jakby kobieta mówiła nie

tylko maską: można by pomyśleć, że wszystko jest gładkie i pozbawione

poniżej brzucha, a tylko rozszczepione przez smukłe pęknięcie.

jednak nasz komiczny zwrot, Antioch, nie byłby wielkim zaskoczeniem

w Grecji, Demetriusz, Stratokles lub zniewieściały Haemus:

to naród komiksów. Śmiej się, a będą wstrząśnięci

z napadami śmiechu. Płaczą, bez żalu, jeśli widzą

przyjaciela we łzach; jeśli zimą tęsknisz za odrobiną ciepła

, zakładają płaszcz; jeśli zauważysz „jest gorąco”, zaczną się pocić.

więc jesteśmy nierówni: mają przewagę, którzy zawsze, dzień lub noc,

mogą przyjąć wyrażenie, które widzą na czyjejś twarzy,

którzy zawsze są gotowi, aby podnieść ręce i dopingować

jeśli ich „przyjaciel” odbija głęboko, a może szcza prosto,

lub pierdzi, gdy złota miska jest odwrócona do góry nogami.

poza tym nic nie jest dla nich święte ani bezpieczne od ich kutasów

ani pani domu, ani córka Dziewicy, ani

nawet jej gładki narzeczony, ani nieprzerwany syn.

w przeciwnym razie będą mieli babcię przyjaciela na plecach.

lubią posiadać Tajemnice domu, więc się ich obawiaj.

a skoro już wspominam o Grekach, to przejdźmy dalej

od ich gimnastyki do Zbrodni ciemniejszego koloru. Celer,

Stary stoicki informator, doprowadził do śmierci Barei,

jego przyjaciela i ucznia; Celer z Tarsu, wychowany przez Cydnusa,

gdzie wylądowało pióro Pegaza, dziecko Gorgony.

nie ma tu miejsca dla Rzymian; to jakiś Grek;

Protogenes, albo Diphilus, albo Hermachus, który tu króluje,

który nigdy nie dzieli przyjaciela, ponieważ jest to wada ich rasy,

ale monopolizuje go sam. Po raz pierwszy Kapali kroplę

rodzimej trucizny ich kraju w gotowe ucho, jestem napędzany

z progu, a moje długie lata niewolnictwa są stracone.

gdzieniegdzie odlew klienta jest bardziej przypadkowy.

Satii:126-163 lepiej tu nie być biednym

wtedy, aby nie schlebiać sobie, jakie biuro lub usługa jest w lewo

dla biednego tutaj człowieka, nawet jeśli on dons jego toga i kreski

O W ciemności, biorąc pod uwagę pretora spieszy jego lictor

już, aby uruchomić z porannym pozdrowieniem dla bogatej Albiny,

czy bezdzietna, bezsenna Modia, żeby kolega nie był tam pierwszy?

Oto syn freeborna ma Eskortować niewolnika bogacza:

ten ostatni może rozdawać prezenty, warte tyle, ile zarabia Trybuna wojskowa

arystokratycznej Calvinie lub Catienienie, po prostu

wijąc się na niej raz lub dwa; podczas gdy ty

zakochany w wyglądzie ozdób Chione, zatrzymaj się w swoich śladach

wahając się, czy pomóc dziwce zejść z jej wysokiego konia.

Znajdź mi rycerza w Rzymie tak Świętego jak Nasica, który eskortował

wizerunek Cybele, niech Numa awansuje, lub Caeciliusa Metellusa,

który uratował zagrożony pożarem posąg Minerwy ze świątyni Westy:

jego postać byłaby ostatnią rzeczą, o której dyskutowano: najpierw pieniądze.

” ilu niewolników posiada? Ile akrów ziemi uprawnej?

jak ekstrawaganckie są jego bankiety, ile serwowanych dań?”

liczba monet, które człowiek trzyma w swojej skrzyni ze skarbami, to

wszystkie kredyty, które zarabia. Przysięgnij na ołtarze Rzymu

lub Samotrace, będą utrzymywać, jak jesteś biedny, będziesz po prostu lekceważyć

boski piorun, z samymi bogami przyzwolenia.

a co z faktem, że ten sam biedny żebrak dostarcza im wszystkich

materii i powodu do rozrywki, jeśli jego płaszcz jest brudny i rozdarty,

jeśli jego toga jest wyblakła i poplamiona, jeden but otwarty, w którym

skóra się rozerwała, lub gdy jest więcej niż jedna łata pokazująca

gdzie szyto czynsz, wyświetlając grubą warstwę nowy wątek?

nie ma nic trudniejszego do zniesienia w nędzy

niż to, jak pozostawia cię otwartym na ośmieszanie.

