zawał nerki jest wynikiem przerwania prawidłowego dopływu krwi do części lub całej nerki. Główna diagnostyka różnicowa obrazowa obejmuje odmiedniczkowe zapalenie nerek i guzy nerek.
Epidemiologia
dane demograficzne pacjentów dotkniętych chorobą zależą od przyczyny, chociaż ponieważ większość przypadków jest wynikiem miażdżycy i choroby zakrzepowo-zatorowej, większość pacjentów to pacjenci starsi.
przyczyny zawału nerki to 1,2,4:
- choroba zakrzepowo-zatorowa
- najczęściej
- z zastawki serca, skrzepu komorowego lub przedsionkowego, aorty
- rozwarstwienie aorty
- rozwarstwienie tętnicy nerkowej
- dysplazja włóknisto-mięśniowa (FMD)
- uraz nerki
- niedrożność tętnicy nerkowej jest uważana za uszkodzenie nerek V stopnia
- jatrogenne (np. angiografia)
- zapalenie naczyń 4
- nadciśnienie złośliwe 4
- niedrożność żyły nerkowej 4
- rzadko
- obserwowane w okresie niemowlęcym wtórne do ciężkiego odwodnienia (np. zapalenie żołądka i jelit)
- u dorosłych nawet całkowite nagłe niedrożność żyły nerkowej zwykle nie powoduje zawału
- skręcenie nerki po przeszczepieniu 5
prezentacja kliniczna
małe zawały nerek są często bezobjawowe, a dowody ich wcześniejszego występowania znajdują się dopiero na obrazowaniu w późniejszym etapie. W przypadku większych pacjentów zazwyczaj występuje ostry ból w boku i może wystąpić krwiomocz i białkomocz 4.
cechy radiograficzne
chociaż historycznie zwykłe radiogramy dożylne pyelogramy (IVP) z tomografią były podstawą obrazowania nerek, dziś CT IVP stało się modalnością wyboru i może znakomicie obrazować kamicę nerkową, a także ocenić naczynia nerkowe i miąższ.
CT
u pacjentów z atraumatycznym bólem boku z krwiomoczem lub bez krwiomoczu, CT KUB jest często pierwszym testem uzyskanym, ponieważ różnicą jest kolka nerkowa. Ostro diagnoza jest trudna na skanach bez kontrastu, które mogą wykazywać tylko subtelny obrzęk i otaczające Wiązanie 1.
angiogramy CT mogą wizualizować zatkane naczynie. W ustawieniu urazu, ważne jest, aby ocenić związanego krwiaka w hilum, które mogą wskazywać na przekrój. W rzadkich przypadkach może również dojść do zatkania żyły nerkowej 2.
zawały nerek najłatwiej zidentyfikować na obrazach po kontraście, najlepiej w fazie korowo-tętniczej. Wykazano jedno lub więcej ogniskowych, klinowych wad miąższowych, które obejmują zarówno korę mózgową, jak i rdzeń i rozciągają się na powierzchnię otoczki 1. W przypadkach, gdy główna tętnica nerkowa jest niedrożna, Cała nerka nie zwiększa się 2.
w ~50% przypadków cienka krawędź kory nadal się wzmacnia, ze względu na dodatkową perfuzję torebki 1-3. Jest to znane jako znak obręczy korowej i zwykle nie występuje bezpośrednio po zawale, ale może być widoczne już po 8 godzinach po okluzji (zazwyczaj najlepiej widoczne kilka dni później) 2,3.
od czasu do czasu można zauważyć wzmocnienie typu flip-flop, w którym obszar hipoenhancingu we wczesnych fazach staje się hiperatenuating przy opóźnionym obrazowaniu 3.
USG
chociaż TK jest zwykle pierwszym badaniem z wyboru, USG można wykonać, jeśli prezentacja kliniczna jest niejasna.
w takich przypadkach ostry zawał pojawi się jako brak perfuzji w badaniu color Doppler. Nie będzie całkowity brak perfuzji, gdy cała nerka jest dotknięta, lub może być niejednolity, jeśli segmentowe tętnice są zaangażowane 6. Brak przepływu może być również bezpośrednio widoczny w tętnicy nerkowej, a w rzadkich przypadkach zakrzepicy żylnej powodującej zawał-w żyle nerkowej 6.
z czasem obszary zawałów kurczą się, stając się bliznami hiperechoicznymi 6.
USG wzmocnione kontrastem może być przydatne do wykrycia lub potwierdzenia rozpoznania zawału nerki. Zawały pojawią się jako klinowe regiony bezperfuzji 7.
leczenie i rokowanie
w przypadkach, w których zawał ma charakter segmentowy, wymagane jest jedynie leczenie wspomagające, a przyczyna zawału jest badana.
gdy występuje całkowita niedrożność tętnicy nerkowej, można podjąć próby rewaskularyzacji nerki, chociaż wyniki są rozczarowujące, nawet u pacjentów z krótkim czasem niedokrwienia 2. W związku z tym, o ile pacjenci nie mają jedynej nerki lub są przedwcześnie na krawędzi niewydolności nerek, większość niedrożności tętnic nerkowych jest leczona zachowawczo.
należy zauważyć, że u niektórych pacjentów po zawale nerkowym, u których tkanka nerkowa pozostała w stanie żywotnym, ale u których wystąpi zwężenie tętnic nerkowych, może rozwinąć się wtórne nadciśnienie naczyniowo-nerkowe i może wymagać interwencji wewnątrznaczyniowej 2.
diagnostyka różnicowa
główną różnicą jest niedorozwój spowodowany zakażeniem (odmiedniczkowe zapalenie nerek). U tych pacjentów znak obręczy korowej jest nieobecny, a prezentacja jest często inna, a objawy zapalne/zakaźne są wyraźne.
Zobacz też
- martwica kory nerkowej
- ostra niedrożność tętnicy nerkowej