” jeśli masz wstyd: nie waż się tu siedzieć na poduszce rycerza,

jeśli masz niewystarczające bogactwo zgodnie z prawem”, ale oni tam usiądą

wszyscy ci synowie alfonsów, Urodzeni w jakimś podłym burdelu lub innym,

tutaj śliski syn Aukcjonera może usiąść, aby pogratulować pokazowi,

obok dobrze ubranych chłopców gladiatorów i trenerów.”

tak ten głupiec Otho z przyjemnością pozbył się nas wszystkich.

jaki przyszły zięć może zdać test, jeśli jego majątek

jest mniejszy, czy jego bagaż gorszy od dziewczynki? Jaki biedak dziedziczy?

kiedy aedile zagłosują na radę? Biedni obywatele

powinni już dawno się zebrać i wyemigrować z miasta.

Satii: 164-189 trudno wspiąć się po drabinie

trudno wspiąć się po drabinie, gdy ograniczone zasoby prywatne

blokują twoje talenty, ale w Rzymie wysiłek jest jeszcze większy:

są drogie, nędzne mieszkania; drogie, brzuchy

niewolników; a skromna kolacja jest równie droga.też.

wstydzisz się jeść z ceramicznych talerzy, chociaż

nie czułbyś obrzydzenia, gdyby nagle skoczył do Sabellana

lub stołu marsjańskiego, zadowolonego z grubego, niebieskiego kaptura biedaka.

prawdę mówiąc, w większości Włoch nikt nie nosi togi

, chyba że nie żyje. Nawet w dni wielkiego festiwalu, kiedy

tradycyjna farsa powraca po raz kolejny na drewnianą scenę,

kiedy rustykalne niemowlę kładzie się na kolanach matki, na widok

białej, rozdziawionej maski, nawet wtedy zobaczysz wszystkich,

tam, wciąż ubranych tak samo, tych na senatorskich fotelach

i tych gdzie indziej. Białe tuniki są wystarczające dla

najwyższych aedili, jako strój zdobiący ich chwalebny Urząd.

tutaj nasze eleganckie ubrania są ponad nasze środki, tutaj w Rzymie

trochę więcej trzeba pożyczyć z czyjejś torebki.

to powszechna wina, tu wszyscy żyjemy w pretensjonalnej biedzie,

co więcej mogę powiedzieć? Wszystko w Rzymie ma swoją cenę.

czego nie płacisz, żebyś mógł powiedzieć: „Dzień dobry, Cossus”,

więc Veiento będzie protekcjonalnie patrzył na Ciebie?

ten niewolnik ma obciętą brodę, ten włos jest poświęcony;

dom jest pełen uroczystych ciast, za które zapłaciłeś: weź jeden

i zachowaj swoją frustrację dla siebie. Klienci są zmuszeni do płacenia

takiego hołdu-pieniędzy i uzupełniania oszczędności eleganckich niewolników.

Satii:190-231 same domy są niebezpieczne

kto obawia się, lub kiedykolwiek obawiał się, że ich dom może się zawalić,

w chłodnym Praeneste, lub w Volsinii wśród zalesionych wzgórz,

lub w bezpretensjonalnym Gabii, lub pochyłe wzgórza Tibur?

mieszkamy w Rzymie utrzymywanym w większości przez szczupłe

rekwizyty; ponieważ tak zarządzanie powstrzymuje upadające budynki

; gdy już pokryją jakieś stare ziewanie

Crack, każą nam spać spokojnie na skraju ruiny.

miejsce do życia jest dalekie od tych wszystkich pożarów, a wszystkie te

panikują w nocy. Ucalegon już przywołuje wąż,

przenosi swoje rzeczy, a twoje trzecie piętro już pali:

nie jesteś tego świadomy; ponieważ jeśli alarm został podniesiony na dole,

ostatnim, który spali, będzie ten, który Naga płytka chroni przed

deszczem, tam, gdzie delikatne gołębie nad jajami.

Cordus miał łóżko, zbyt małe dla Proculi, i sześć małych dzbanów

z ceramiki, aby ozdobić jego kredens, a pod nim

mały Chiron, Centaur wykonany z tego samego „marmuru”

i pudełko nieco postarzałe, aby pomieścić jego grecką bibliotekę,

więc barbarzyńskie myszy przegryzły go w Immortal verse.

Kordus nie miał nic, kto by mógł? Jednak biedak

stracił całe to nic. A ostatecznym szczytem

jego nieszczęścia jest to, że nagi i błagający o skrawki, nikt

nie da mu skorupy, ani ręki, ani dachu nad głową.

jeśli wielka posiadłość Assaracusa zostanie utracona, jego matka jest w żałobie,

szlachta ubiera się na czarno, a Pretor odkłada przesłuchanie.

potem rozpaczamy nad państwem Rzymskim, potem rozpaczamy nad jego pożarami.

póki jeszcze płonie, spieszą się z ofertą marmuru, już

zbierają datki; jeden człowiek wnosi nagie lśniące posągi,

inny mistrz euphranora, czyli Brązy Poliklitu,

lub antyczne ozdoby, które kiedyś należały do jakiegoś azjatyckiego Boga,

tutaj książki i regały, Minerwa do postawienia pośrodku,

tam sterta srebra. Persikus, najbogatszy z bezdzietnych,

jest po to, aby zastąpić to, co stracone, więcej i lepszymi rzeczami.

podejrzewa, i słusznie, o podpalenie domu.

gdybyś mógł oderwać się od gier, mógłbyś kupić

najwspanialsze miejsce, w Sora, w Fabrateria lub Frusino,

za roczny czynsz, który płacisz teraz, za kamienicę w Rzymie.

tam miałbyś ogród, a studnia nie na tyle głęboka

, by zażądać liny, tak łatwego podlewania delikatnych roślin.

Żyj jako miłośnik motyki i mistrz warzywnego łoża,

z którego można było nakarmić stu wegetariańskich pitagorejczyków.

byłbyś kimś, niezależnie od miejsca, jakkolwiek odległym,

choćby dlatego, że byłbyś mistrzem samotnej jaszczurki.

Satii:232-267 a potem jest ruch

wielu Inwalidów umiera tutaj na bezsenność, chociaż sama choroba

jest spowodowana częściowo strawionym jedzeniem, które przylega mocno

do gorączkowego żołądka; bo gdzie można się przenocować i cieszyć się

dobrym snem? Trzeba być obrzydliwie bogatym, aby znaleźć odpoczynek

w Rzymie. To jest źródło naszej choroby. Niekończący się ruch

w wąskich, krętych uliczkach i przeklinanie na osierocone bydło

pozbawiłoby Klaudiusza snu, czy foki na brzegu.

kiedy obowiązki wzywają, tłum ustępuje, gdy śmieć bogacza,

pędzi prosto w twarz, jak jakaś ogromna liburniańska kuchnia,

podczas gdy on czyta, pisze, śpi w środku, podczas gdy pędzi w drodze:

wiesz, jak krzesło z zamkniętymi oknami sprawia, że jesteś senny!

jednak on tam pierwszy: kiedy się spieszę, przypływ mnie blokuje,

i ogromne zmasowane szeregi, które podążają za mną, miażdżą nerki;

ten człowiek wystawi łokieć, ten uderza solidnym kijem,

ten człowiek uderza mnie w głowę belką, ten beczką.

nogi pokryte błotem, jestem na zawsze deptany potężnymi stopami

z każdej strony, podczas gdy żołnierski but przebija mi palec u nogi.

czy widzisz cały dym, który wznosi się, aby uczcić rozdanie?

jest sto jadłodajni, a za nimi jego przenośna kuchnia.

Corbulo, ten wielki generał, nie mógł nosić tych wszystkich ogromnych garnków,

z całą resztą, którą biedny mały niewolnik transportuje, na głowie.

wachlując piec, biegnie wzdłuż, jego ciało trzymało się idealnie prosto.

niedawno naprawione tuniki są rozerwane, podczas gdy długi jodłowy kłoda osuwa

, gdy zbliża się, podczas gdy inny wóz niesie całą sosnę.

teeteringly over the head of those people below.

teraz, jeśli ta oś pęknie pod ciężarem Liguryjskiego marmuru,

i wyleje odwróconą górę na szczycie gęstego tłumu,

co zostanie z ciał? Jakie kończyny, jakie kości przeżyją

? Ciało każdego człowieka całkowicie zmiażdżone zniknie wraz z jego duszą

. Tymczasem jego domownicy, nieświadomi, czyszczą

naczynia; dmuchają policzki na żar; klękają

tłuste skrobaczki z pleców; przez pełne kolby olejowe, układając ręczniki.

niewolnicy hałasują w różnych zadaniach, podczas gdy ich mistrz,

jest teraz przybyszem na brzegach Styksu, drżąc tam

na ohydnym przewoźniku, bez nadziei, biedny nędznik, na przejażdżkę

nad błotnistą rzeką, a w ustach nie ma monety za bilet.

Satii: 268-314 i przemoc

a teraz rozważmy wszystkie inne różne niebezpieczeństwa, w nocy:

jak długa jest droga dla dachówki z najwyższego dachu, aby spaść

na głowę; jak często pęknięty i nieszczelny garnek spada

z parapetu; co za awaria, gdy uderzają o chodnik, odpryskują

i rozbijają kamienie. Jeśli wychodzisz na kolację bez sporządzenia testamentu

, jesteś postrzegany jako po prostu nieostrożny, lekceważący tych

tragicznych wydarzeń: istnieje tyle możliwości śmierci,

, ile otwartych okien obserwuje cię, kiedy przechodzisz, w nocy.

więc chciałbym złożyć nieszczęsne życzenie i modlitwę, gdy pójdziesz, że oni

odpoczną, po prostu opróżniając swoje garnki z rondlem nad tobą.

bezczelny pijak jest zirytowany, jeśli przez przypadek nie ma nikogo

, na kogo mógłby się skupić, spędzając całą noc w żałobie, jak Achilles dla

swojego przyjaciela, leżącego teraz na twarzy, a potem odwracającego się na plecy:

ponieważ jest to jedyny sposób, w jaki może się zmęczyć; potrzeba bójki lub dwóch

, aby wysłać go do śpij. Ale jednak jest przepracowany, zwolniony przez młodzież

i schludne wino, stroni od niego w szkarłatnym płaszczu, który wydaje

ostrzeżenie, gdy idzie w drodze, ze swoim długim orszakiem pomocników,

i mnóstwem pochodni i lamp z brązu. Jednak gardzi mną,

kiedy przechodzę obok, przez światło księżyca, jak zwykle, lub migoczące światło

świecy, której Knot bardzo ostrożnie zdejmuję i ostrożnie reguluję.

zwróć uwagę na scenerię czekającą na nieszczęsną walkę, jeśli nazwiesz ją walką

gdzie jedno z nas bije, a drugie, ja, dostaje lanie.

wstaje i każe mi przestać.

co możesz zrobić, gdy szaleniec wydaje rozkazy, kto jest silniejszy

od Ciebie? „Gdzie byłeś?”krzyczy:” Czyje kwaśne wino

i fasolę piłeś? U którego szewca byłeś,

wypełniając twarz gotowaną owczą głową, żrąc ją świeżymi porami?

nic do powiedzenia? Lepiej mów szybko, albo porządnie kopnij!

powiedz mi gdzie mieszkasz: na jakim polu się modlisz?”

jeśli spróbujesz coś powiedzieć, lub spróbujesz wycofać się w ciszy, to wszystko jest takie samo:

bez względu na to, odda Ci łomot, a potem nadal pełen gniewu, powiedz

pozywa cię za napaść. Jest to wolność przyznawana ubogim:

kiedy są bici, powaleni pięściami, mogą błagać i błagać

o pozwolenie na powrót do domu z kilkoma zębami.

i to nie wszystko, czego musimy się obawiać; nie zabraknie złodziei

, którzy Cię okradną, gdy wszystkie domy są zamknięte, gdy wszystkie żaluzje

przed sklepami są przykute i zapięte, wszędzie cicho.

i, zawsze tak często, pojawia się włóczęga z nagłym nożem w pracy:

ilekroć bagna Pontine lub las Gallinariański i jego sosny,

są tymczasowo bezpieczne przez uzbrojony patrol, łotry skaczą

stamtąd do tutaj, kierując się do Rzymu, jakby do rezerwatu zwierzyny.

gdzie nie ma pieca lub Kowadła do produkcji łańcuchów?

wiÄ ™ kszoĹ „Ä ‡ naszego ĺźelaza zamieniaĺ’ a siÄ ™ w kajdany; naleĹźy siÄ ™ martwiÄ ‡ o

nieuchronny brak lemieszy, brak matek i motyki.

możesz nazwać naszych dalekich przodków szczęśliwymi, szczęśliwymi te wieki

dawno temu, kiedy życie było prowadzone pod rządami królów i trybunów,

te pokolenia, które były świadkami Rzymu, w którym wystarczyło jedno Więzienie.

Satii: 315-322 Więc Żegnaj!

mógłbym dodać do nich wiele innych powodów, ale bestie brzemienia

ryczą, słońce zachodzi. Czas na mnie. muleteer

machał batem, by zasygnalizować, że już od jakiegoś czasu jest gotowy do wyjazdu.

więc Żegnaj, Zachowaj mnie w swojej pamięci, a gdy Rzym wysyła

spieszysz się z powrotem, na odpoczynek na wsi, do własnego Aquinum,

Zaproś mnie też z Cumae, aby odwiedzić Ceres Helwiusza i twoją

Dianę. Przyjadę w moich butach, odwiedzę Twoje chłodne

pola, a jeśli nie będą całkowicie haniebne, wysłucham Twoich Satyr.”

koniec satyry III